FILM

Za szybcy, za wściekli (2003)

2 Fast 2 Furious
Inne tytuły: Szybcy i wściekli 2, Fast & Furious 2, The Fast and the Furious 2

Pressbook

Wszystko zaczyna się od olbrzymiej prędkości. Nagłego szarpnięcia ciała, które reaguje obronnie jak przed nadciągającą katastrofą Wszystkie zmysły zostają niewiarygodnie wyostrzone i poddają się zapierającej dech w piersiach szybkości.

Gruczoły z adrenaliną zostają uwolnione i cenna materia przedostaje się do krwioobiegu ciała. Oddech zaczyna być coraz bardziej intensywny, a tlen w zwiększonej objętości dostaje się do krwi. Naczynia włoskowate zaczynają się rozszerzać jak podczas ataku paniki. Źrenice rozszerzają się, mięśnie napinają, a kontrolę nad ciałem przejmuje uczucie boskości. Powoli zaczyna się zamazywać obraz otoczenia.

“Mam nad wszystkim kontrolę. Świat jest mój."

Mózg walczy z tym uczuciem wysyłając sygnały S.O.S. "To jest złe, niebezpieczne..!"

Ciało, jednak, ciągle czuje się tak dobrze…

To strawa dla głodnych, panaceum dla niezaspokojonych, zastrzyk energii dla tych wiecznie żyjących na krawędzi. To coś, co przenika do ciała jak trucizna i powoduje uzależnienie. Pozostawia za sobą wypalonych kierowców, mężczyzn i kobiety, którzy w zwykłym toczącym się w swoim tempie życiu czują się jak w pułapce... Marzą tylko o kolejnej przejażdżce.

PRĘDKOŚĆ.

Bardzo łatwo ją osiągnąć. Jest tam, gdzie znajdują się najbliższe cztery kółka…

Brian O’Connor (PAUL WALKER), obecnie odrzucony przez przełożonych policjant, został ofiarą szybkości... i musi za to zapłacić wysoką cenę.

O ile byli szefowie O’Connora się orientują, policjant zniweczył zaplanowane na olbrzymią skalę śledztwo. Jego lojalność została wystawiona na próbę podczas infiltracji środowiska kierowców organizujących niebezpieczne nocne wyścigi na ulicach Los Angeles. O’Connor zdecydował się na wyjście z ukrycia i przeprowadzenie akcji na własną rękę. Zachował dzięki temu honor, ale stracił odznakę i szanse na odkupienie winy.

Teraz O’Connor ma przed sobą ostatnią szansę - w innym mieście i w innym czasie.

Wydaje się, że Federalni w Miami przeżywają ciężki okres usiłując aresztować Cartera Verone (COLE HAUSER), biznesmena, który pod przykrywką prowadzenia interesów import/eksport pracuje dla międzynarodowego kartelu piorącego brudne pieniądze. Chociaż urząd celny przez ponad rok trzymał Verone pod ścisłą obserwacją, udało się tylko odkryć powiązania biznesmena z nielegalnymi wyścigami samochodowymi. Agenci są przyparci do ściany, a czas ucieka. Decydują się więc zadzwonić do O’Connora, aby ten zrobił to, co potrafi najlepiej - przyparł przestępcę do muru.

Jednak łamiący zasady samotnik, wysuwa własne żądania zanim podejmie się zadania, które mogłoby pomóc mu odzyskać odznakę. Niezadowolony z listy potencjalnych partnerów, nalega, aby zaangażowano jego przyjaciela z dzieciństwa, Romana Pearce (TYRESE GIBSON) - kryminalistę z zamiłowaniem do prędkości przekraczającej wszelkie limity. Federalni zajmujący się tą sprawą pod kierownictwem Agenta Markhama (JAMES REMAR), oferują Pearce’owi układ - dzięki pracy z O’Connorem jego kartoteka zostanie wyczyszczona.

Zarówno przestępca, jak i były policjant stoją przed ostatnia szansą - doprowadzenie do aresztowania Verone’a będzie sposobem na oczyszczenie się z grzechów. Jednak jasne wytyczne ponownie tracą ostrość, kiedy pojawia się agentka Monica Fuentes (EVA MENDES) będąca kluczem do świata Verone.

Tym razem nowe modele błyszczących maszyn pojawiają się na ulicach Miami - pełnych broni, morderców i przekupnych gliniarzy. A były policjant z bardzo złymi nawykami ma bardzo niewiele do stracenia.

Tego lata jeszcze raz przekroczone zostaną limity prędkości.

Pełen eksplozji przebój lata 2001 Szybcy i wściekli być może zadziwił kilka osób z przemysły rozrywkowego, ale dla doświadczonego producenta Neala H. Moritza nie był żadną niespodzianka. Producent zdawał sobie, bowiem sprawę z tego, że dla poszukujących mocnych wrażeń widzów, kombinacja szybkiej akcji, świetnych samochodów, niezwykle popularnych aktorów oraz najnowocześniejszych technik filmowych, stanowić będzie nie lada gratkę. Tamtego lata widzowie bardzo gorąco przyjęli Szybkich i wściekłych - jednym z dowodów na to były rewelacyjne wyniki oglądalności (nie wspominając nawet o bardzo dobrych recenzjach tak znanych krytyków jak Ebert & Roeper) - co stało się powodem, dla którego szybko pomyślano o nakręceniu kontynuacji.

Tak mówi Moritz, “Ponieważ młodzi widzowie bardzo entuzjastycznie reagowali na Szybkich i wściekłych, wiedzieliśmy, że uderzyliśmy we właściwą strunę. Wierzę, że przeniknęliśmy do tego świata - miejskiego świata ulicznych wyścigów samochodowych. Odbiło się to sporym echem wśród fanów filmu, którzy cały czas dawali dowody przywiązania kupując imponujące ilości kaset wideo i płyt DVD. Dzięki temu jeszcze większa liczba osób miała szansę na niczym nie ograniczoną przejażdżkę. Wiedzieliśmy, że byli gotowi przyjąć kolejny film, ale tylko taki, który byłby tak autentyczny jak pierwszy. Wydaje mi się, że Za szybcy i za wściekli może spełnić wszystkie oczekiwania."

Gdyby Moritz oraz ekipa realizatorów odpowiedzialna za "szybkie i wściekłe" projekty potrzebowali dowodów na to, że młodzi ludzie tylko czekają na więcej tego typu filmów, badania przeprowadzone przez firmę Teen Research Unlimited (TRU) - specjalizującą się głównie w badaniach dotyczących nastolatków - z łatwością mogłyby ich dostarczyć. Wyniki badań TRU - jesień 2002 oraz wiosna 2003 - udowodniły bowiem, że film Szybcy i wściekli jest jednym z ulubionych filmów nastolatków.

Kiedy nominowany do Oskara® reżyser John Singleton oglądał pierwszy film miał poczucie swego rodzaju déja vu. Singleton tak to wyjaśnia, “Kiedy zobaczyłem Szybkich i wściekłych pomyślałem - ‘Do diabła, dlaczego nie wpadłem na to wcześniej?’ Dorastałem w południowym Los Angeles i uliczne wyścigi mogłem oglądać codziennie. Urządzaliśmy samochodowe show wzdłuż Crenshaw Boulevard. Ludzie ustawiali wzdłuż ulicy swoje najdziwaczniej poprzerabiane samochody, a późną nocą odbywały się wyścigi pomiędzy Crenshaw i Florence, oraz dookoła Inglewood i Centinela Park. Odniosłem się do tego w moim filmie Boyz N the Hood."

Reżyser zgadza się z Moritzem, co do tego, że świat ulicznych wyścigów samochodowych jest czymś, co młodzi ludzie nie tylko chcą oglądać, ale w czym pragną uczestniczyć. Uważa, że prędkość jest nieodłączną częścią miejskiego stylu życia, i świetnym tematem dla kina. Za szybcy i za wściekli.

Kiedy rozpoczęto przygotowania do produkcji, filmowcy jeszcze raz zdali sobie sprawę z tego, że zajmują się czymś co obecnie jest bardzo popularnym sposobem na życie. Stało się to jasne podczas pewnego weekendu w okresie przygotowawczym.

Singleton, Moritz i scenarzyści Michael Brandt & Derek Haas zgadzali się całkowicie, co do tego, że sukces pierwszego filmu wynikał głównie z jego świeżości... i to zarówno tej związanej z efektami wizualnymi jak i tematem. Dlatego też sami zdecydowali się zostać entuzjastami wyścigów, aby przyjrzeć się dokładnie temu, co fascynuje kierowców oraz przyglądającym się ich wyczynom fanom.

Singleton wspomina, “Ogłosiliśmy casting na Zachodnim Wybrzeżu dla właścicieli samochodów, którzy chcieliby, aby ich samochody zostały wykorzystane w filmie. Zdobyliśmy też kilka kontaktów i zamieściliśmy notkę w Internecie, która informowała kierowców o spotkaniu na parkingu w Santa Monica. Informacja została umieszczona tylko z 36-cio godzinnym wyprzedzeniem dlatego spodziewaliśmy się, że przyjedzie około 100 samochodów. W dniu spotkania, w okolicy były zablokowane ulice, bo przyjechało ponad 700 samochodów, niektóre aż z Seattle. Z pewnością istnieje coś takiego jak kultura samochodowa. Dzięki zorganizowaniu tego spotkania mogliśmy sprawdzić, co teraz jest na czasie i zaznajomić się z nowinkami, które wszystkie można zobaczyć w naszym filmie. Chciałbym, żeby widzowie przyszli do kin i podziwiali te niesamowite samochody na ekranie."

Podobnie jak w przypadku kreowania gwiazd na czterech kółkach, filmowcy zwrócili baczną uwagę na bohaterów filmu zasiadających za kierownicą. Włączono do akcji miejsca i postaci z Szybkich i wściekłych, których akcja rozgrywała się w Los Angeles. Tym razem pozbawiony odznaki policjant (obecnie ścigany) O’Connor (grany przez Paula Walkera) został głównym bohaterem opowiadanej na ekranie historii. Szansą na rehabilitację okazały się być jego umiejętności, które wykorzysta podczas nocnych wyścigów samochodowych na ulicach Miami.

Inną ważną dla filmowców, a szczególnie dla Singletona sprawą, okazał się zupełny brak ograniczeń związanych z kolorem - zarówno w przypadku samochodów jak i obsady. Samo Miami jest miastem o bardzo różnorodnych cechach - od pastelowej architektury, poprzez zachwycające plaże i drogie rezydencje do typowo miejskiej zabudowy zamieszkiwanej przez wielopokoleniowe rodziny i przybyszów z całego świata. Ta olbrzymia różnorodność była okazją dla stworzenia dodatkowego ekscytującego wyglądu filmu.

Wśród lokalizacji wykorzystanych w filmie znajdują się tak znane miejsca jak Seven-Mile Bridge we Florida Keys, Baza Sił Powietrznych Homestead, a także posiadłość aktora Sylvestra Stallone.

“Z powodu sukcesu kasowego Szybkich i wściekłych musieliśmy powtórzyć napięcie, jakie towarzyszyło akcji pierwszego filmu, a nawet zwiększyć je o parę stopni," mówi producent Moritz. “Dzięki talentowi Johna Singletona, nowa historia pełna jest realizmu. W połączeniu z niesamowitymi wyczynami kaskaderów, atrakcyjnej i utalentowanej obsadzie, nasz film sprawdza się na wielu poziomach."

Powrót Paula Walkera jako Briana O’Connora nie jest tylko zwykłym pojawieniem się w znanej już widzom roli. Singleton wymagał od twardego blondyna z Kalifornii dużo, dużo więcej - Walker kontynuował treningi w osiąganiu możliwie jak największej prędkości, reżyser bowiem chciał, aby aktor wziął udział w większej liczbie scen wyścigów. (Pozwoliło to Singletonowi na użycie kamery podczas jazdy, miała ona być w samochodzie, który prowadzi O’Connor.)

Sam entuzjasta samochodów (i kierowca lubiący naciskać pedał gazu), Walker komentuje, “Byłem zadowolony, że dostałem szansę na ponowne zagranie tej roli. Wiedziałem, że fani będą chcieli zobaczyć nowy film. Rzadko ma się luksus dostania angażu do filmu, który chce zobaczyć taka masa ludzi. Nowy film będzie jeszcze większy i lepszy, szczególnie ze względu na sekwencje jazdy samochodem. Posuwamy całą akcję o jeden krok do przodu. Tym razem mamy do dyspozycji bardziej egzotyczne samochody. Używamy podczas zdjęć np. Nissana Skyline R-34, który nie jest dostępny w Stanach Zjednoczonych oraz Mitsubishi Evolution 7 - wprowadzony na rynek w tym roku. To naprawdę może być gratka dla miłośników czterech kółek."

Walker tak mówi o pracy z Johnem Singletonem, “Coś między nami zaiskrzyło. John po prostu zaraził mnie swoim entuzjazmem. Ten facet kocha robienie filmów. Wszystkie kolejne ujęcia były analogiczne, a John nigdy nie mówił jak należy grać."

Młody gwiazdor wyraża podobny podziw dla swojego ekranowego partnera piosenkarza/aktora Tyrese Gibsona - rola mówiącego z szybkością karabinu maszynowego byłego przestępcy Romana Pearse. Walker opowiada, “Tyrese powiedział, ‘Człowieku, jestem piosenkarzem, a nie aktorem!’ Moja reakcja była natychmiastowa - pomyślałem, że chyba żartuje Jest bardzo naturalny. Wnosi do filmu niesamowitą wiarygodność człowieka ulicy. Często słyszymy, że aktorzy opowiadają o swoim trudnym dzieciństwie spędzonym w ponurych dzielnicach, a Tyrese jest w tym bardzo wiarygodny i uczciwy. Jest poza tym bardzo dynamiczny i zabawny."

Kiedy poproszono go o zagranie w filmie Singletona pokładając w nim olbrzymie nadzieje, Tyrese twierdzi, że nie czuł na planie żadnej wyjątkowej presji. “Kiedy dostajesz taką możliwość, po prostu nie możesz z niej zrezygnować. Zagrałem wcześniej w Baby Boy, i ludzie z Universalu, którzy widzieli mnie w tej roli zaproponowali mi Szybkich i wściekłych. Zgodziłem się z radością," dodaje.

Kultura wyścigów samochodowych opisana w scenariuszu różniła się trochę od tego, co Gibson pamiętał z dzieciństwa spędzonego w Los Angeles. Tak to komentuje, “W scenariuszu jest dużo szczegółów, o których nie pamiętałem. To dla mnie zupełnie nowe doświadczenie. W filmie kierowcy ścigają się o różowe majtki. My robiliśmy to trochę inaczej.

Gibson żartuje na temat partnerstwa pomiędzy O’Connor i Pearsem, “ Paul i ja mamy ze sobą wiele wspólnego, ja jestem chłopakiem z sąsiedztwa, a on to biały facet z Huntington Beach."

Przepustką O’Connora do świata Verone’a jest agentka Monika Fuentes - mająca problemy z lojalnością - grana przez Evę Mendes. Jednak to właśnie lojalność Mendes w stosunku do Singletona sprawiła, że aktorka otrzymała wymarzoną rolę. Tak o tym mówi, “To właśnie dzięki Johnowi Singletonowi zwróciłam uwagę na tę role. Zawsze podobała mi się jego praca - to skąd pochodzi i jak o tym mówi w swoich filmach."

Utalentowana debiutantka miała także inne motywy, które zdecydowały o roli w filmie Za szybcy i za wściekli. Mendes twierdzi, “Lubię naciskać na pedał gazu. Moim pierwszym samochodem był Mustang z 1966 roku. Uwielbiam szybkie samochody z charakterem. I powiedziałam o tym producentowi Nealowi Moritzowi, ponieważ grana przeze mnie postać nawet nie ma okazji do poprowadzenia samochodu!"

Aktor Cole Hauser, grający czarny charakter - Cartera Verone, pracował uprzednio z reżyserem Singletonem podczas realizacji filmu Higher Learning Hauser z przyjemnością wskoczył w drogie buty Verone’a, który wg niego jest “pełen różnorodnych barw - jest czarujący, jest typem faceta, którego każdy popiera, a do tego w jego rękach znajdują się wszystkie ważniejsze interesy w Miami - od legalnych, takich jak kluby czy nieruchomości, po narkotyki i pranie brudnych pieniędzy."

Aktor przyznaje, że lubi grać czarne charaktery, “Po prostu nie mam żadnych ograniczeń. Jeśli grasz bohatera musisz zachowywać się w określony sposób, jeśli jednak jesteś tym złym facetem, wszystko zależy od twojej wyobraźni - możesz robić, co zechcesz. A praca z Johnem Singletonem jest czymś naprawdę wyjątkowym. Wierzy w ciebie, co pozwala ci na coraz lepszą i lepszą pracę."

“Ja także oddałem wszystkie moje talenty Johnowi Singletonowi," dodaje utalentowany muzyk Chris “Ludacris" Bridges obsadzony w roli promotora wyścigów Teja (Bridges po raz pierwszy wcieli się na ekranie w jakąś postać, do tej pory pojawiał się jako on sam). “John osobiście poprosił mnie, abym zmierzył się z tą rolą. Widział moje teledyski i pomyślał, że świetnie bym się nadawał do jego filmu Byłem gotowy podjąć wyzwanie."

Naturalna osobowość i prezencja Ludacrisa świetnie współgra z postacią, którą odtwarza. Aktor bowiem idealnie czuje się w tym "szalonym samochodowym cyrku, który w trakcie trwania filmu coraz bardziej chyli się ku upadkowi."

Wśród olbrzymiej różnorodności postaci także uczestniczących w "samochodowym cyrku" widać takie znajome twarze jak James Remar (jako agent federalny Markham), a także popularna modelka Devon Aoki (w roli Suki, kobiety - kierowcy w opanowanym przez mężczyzn świecie nocnych wyścigów samochodowych) oraz raper Jin (jako Jimmy).

Przed rozpoczęciem zdjęć do filmu Za szybcy i za wściekli, Aoki nigdy nie prowadziła żadnego pojazdu oprócz wózka golfowego. Egzotyczna piękność zdała egzamin na prawo jazdy, po czym rozpoczęła szkolenia wraz z profesjonalnymi kierowcami rajdowymi, aby przygotować się do roli. W filmie widzimy ją jak w swojej różowej Hondzie podejmuje wyzwania rzucane przez kierowców na ulicach Miami.

“Niech kolor mojego samochodu was nie zmyli," mówi Aoki. “Może i jest różowy, ale ma spore przyspieszenie. Naprawdę nieźle daje sobie radę na ulicy."

Postać Jimmy’ego pracuje dla właściciela garażu Teja. Młody aktor znalazł pewne podobieństwa pomiędzy swoim ekranowym wcieleniem, a samym sobą. Taki mówi Jin o swoim bohaterze, “Jest młody, energiczny i lubi się zabawić - jego całe życie obraca się wokół wyścigów i bycia prawą ręka Teja. Kiedy pracuję z kimś takim jak Ludacris, jestem w stanie zupełnie się mu podporządkować."

Kulturalny fenomen, jaki ma miejsce na przedmieściach kilku dużych amerykańskich miast, takich jak Los Angeles czy Miami - uliczne wyścigi samochodowe - łączy akcję i dramat z różowymi majtkami czy plikami banknotów, które często są nagrodami nocy.

Ta popularna obsesja skupia entuzjastów (udowodniono to podczas castingu kierowców samochodów jaki odbył się przed rozpoczęciem zdjęć), którzy spędzają setki godzin i wydają tysiące dolarów na modyfikowanie swoich samochodów. Singleton, Moritz, scenarzyści, ekipa realizacyjna oraz obsada, wszyscy byli zaangażowani w oglądanie jak najbardziej spektakularnych pojazdów i późniejsze użycie ich w pulsujących sekwencjach akcji.

“Uliczne wyścigi samochodowe stworzyły własną kulturę - sposób życia dla wielu młodych ludzi," mówi Singleton. “Dzieciaki z bardzo różnych środowisk dzielą wspólną pasję, która stała się częścią kultury społecznej, tak jak muzyka w Internecie czy MTV."

Film Za szybcy i za wściekli sprawia, że widzowie po raz kolejny zasiadają na siedzeniach pasażera wspaniałych, szybkich samochodów i mogą wziąć udział we współczesnej historii, w której gra toczy się o wysokie stawki - uczciwość, lojalność i miłość.

“Uliczne wyścigi w Miami odbywają się już od wielu lat," dodaje Singleton. “Dzięki temu nasza historia zyskuje dodatkowe cechy. Kiedy dodamy do tego lokalny koloryt miasta i jego reputację wynikającą z faktu, że wśród mieszkańców znajduje się sporo dziwnych postaci, otrzymamy niezwykłe elementy wizualne naszej historii."

Aby ekscytujące sekwencje wyścigów nie straciły nic z tego, co było takie ważne w pierwszym filmie, jako doradcę technicznego na planie Za szybkich i za wściekłych ponownie zaangażowano Craiga Liebermana. Razem z Liebermanem do filmu dołączyła ekipa oddanych i utalentowanych kierowców - kaskaderów - wielu z nich pracowało podczas realizacji oryginalnego filmu. Eksperci zastępowali aktorów w momentach, kiedy siedzenie za kierownicą samochodów stawało się zbyt niebezpieczne. (Wśród kierowców znaleźli się Oakley Lehman, Kevin Jackson i Debbie Evans, która zdobyła nagrodę dla Najlepszej Kobiety - Kaskadera w Sekwencji Jazdy Samochodem w filmie Szybcy i wściekli.)

Z konieczności, samochody użyte w filmie stały się bardzo ważnym czynnikiem dla filmowców i studia. Universal przeznaczył znaczną część całego budżetu filmu na skonstruowanie i zakup prawie 190 samochodów. Dodatkowo potrzebowano prawie 400 samochodów, które miały być użyte jako "statyści".

Singleton i autor zdjęć Matthew F. Leonetti wykorzystali sporo specjalistycznych technik zdjęciowych, aby w sposób jak najbardziej realistyczny pokazać aktorów za kierownicą rozpędzonych samochodów. Filmowcy ponownie użyli skonstruowanej dla potrzeb Szybkich i wściekłych ciężarówki z umocowanym na niej nadwoziem samochodu osobowego. Ciężarówka może jechać tak szybko, jak to jest tylko konieczne, a siła z jaką prędkość i nagłe skręty działają na "kierowcę" - aktora są filmowane i wyglądają bardzo realistycznie. Dodatkowo filmowcy używali małego, szybkiego pojazdu wyposażonego w kamerę, który był w stanie osiągać szybkość ponad 170 kilometrów na godzinę i mógł jechać obok filmowanego właśnie samochodu biorącego udział w akcji. “Moto-kamera" stwarza operatorowi sporo opcji filmowania i eliminuje wibracje, jakie towarzyszą robieniu zdjęć na dużych szybkościach. Może być ponadto mocowana do różnego rodzaju urządzeń łącznie z kamerą - steadycam.

Singleton twierdzi, “Nakręciliśmy większość materiału na planie. Ujęcia są tak niesamowite, że widzowie mogliby pomyśleć, że mają do czynienia z efektami specjalnymi. Tak jednak nie jest. Dzięki przeróżnym specjalnym urządzeniom byliśmy w stanie robić wprost niewiarygodne ujęcia. Na planie samochody jeździły z prędkością ponad 100 kilometrów na godzinę mijając się w odległości tylko kilkudziesięciu centymetrów, a my je filmowaliśmy. Widzowie nie będą mieli czasu na zastanawianie się jak to zrobiliśmy. Po prostu zapadną się w kinowych fotelach. Naprawdę chcieliśmy podnieść sobie poprzeczkę w stosunku do pierwszego filmu i dać fanom coś zupełnie nowego. Tym razem mamy do czynienia z wyścigami ulicznymi, dlatego kierowcy muszą wykonywać więcej manewrów, mają dużo więcej przeszkód do pokonania, gdyż nie jeżdżą po prostu autostradą z szybkością prawie 200 kilometrów na godzinę. Prawie nie ma tutaj linii prostych, co sprawia, że istnieje dużo więcej różnych możliwości, ale także sporo niebezpieczeństw."

W filmie Szybcy i wściekli, producenci skoncentrowali się na obowiązującym wtedy szaleństwie importowanych samochodów z "dopalaczem". W Za szybkich i za wściekłych na ekranie widać szybkie i piękne samochody, zarówno takie składane w garażach jak i importowane, egzotyczne piękności.

Na ekranie możemy oglądać około 150 samochodów, ale tylko 15 z nich odegrało specjalne "główne" role. Są to: Nissan Skyline GTR, Mitsubishi EVO 7, 1970 Hemi Dodge Challenger, 1969 Yenko Camaro, 1998 BMW M3, 2003 Dodge Viper, Chevy Corvette, 1994 Toyata Supra, 1994 Mazda RX7, 2001 Honda S2000 oraz 1993 Acura NSX.

Wygląd wszystkich pojazdów był w większości dyktowany przez scenografa, Keitha Briana Burnsa, który większość z nich przemalował używając lakierów “House of Kolor". Ponieważ samochody odgrywały na ekranie dominujące role, każdy z nich musiał być najwyższej jakości. Począwszy od elementów karoserii, a skończywszy na głośnikach stereo . (Kiedy już zostały wybrane, większość samochodów została przemalowana i przystosowana do pojawienia się na ekranie w niewiarygodnie krótkim czasie czterech dni.)

Aby zapełnić plan filmowy pojazdami służącymi jako tło, zorganizowano we wrześniu na Florydzie casting, na którym pojawili się kierowcy z łącznie 496-cioma samochodami - 192 z nich zostały użyte na planie.

Ekipa produkcyjna korzystała z pomocy 40 mechaników samochodowych i innych specjalistów, którzy zajmowali się utrzymywaniem pełnej sprawności pojazdów. W kilku przypadkach samochody, które podziwiamy na ekranie były po prostu znalezione na złomowiskach, naprawione i przemalowane w czasie krótszym niż jeden tydzień. Dodatkowo niektórzy aktorzy także wyrażali osobiste preferencje, co do wyglądu swoich "partnerów" - samochodów.

Tyrese Gibson, który prowadził na ekranie samochód Mitsubishi Eclipse Spyder, dokonał kilku przeróbek we wnętrzu pojazdu, a Paul Walker prywatnie posiadający Nissana Skyline, takiego jakim kieruje w filmie, zamówił specjalną wersję Skyline u Tommy'ego Kaira z Japonii.

Gorączka, która sprawiła, ze film Szybcy i wściekli pobił rekordy sprzedaży i doczekał się upragnionego przez fanów sequela, atakuje nie tylko fanów i rzesze entuzjastów motoryzacji, ale także filmowców i aktorów, którzy mieli szczęście, aby usiąść za kierownicami tych szybkich i pięknych maszyn zarówno na ekranie jak i... poza nim.

Dzięki świetnej prezencji ekranowej oraz talentowi, który zapewnił mu role w kilku największych przebojach filmowych ostatnich dwóch lat, PAUL WALKER (Brian O’Connor) osiągnął status jednego z najbardziej pożądanych aktorów swojego pokolenia.

Walker ukończył właśnie zdjęcia do filmu w reżyserii Richarda Donnera będącego adaptacją powieści Michaela Crichtona Timeline. Film wejdzie do kin jesienią 2003 roku, a wystąpią w nim także Frances O’Connor i Ethan Embry jako studenci archeologii poszukujący zaginionego profesora (Billy Connolly).

Walker wystąpił w filmie wytwórni Universal Szybcy i wściekli (The Fast and the Furious) w reżyserii Roba Cohena oraz z Vinem Dieselem, Michelle Rodriguez i Rickiem Yune. Szybcy i wściekli (The Fast and the Furious) jest dramatem akcji opowiadającym historię oficera policji (Walker) przenikającego w środowisko ludzi urządzających uliczne wyścigi samochodowe. Walker zagrał także ze Stevem Zahnem i Leelee Sobieski w dobrze przyjętym przez krytyków thrillerze Joy Ride; film został wyreżyserowany przez Johna Dahla (Hazardziści - Rounders).

Walker wystąpił także w takich przebojach jak The Skulls (w reżyserii Roba Cohena) u boku Joshuy Jacksona - historia tajnej elitarnej organizacji na uniwersytecie Harvard oraz w Varsity Blues, z Jamesem Van Der Beekiem. Aktora można było także oglądać w świetnie przyjętym przez krytyków filmie Miasteczko Pleasantville (Pleasantville). Ten dramat fantasy w reżyserii Gary’ego Rossa (także autor scenariusza) opowiada historię dwojga nastolatków żyjących w latach 90-tych (Reese Witherspoon i Tobey McGuire), którzy zostają wciągnięci do serialu telewizyjnego Leave It to Beaver z lat 50-tych.

Inne filmy w dorobku Walkera to She’s All That z Freddy’m Prinze Jr. i Rachael Leigh Cook, oraz Brokedown Palace z Claire Danes i Kate Beckinsale.

Walker, kiedy nie jest na planie filmowym rezyduje w Los Angeles.

Mający dopiero 20 lat, muzyk, aktor i model TYRESE (Roman Pearce) zrobił już dużo więcej niż większość ludzi jest w stanie zrobić w ciągu całego trwania kariery. Urodzony w Watts, Kalifornia, Południowo-Centralnej części Los Angeles, Tyrese odkrył w sobie miłość do muzyki już w bardzo wczesnym wieku i wydał swój pierwszy album w wieku 19 lat. W styczniu 2000 roku otrzymał Amerykańską Nagrodę Muzyczną przyznawaną dla “Najlepszego Nowego Artysty Soul i R&B." Poza zainteresowaniem muzyką Tyrese odnosi także sukcesy w świecie aktorstwa i mody. Pojawił się w reklamach, a także gościnnie w serialach telewizyjnych. Ma także wyłączny kontrakt z firmą Guess?.

Tyrese wyniósł swoją karierę na kolejny szczebel, kiedy zadebiutował jako gwiazda filmu Baby Boy, w reżyserii Johna Singletona.

Ostatnio wydał swój trzeci album (dla J Records) zawierający przebój “How You Gonna Act Like That". Muzyka Tyrese’a, który występuje zarówno solo, jak i jako współautor tekstów, łączy w sobie esencję hip-hopu i R&B z olbrzymią energią i stylem. Jego dynamiczne przeboje pojawiły się na ścieżkach muzycznych do Blue Streak i Best Man, a jego debiutancki album osiągnął status platynowej płyty. Album 2000 WATTS (RCA), został wydany w maju 2001 roku.

Tyrese stał się ostatnio bardzo popularny w MTV. Pojawił się gościnnie w seriach telewizyjnych Moesha, Martin i Hanging With Mr. Cooper. Dodatkowo zagrał w międzynarodowej, bardzo popularnej reklamie Coca-Coli (dzieciak w słuchawkach na uszach śpiewający w autobusie), co pomogło mu w osiągnięciu popularności na rynkach międzynarodowych.

Jeden z najbardziej popularnych afro-amerykańskich prezenterów mody, Tyrese wziął udział w licznych drukowanych oraz telewizyjnych kampaniach takich marek jak Tommy Hilfiger i Guess? - reklama i promocja marki oraz specjalne gościnne występy.

Poza aktorstwem i muzyką, Tyrese jest także oddanym działaczem społecznym skupiającym swoje wysiłki na pomocy młodzieży z wielkich skupisk miejskich. Założył niedochodową organizację Tyrese Gibson Watts Foundation, której głównym celem jest stworzenie centrów młodzieżowych w Watts. Latem 2000, Tyrese zapoczątkował doroczną akcję dobroczynną Watts Day, dzięki której grupa artystów zbiera fundusze dla społeczności, w której się wychowali.

Od czasu przybycia do Hollywood, nowa twarz EVA MENDES (Monica Fuentes) szybko zdobyła pozycję gwiazdy i wystąpiła w tym roku w czterech produkcjach najważniejszych wytwórni (łącznie z filmem Za szybcy i za wściekli).

Mendes zdobyła uznanie dzięki niezapomnianej roli u boku Denzela Washingtona w przeboju Dzień próby (Training Day) w reżyserii Antoine Fuqua. Kolejną rolą Mendes był występ we wkrótce wchodzącym na ekrany filmie Carla Franklina Out of Time - ponownie u boku Denzela Washingtona. W filmie Out of Time, Mendes gra panią detektyw, która wspólnie z policjantem z małego miasteczka (Washington) prowadzi śledztwo dotyczące zaginionych osób. Film zostanie wprowadzony do kin jesienią 2003 roku.

Także tej jesieni będziemy mogli oglądać aktorkę u boku Antonio Banderasa i Johnny’ego Deppa w filmie Once Upon a Time in Mexico. Film jest finałowym rozdziałem trylogii reżysera Roberta Rodrigueza, która rozpoczęła się od El Mariachi, po którym nastąpił film Desperado.

Mendes ukończyła ostatnio zdjęcia do filmu Stuck on You (zima 2003) w reżyserii Bobby’ego i Petera Farrelly Historia opowiada o bliźniakach (Greg Kinnear i Matt Damon), którzy pragną zostać aktorami - Mendes gra ukochaną Grega Kinneara, aktorkę, zachęcającą go do spełnienia swoich ambicji.

W czasie pomiędzy projektami filmowymi, Eva znalazła czas, aby dołączyć do elitarnej grupy kobiet (także Julianne Moore i Halle Berry), które reprezentują Revlon Cosmetics w reklamach telewizyjnych.

Mendes pochodzi z Miami, ale została odkryta w Los Angeles przez fotografa, który poprosił ją, aby wzięła udział w sesji fotograficznej. Zdjęcia, jakie powstały podczas sesji rozpoczęły reakcję łańcuchową - zdobyła własnego agenta oraz role w reklamach i filmach. Eva obecnie studiuje aktorstwo pod okiem Ivany Chubbuck, która wykształciła takie aktorki jak Elisabeth Shue czy Halle Berry.

Mendes wystąpiła wcześniej w filmie All About the Benjamins, u boku Ice Cube.

COLE HAUSER (Carter Verone) został ostatnio zaangażowany do filmu Mela Gibsona i firmy Icon Paparazzi. Wcześniej można go było oglądać w obrazie w reżyserii Antoine Fuqua Tears of the Sun, z Brucem Willisem i Moniką Bellucci. Dynamiczny, młody aktor, Hauser wystąpił także w roli seksownego chłopaka Robin Wright Penn w Białym oleandrze (White Oleander). Wcześniej zagrał w filmie Grega Hoblita Hart’s War z Brucem Willisem i Colinem Farrellem.

Hauser zdobył ponadto uznanie krytyki dzięki roli sierżanta Cota w filmie Joela Schumachera Tigerland - nominacja do nagrody Independent Spirit dla Najlepszego Aktora w Roli Drugoplanowej. Hauser zagrał także w dramacie A Shot at Glory, u boku zdobywcy nagrody Akademii® Roberta Duvalla. Tigerland i A Shot at Glory były prezentowane na Festiwalu Filmowym w Toronto.

Dorobek aktora obejmuje także - Pitch Black, The Hi-Lo Country Stephena Freara, Buntownik z wyboru (Good Will Hunting) Gusa Van Santa, Higher Learning Johna Singletona, niezależny film Scotch and Milk Adama Goldberga, School Ties Roberta Mandela oraz kultowy przebój Dazed and Confused w reżyserii Richarda Linklatera.

Na małym ekranie aktor pojawiał się regularnie w seriach sieci ABC oraz Stevena Spielberga High Incident.

Wielokrotnie nagradzany multi-platynowymi płytami artysta, CHRIS “LUDACRIS" BRIDGES (Tej), znany jest milionom swoich fanów jako Ludacris, a jego największa filmowa rola to jak do tej pory Za szybcy i za wściekli. Ostatnio Bridges wydał swój ostatnio projekt, album Golden Grain, kompilację nagrań artystów z jego własnej wytwórni płytowej. Album zadebiutował na liście przebojów Top 10.

Będąc pod wpływem nagrań wczesnych gwiazd hip-hopu - LL Cool J, Run DMC, Redmana i wielu innych, Ludacris rozpoczął nagrywać już jako nastolatek. Po ukończeniu szkoły w Atlancie, wstąpił na Georgia State University, gdzie specjalizował się w dziedzinie zarządzania branżą muzyczną. Będąc jeszcze w college’u rozpoczął pracę w najpopularniejszej stacji radiowej w Atlancie - Hot 97.5. Wsiąknął w przemysł radiowy i muzyczny i rozpoczął produkcję własnego nocnego show. Kiedy kierownictwo stacji zdało sobie sprawę ze stylu jaki prezentuje, Ludacris otrzymał pierwsze związane z jego muzycznym talentem zadanie - rapowanie w reklamówkach stacji Przyniosło mu to sporą popularność oraz zwróciło na niego uwagę takich gigantów przemysłu muzycznego jak Jermaine Dupri (pracował z Duprim nad muzyką do gry wideo John Madden 2000) i Timbaland (który wyprodukował pierwszy singiel Ludacrisa Phat Rabbit - singiel był prezentowany przez czołowe stacje radiowe w Atlancie). Artysta wkrótce potem wyprodukował, wypromował i rozprowadził swój pierwszy album Incognegro - sprzedaż osiągnęła poziom 50 000 sztuk w ciągu dwóch miesięcy.

Ludacris podpisał wtedy kontrakt z wytwórnią płytową Def Jam, która (wspólnie z własną firmą produkcyjną artysty, Disturbing Tha Peace) wydała jego debiutancki album, Back for the First Time - sprzedano 3 miliony egzemplarzy. Jego kolejny album, Word of Mouf, także osiągnął sprzedaż około 3 milionów sztuk. Raper zdobył trzy nagrody Grammy oraz wiele nominacji do nagród MTV. Odbyło się także koncertowe tournee z Outkastem i Eminemem, na które wyprzedane zostały wszystkie bilety.

Poza pracą w przemyśle muzycznym, Ludacris założył fundację młodzieżową z siedzibą w Atlancie - The Ludacris Foundation - która przekazuje dary, dotacje oraz stypendia dla innych tego typu organizacji, a także łączy młodych ludzi poprzez muzykę i sztukę, uświadamiając im, że to właśnie oni tworzą przyszłość. Bridges zachęca także nastolatków do nauki i podążania za swoimi marzeniami.

JAMES REMAR (Agent Markham) wystąpił ostatnio w nagrodzonej Emmy i Złotym Globem serii HBO Seks w wielkim mieście (Sex and the City), zdobywając popularność jako kochanek Samanthy (aktorka Kim Cattrall), Richard Wright. Remar otrzymał nagrodę Gildii Aktorów 2001 za Rolę w Serialu Komediowym.

Aktor ukończył niedawno pracę nad serią projektów filmowych - komedia w reżyserii Danny’ego DeVito Duplex, z Drew Barrymore i Benem Stillerem; niezależna komedia romantyczna The Girl Next Door; oraz Down with the Joneses, w reżyserii Johna Curry. Wkrótce będzie także można oglądać Jamesa u boku Johna Turturro i Debry Unger w mrocznym thrillerze Huberta Selby (Requiem dla snu - Requiem for a Dream) Fear X, którego współautorem scenariusza i reżyserem jest pochodzący z Danii Nicholas Wynding Refn.

James rozpoczynał karierę na deskach teatralnych Nowego Jorku, występując w licznych produkcjach broadwayowskich m.in. Bent z Richardem Gere, a także w sztukach wystawianych na off- i off-off-Broadwayu. Jego pełna sukcesów kariera trwa już ponad 20 lat. W tym czasie aktor zagrał w ponad trzydziestu filmach. Przełomem była dla niego rola w filmie Waltera Hilla The Warriors. Wkrótce potem zagrał u boku Eddie’go Murphy w 48 godzinach (48 Hours). Od tamtej pory, James pracuje regularnie z najbardziej szanowanymi reżyserami w przemyśle filmowym - Gus Van Sant, Penny Marshall, Francis Ford Coppola oraz Michael Apted.

Ostatnio można go było oglądać u boku Harrisona Forda i Michelle Pfeiffer w thrillerze Co kryje prawda (What Lies Beneath) w reżyserii Roberta Zemeckisa. Olbrzymie uznanie przyniosła mu także rola barmana w filmie Chłopaki na bok (Boys on the Side), w którym zagrał z Mary Louise Parker, Drew Barrymore i Whoopi Goldberg.

Dziewiętnastoletnia modelka/aktorka DEVON AOKI (Suki) rozpoczęła karierę w przemyśle rozrywkowym w wieku 14 lat. Córka Japończyka i Angielki z domieszką krwi niemieckiej, Devon dorastała i chodziła do szkół w Malibu, Kalifornia oraz w Londynie. Mieszkając w Londynie, Devon podpisała kontrakt ze Storm Models, gdzie wkrótce została jedną z najbardziej pożądanych modelek.

Jej praca modelki obejmuje sesje zdjęciowe dla Harpers Bazaar (zdjęcia Patricka Demarcheliera), amerykańskiej edycji Vogue - Steven Meisel, brytyjskiej edycji Vogue - Mario Testino, W Magazine - Paolo Roversi, The Face - Ellen von Unwerth, francuskiej edycji Vogue, rosyjskiej edycji Vogue, I.D. Magazine i Dutch. Devon pojawiła się także na okładce jubileuszowego (30 lat) wydania Interview - zdjęcia Davida La Chapelle.

Devon jest ulubienicą zarówno projektantów mody jak i fotografów. Była twarzą licznych kampanii reklamowych - Chanel Karla Lagerfelda, Versace Stevena Meisela, Wella Ellen von Unwerth, Cerruti Annette Aurell oraz Moschino.

Niezliczoną ilość razy pojawiła się także na wybiegu Brała udział w pokazach mody takich projektantów jak Thierry Mugler, Fendi, Gaultier, Givenchy, Ferretti, Ralph Lauren, Yves St. Laurent, Bella Freud, Anna Molinari czy Seraph. Będąc ulubienicą Karla Lagerfelda, Devon wystąpiła w sukni panny młodej podczas pokazu Chanel Couture jesień/zima‘99. Jej międzynarodowa sława sprawiła, że stała się osobą publiczną także w rodzinnej Japonii, gdzie reklamowała produkty takich firm jak Shisedo, Loreal, Sunsystems, Toyota oraz Peachtree Juices.

Przygoda Devon z telewizją i filmem rozpoczęła się, kiedy wzięła udział w realizacji sensacyjnego teledysku "Primal Scream" z Kate Moss. Inne teledyski z jej udziałem to “Electric Barbarella" zespołu Duran Duran oraz “The Way You Look" Eltona Johna.

Poza filmem Za szybcy i za wściekli, Devon wystąpiła w Death of a Dynasty w reżyserii Damona Dasha. Pojawiła się także w dwóch filmach zrealizowanych dla projektantki mody Belli Freud w reżyserii Johna Malkovicha.

Producent, reżyser i scenarzysta JOHN SINGLETON (Reżyser) rozpoczął swoją międzynarodową karierę w 1991 roku, kiedy jego pierwszy film, Boyz N the Hood - inteligentne spojrzenie na grupę przyjaciół żyjących w rządzonym przez gangi Południowo-Centralnym Los Angeles - zdobył nominacje do nagrody Akademii® za Najlepszy Scenariusz Oryginalny oraz Najlepszą Reżyserię. Singleton był pierwszym afro-amerykańskim reżyserem (i najmłodszym filmowcem), który zdobył dwie nominacje właśnie w tych kategoriach. Reżyser został uhonorowany innymi licznymi nagrodami za swój debiut - LAFCA New Generation Award, MTV Movie Award dla Najlepszego Debiutanta (1992), New York Film Critics Circle Award dla Najlepszego Debiutującego Reżysera (1991), ShoWest Award dla Scenarzysty Roku oraz specjalna nagroda za Debiut Reżyserski Roku (1992).

Kolejnym filmem, który Singleton wyreżyserował (był także autorem scenariusza i producentem) był Poetic Justice z Janet Jackson w roli głównej. Film opowiadał historię młodej poetki, a wystąpili w nim także Tupac Shakur i Regina King. Dramat z akcją rozgrywającą się w środowisku uniwersyteckim Higher Learning (Singleton ponownie pełnił trzy funkcje - producenta/reżysera/scenarzysty) powstał przy udziale takich osobistości ekranu jak Omar Epps, Laurence Fishburne, Ice Cube, Jennifer Connelly, Michael Rappaport, Cole Hauser i Kristy Swanson, między innymi.

W 1997 roku, Singleton wyreżyserował dramat historyczny Rosewood - którego scenariusz podejmował temat zniszczenia, w 1923 roku, miasta Rosewood na Florydzie zamieszkanego głównie przez czarnych mieszkańców. Tragedia była następstwem nienawiści rasowej oraz kłamstw. W filmie, do którego scenariusz napisał Gregory Poirier, występują Ving Rhames, Jon Voight, Don Cheadle oraz Esther Rolle. W 2000 roku, Singleton przywrócił do łask klasycznego bohatera kultowej serii TV Shafta. W filmie zatytułowanym właśnie Shaft wystąpił Samuel L. Jackson, a obok niego Vanessa Williams, Busta Rhymes, Christian Bale i Richard Roundtree. Obraz wyprodukowali Scott Rudin i Mark Roybal na podstawie scenariusza Richarda Price, Shane Salerno i samego Singletona.

Dziesięć lat po tym, jak zajął się pokazaniem na ekranie Południowo-Centralnego Los Angeles, Singleton jeszcze raz podjął podobny temat w filmie Baby Boy, którego był także producentem, pisarzem i reżyserem. W skład obsady aktorskiej weszli - piosenkarz R&B i aktor Tyrese, Ving Rhames, Snoop Dogg i debiutująca Taraji P. Henson. Film otrzymał cztery nominacje do nagrody NAACP.

Kariera reżysera rozpoczęła się już w okresie, kiedy brał udział w Programie Scenariuszowym na University of Southern California. Otrzymał wtedy trzy nagrody za swoje próby scenariuszowe - nagroda Jacka Nicholsona w 1989 i 1990 roku oraz nagroda Roberta Riskina w 1989 roku. Dzięki tym nagrodom jeszcze na studiach podpisał umowę z Creative Artists Agency, co pomogło mu sprzedać scenariusz filmu Boyz N the Hood.

Singleton zajmuje się także reżyserią reklam telewizyjnych (Coca-Cola, AT&T i Burger King) oraz muzycznych teledysków (Michael Jackson).

MICHAEL BRANDT & DEREK HAAS (Scenarzyści) rozpoczęli wspólne pisanie scenariuszy po ukończeniu Baylor University, gdzie Michael studiował film a Derek, angielską literaturę.

Na początku ich współpracy, Michael pracował jako montażysta podczas realizacji filmów Roberta Rodrigueza i Quentina Tarantinoa W tym samym czasie Derek pracował dla olbrzymiej agencji reklamowej w Atlancie, gdzie produkował reklamy o budżetach przewyższających często budżety wielu niezależnych filmów fabularnych. Pierwszy wspólny sukces nastąpił wraz z filmem The Courier w reżyserii Jana De Bonta.

Poza scenariuszem do filmu Za szybcy i za wściekli, para pisze obecnie dla Lion’s Gate, Sony, Universal, MGM i Fox 2000 - tego lata wejdzie na ekrany napisany przez nich film Mission Without Permision w reżyserii Barta Freundlicha. Scenarzyści współpracują regularnie z takimi producentami jak Jay Stern, Brett Ratner, Chuck Roven, Maureen Peyrot, Barry Josephson i Laura Ziskin. Brandt & Haas obecnie zajęci są pracą nad scenariuszem dla Universal Pictures zatytułowanym Spy-Hunter oraz filmem akcji dla dzieci Battle World dla Fox 2000. NEAL H. MORITZ (Producent) jest właścicielem firmy Original zajmującej się produkcją filmów, programów telewizyjnych, reklam, teledysków, a także reprezentowaniem artystów. Neal ukończył UCLA na Wydziale Ekonomii oraz Program Produkcji Filmowej Petera Starka na University of Southern California.

W zeszłym roku Neal wyprodukował przebój Sweet Home Alabama, romantyczną komedię z Reese Witherspoon w roli głównej oraz XXX, współczesną wersję Jamesa Bonda z Vinem Dieselem i Samuelem L. Jacksonem. Podczas realizacji XXX producent już po raz czwarty współpracował z reżyserem Robem Cohenem. Razem zrealizowali przebój 2001 roku Szybcy i wściekli - film zarobił ponad 145 mln dolarów przez pierwsze dni wyświetlania - z Vinem Dieselem, Paulem Walkerem, Michelle Rodriguez i Jordaną Brewster w rolach głównych oraz The Skulls (z Paulem Walkerem i Joshem Jacksonem) i film HBO The Rat Pack (z Rayem Liotta i Donem Cheadle - 11 nominacji do nagrody Emmy).

Wcześniejsze filmy, które powstały z udziałem Moritza pozwoliły mu na osiągnięcie pozycji jednego z najbardziej rentownych producentów Hollywood. Pierwszym filmem był Juice, a po nim nastąpił przebój I Know What You Did Last Summer z przełomowymi rolami Jennifer Love Hewitt, Sary Michelle Gellar, Ryana Phillipe i Freddie'go Prinze, Jr. W sequelu pt. I Still Know What You Did Last Summer, wystąpiła sensacja muzyki pop Brandy. Kolejnymi filmami Neala były Urban Legend oraz Urban Legends: Final Cut. Pierwszym filmem w całości finansowanym przez firmę Original Film był film Cruel Intentionsy z Sarą Michelle Gellar, Ryanem Phillipe oraz Reese Witherspoon.

Ostatnio Neal wyprodukował Not Another Teen Movie, komedię Slackers z Jasonem Schwartzman i Devon Sawa oraz Volcano; Blue Streak z Martinem Lawrence; Saving Silverman z Jackiem Black, Steve Zahnem i Jasonem Biggsem, a także The Glass House z Leelee Sobieski.

Produkcje filmowe Neala zaplanowane na 2003 rok to thriller z Denzelem Washingtonem Out of Time w reżyserii Carla Franklina; Torque - film akcji w reżyserii Josepha Kahna (znany autor muzycznych teledysków) oraz dwa przeboje tego lata S.W.A.T. (scenariusz na podstawie programu telewizyjnego z lat 70-tych) z Colinem Farrellem, Samuelem L. Jacksonem i Michelle Rodriguez w rolach głównych i Za szybcy i za wściekli.

W 2002 roku firma Original stworzyła dział reprezentowania artystów kierowany przez Marty Adelstein - założyciela i byłego partnera w agencji Endeavor. Klienci firmy to między innymi - Dwayne “The Rock" Johnson, Ryan Reynolds, Timothy Olyphant, James Van Der Beek, Lucy Lawless, Jeri Ryan, Gary Dourdan, Ashley Scott oraz scenarzyści David E. Kelley, Bonnie Turner, Glen Morgan & James Wong, Brad Hall, Jack Handey, a także reżyser Rob Cohen.

LEE R. MAYES (Producent Wykonawczy) pełnił funkcję producenta wykonawczego podczas realizacji tak różnorodnych projektów jak Duets (z Gwyneth Paltrow) w reżyserii Bruce'a Paltrow, komedia Mężowie i żona (Multiplicity) z Michaelem Keatonem i Andie MacDowell, A Low Down Dirty Shame (z Keenen Ivory Wayans i Jadą Pinkett Smith), Straszny film 2 (Scary Movie 2), F/X2, Rudy, Out Cold oraz przebój Straszny film (Scary Movie) - ostatnie dwa filmy wyprodukował. Zanim został producentem, Mayes pracował jako kierownik produkcji na planie Domu gry (House of Games) Davida Mameta, No Mercy i Desert Bloom oraz jako kierownik d/s lokalizacji - Miejsca w sercu (Places in the Heart), Silkwood i Ragtime.

Mayes ukończył Wydział Literatury Angielskiej w Austin College, jest także absolwentem Wydziału Filmu Columbia University. Służył w Marynarce w stopniu oficera.

W dorobku MICHAELA FOTTRELLA (Producent Wykonawczy) znajdują się takie filmy jak Sweet Home Alabama z Reese Witherspoon, Sorority Boys, The New Guy, Rock Star z Markiem Wahlbergiem i Jennifer Aniston, przebojowa komedia Blue Streak, Cruel Intentions oraz A Very Brady Sequel. Fottrell pełnił także funkcję kierownika produkcji podczas realizacji Mighty Joe Young (z Charlize Theron), Wulkanu (Volcano) z Tommy Lee Jonesem i Anne Heche, Karmazynowego przypływu (Crimson Tide), Gross Anatomy, Warlock i Shy People, między innymi.

Fottrell przez wiele lat był także producentem wykonawczym w wytwórniach Walt Disney i Touchstone Pictures. Nadzorował produkcję takich tytułów jak Ojciec panny młodej (Father of the Bride), Kiedy mężczyzna kocha kobietę (When a Man Loves a Woman), Pretty Woman, Zakonnica w przebraniu (Sister Act) i What About Bob?, między innymi.

Absolwent Szkoły Filmowej USC, Fottrell uznaje George'a Lucasa za osobę, dzięki ispiracji której rozpoczął pracę w przemyśle filmowym.

MATTHEW F. LEONETTI, A.S.C. (Zdjęcia) ukończył ostatnio pracę nad dramatem science-fiction The Butterfly Effect, z Ashton Kutcher w roli głównej. Jego dorobek obejmuje ponadto - Godziny szczytu 2 (Rush Hour 2) z Jackie Chanem i Chrisem Tuckerem, thriller Along Came A Spider (z Morganem Freemanem), Star Trek: Insurrection, Gatunek II (Species II), Mortal Combat 2: Annihilation, Dziwne dni (Strange Days), Star Trek: Generations, Dead Again, Dragnet, Commando, Weird Science, Jagged Edge, Fast Times at Ridgemont High, Poltergeist i Breaking Away, między innymi. Ogólnie Leonetti jest autorem zdjęć do ponad 40 filmów zrealizowanych w ciągu ostatnich 30 lat.

Pochodzący z Kalifornii, Leonetti studiował finanse na Loyola Marymount

University, ale zawsze interesował go film (dowiedział się sporo o przemyśle filmowym od ojca, który od lat pracował jako oświetlacz na planie filmowym). Przez pewien czas po ukończeniu szkoły pracował jako asystent operatora w firmie produkującej reklamy telewizyjne, a następnie po odbyciu służby wojskowej zajął się pracą operatora - w 1969 roku - w filmach fabularnych. Trzy lata później został autorem zdjęć.

KEITH BRIAN BURNS (Scenografia) ukończył ostatnio pracę na planie filmu Stark Raving Mad - czarnej komedii, której akcja rozgrywa się w świecie klubów muzycznych. Wcześniej pracował jako autor scenografii podczas realizacji Liberty Stands Still z Wesleyem Snipesem i Lindą Fiorentino oraz Baby Boy, Higher Learning i Poetic Justice w reżyserii Johna Singletona, z którym Burns pracuje już od ponad 12 lat. Inne filmy Burnsa to Always Outnumbered Michaela Apteda, Sneakers Phila Aldena Robinsona, Talent for the Game Roberts M Youngs oraz B*A*P*S i Black & White.

Burns zanim 15 lat temu zajął się projektowaniem scenografii do filmów, pracował jako architekt.

BRUCE CANNON, A.C.E. (Montaż) jest długoletnim współpracownikiem reżysera Johna Singletona. Pracował z nim uprzednio nad filmami Baby Boy, Rosewood, Higher Learning, Poetic Justice i Boyz N The Hood. Na jego filmografię składają się ponadto następujące tytuły - O czym marzą faceci (One Night at McCool’s) z Mattem Dillonem, Michaelem Douglasem i Liv Tyler, Sunset Strip (komedia, której akcja rozgrywa się na słynnej ulicy Los Angeles w 1972), Paulie (komedia familijna), Carried Away (film telewizyjny), The Heart of Justice (film telewizyjny), Crazy People (z Dudleyem Moore i Daryl Hannah), The End of Innocence (film autobiograficzny w reżyserii Dyan Cannon), Dead Man Out, Time Out, One Fine Night, The Wind, Rose and Katz, Silverado, The Big Chill, Rocky III, E.T. the Extra-Terrestrial oraz Body Heat.

DALLAS PUETT, A.C.E. (Montaż) współpracował w swojej karierze z najbardziej znanymi reżyserami. Na jego dorobek składa się długa lista przebojów - Star Trek: Nemesis, Tomb Raider z Angeliną Jolie w roli głównej, Deep Blue Sea Renny'ego Harlina; Zabójcza broń 3 i 4 (Lethal Weapons 3 & 4), Maverick i Radio Flyer wszystkie trzy w reżyserii Richarda Donnera, Ptaszek na uwięzi (Bird on a Wire), Short Circuit i American Flyers - Johna Badhama, Executive Decision Stuarta Bairda, Red Planet, Kull the Conquerer, Uwolnić orkę 2 (Free Willy 2), Disorganized Crime, Inchon, Człowiek demolka (Demolition Man) i Hot to Trot.

SANJA MILKOVIC HAYS (Kostiumy) stworzyła kostiumy do takich filmów jak wyprodukowany przez Neala H. Moritza XXX (z Vinem Dieselem w roli głównej), przebój Szybcy i wściekli , komedia Big Fat Liar Frankie Muniza, thriller z Morganem Freemanem Along Came A Spider, dramat science-fiction Mission to Mars, Star Trek: Insurrection, Blade z Wesleyem Snipsem, czarna komedia 8 Heads in a Duffel Bag, Spaced Invaders, The Masque of the Red Death, Mighty Morphin Power Rangers: The Movie, Gwiezdne wrota (Stargate) i Dzień niepodległości (Independence Day) - oba w reżyserii Rolanda Emmericha.

Telewizyjny dorobek Hays obejmuje - Based on an Untrue Story, Doing Time on Maple Drive, The Sitter i Buried Alive.

Sanja urodziła się w Zagrzebiu, Chorwacja, gdzie ukończyła studia na Uniwersytecie.

W ciągu zaledwie kilku lat, DAVID ARNOLD (Muzyka) zapewnił sobie pozycję nie tylko autora tekstów, producenta i wykonawcy przebojów podbijających listę Top 10, ale także jednego z najważniejszych kompozytorów muzyki filmowej swojego pokolenia.

Arnold otrzymał nagrodę Grammy za oryginalną muzykę do filmu Dzień niepodległości (Independence Day). Inne filmy w jego dorobku to Enough, Zmiana pasa (Changing Lanes), Zoolander, Gwiezdne wrota (Stargate), Godzilla, A Life Less Ordinary, a także dwa ostatnie filmy o przygodach Jamesa Bonda - Jutro nie umiera nigdy (Tomorrow Never Dies) oraz Świat to za mało (The World Is Not Enough). Artyści, z którymi Arnold współpracował to między innymi Iggy Pop, Chrissie Hynde, Pulp, David McAlmont, Natalie Imbruglia, The Cardigans, LTJ Bukem, kd lang, Björk, Propellerheads i Aimee Mann.

Więcej o filmie:


https://vod.plus?cid=fAmDJkjC