Podczas powrotu z wakacji, piętnastolatek Robbie niespodziewanie traci przytomność. To, co wydawało się wyjątkowo męczącym pierwszym kacem, okazuje się nieuleczalną chorobą serca. Przed śmiercią nastolatek ma jedno życzenie. Nie chce jechać do Disneylandu, ani nawet poznać piłkarzy ukochanego Liverpoolu. Chce stracić dziewictwo. Wbrew pozorom, nie jest to takie łatwe, szczególnie, że chłopak leży w szpitalu na dziecięcym oddziale. Jego najlepszy kumpel, Ziggy, stawia sobie jednak za cel spełnić ostatnie życzenie Robbiego. Zaczyna od koleżanek ze szkoły, by w końcu zdać się na profesjonalistki.

Bruce Webb wypełnił swój obraz po brzegi humorem. Po brytyjsku z dystansem podszedł do sprawy, ukazując niesfornych, i trzeba przyznać pomysłowych, młodzieńców w zaskakująco wielu jak na okoliczności zabawnych sytuacjach. Doskonale balansuje między poważnym, refleksyjnym kinem, a zgrabną komedią o trudach młodości. Umiejętnie miesza to, co gorzkie i słodkie. A o wszystkim opowiada ciepło i serdecznie, choć bez hollywoodzkiego lukru. Niemała w tym zasługa odtwórców głównych ról, którzy z miejsca wzbudzają sympatię.

"Jak to jest" to typowy przykład brytyjskiego kina i to w najlepszym wydaniu. Historia smutna, nie brakuje tu przejmujących momentów, jest gniew, żal, rozczarowanie. Ale to nie jest film o umieraniu. To opowieść o dojrzewaniu, o spełnianiu marzeń. O przyjaźni i miłości. I seksie.