Adrenalina 2. Pod napięciem (2009)

W ostatniej akcji pierwszej części ADRENALINY Chev Chelios wypada z helikoptera na zatłoczone ulice Los Angeles i wydaje się, że nic już go nie uratuje. Kiedy jednak okazało się, że ten niezwykle innowacyjny film i jego porywająca akcja zamieniły się w olbrzymi sukces kinowy, twórcy Mark Naveldine i Brian Taylor zainteresowali się kontynuacją przygód Cheva Cheliosa.

Taylor przyznaje, że ani on, ani Neveldine nigdy nie przypuszczali, że z tak wielką chęcią zaangażują się w sequel. „Mieliśmy jedynie zamiar napisać scenariusz do ADRENALINY 2 – POD NAPIĘCIEM dla kogoś, kto to później wyreżyseruje,” wyjaśnia Taylor. „Chcieliśmy go napisać i przekazać komuś innemu. Ale zanim skończyliśmy, zdążyliśmy go polubić i od tamtej chwili nie zamierzaliśmy go nikomu oddać. Wróciliśmy do Lakeshore ze słowami: 'Chcemy go zrobić, musimy go zrobić i nikt inny nie będzie potrafił go zrobić.' Tak to się zaczęło. Scenariusz zaczął żyć własnym życiem.”

Praca nad scenariuszem była łatwiejsza przy ADRENALINIE 2 – POD NAPIĘCIEM, ponieważ zarówno bohaterowie, jak i świat, w którym żyją, został już wcześniej ustalony.

Jak mówi Taylor: „Kiedy pisaliśmy scenariusz nie wiedzieliśmy jeszcze, że zagra Jason Statham, Amy Smart, Efren, nie wiedzieliśmy nic również o pozostałych aktorach, tak więc tworzenie postaci było całkowicie intuicyjne. W pierwszym filmie postać, w którą wcielił się Statham, to miał był gość z LA. Ponieważ jednak nie znaleźliśmy pasującego nam do tej roli Amerykanina, nasz bohater stał się Brytyjczykiem. Przy drugim filmie pisaliśmy dialogi już dla Jasona, łatwiej więc było dobrać te, które najbardziej do niego pasują. Podobnie zresztą było przy pozostałych bohaterach.”

„To było jak zjazd rowerem po stromym zboczu,” ciągnie dalej Taylor. „Wszystko szło łatwiej, ponieważ wiedzieliśmy z kim mamy do czynienia. Akotrzy znali swoje postaci. My znaliśmy postaci. Posłużyliśmy się wieloma kolokwializmami i tekstami, których Jason używa na co dzień, a których nie mogliśmy użyć przy pierwszym filmie, bo go jeszcze nie znaliśmy.”

Neveldine powiedział, że mimo mnóstwa składowych tego filmu - komedii, akcji i seksu, scenariusz sequela opiera się na bardzo prostym pomyśle. „ADRENALINA 2 – POD NAPIĘCIEM to historia człowieka, który próbuje odnaleźć swoje serce,” mówi. „Czyż my wszyscy nie szukamy zagubionego serca?”

Dla filmowców wiadome było, że aby film odniósł sukces, potrzebny jest urok i powaga Jasona Stathama, którą ten wniósł do postaci Cheva Cheliosa w pierwszej części filmu.

Statham, świeżo po rolach w filmach Angielska robota, Wyścig śmierci i Transporter 3 był podekscytowany powrotem do fizycznie wymagającej roli Cheva Cheliosa. „Nie popełniłem błędu angażując się w drugą część,” mówi Statham. „Zakończenie pierwszej było niejednoznaczne. Nie każdy zauważył, że na końcu słychać bicie serca i mrugnięcie oka. Wszystko zależało więc od tego, czy Mark i Brian będą mieli pomysł na zrobienie drugiej części.”

„Byliśmy przekonani, że jeśli zgodzimy się reżyserować film, Jason również zgodzi się wziąć w nim swój udział,” wspomina Neveldine. „Kiedy tworzysz sequel, potrzebni ci aktorzy z pierwszej części, w przeciwnym razie nie będziesz wiarygodny.”

Taylor dodaje: „Oczywiście starasz się napisać najlepiej jak potrafisz, z nadzieją, że jeśli będzie się podobało tobie, spodoba się też innym i tak było w tym przypadku. Od chwili gdy Jason otrzymał scenariusz, pisał codziennie 80 smsów na jego temat. Zakochał się w tym na zabój! Rola w ADRENALINIE był dla niego jedną z najbardziej zabawnych rzeczy, jakie w życiu robił. My dwaj i Jason stanowiliśmy drużynę o wyjątkowym zaangażowaniu i entuzjazmie.”

To uczucie było wzajemne. Statham uważa, że kluczem do jego zaangażowania w ten projekt jest atmosfera pełna świeżości i zaufania, jaką stworzył ten reżyserski tandem. „To całkowite zaufanie. Bezgranicznie w nich wierzyłem, wiedziałem, że zrobią coś świetnego, posługując się absurdalnymi rzeczami. Myślę, że trzeba mieć właśnie takie prawdziwe, niezachwiane zaufanie do reżysera, który prosi cię o wykonanie wielu rzeczy, a w przypadku Marka i Briana tak właśnie było. Stało się tak już po jednym, może dwóch dniach na planie pierwszego naszego filmu.”

Po przeczytaniu scenariusza Marka i Briana Statham wiedział, że zasada brzmi „wszystkie chwyty dozwolone.” „Do pierwszego filmu podszedłem z rezerwą, myślałem, że wele scen zostanie później wyciętych,” mówi. Statham szybko jednak zrozumiał, że tylko niebo wyznacza granice. „Film jest jeszcze bardziej zaskakujący, więcej w nim akcji, bijatyk, absurdu, więcej wszystkiego. Ekscytowało mnie to, jak bardzo szokująca i niedorzeczna jest druga część filmu. To zupełnie inny, wyższy poziom.”

Rubin wspomina: „Już pierwszego dnia zdjęć, jak tylko Jason stanął przed kamerą, on powrócił. To znowu był Chev. Miałem wrażenie, jakbyśmy nie dawniej niż dzień wcześniej skończyli kręcić pierwszą część.”

„Musiałem tylko założyć stare dżinsy i trampki, a potem już było z górki,” śmieje się Statham.

Do swoich filmów Neveldine i Taylor często zapraszali aktorów obecnych przy wcześniejszych projektach, jak również przyjaciół i celebrytów z inych gałęzi rozrywki, którzy otrzymali epizodyczne role. ADRENALINA 2 – POD NAPIĘCIEM gości więc całe grono znanych nazwisk, jak Chester Bennigton, wokalista Linkin Park, Maynard z zespołu Tool oraz gwiazda MMA (mieszanych sztuk walki – przyp. tłum;) Keith Jardine. Keone Young znów pojawia się w roli Dona Kima, przywódcy chińskich bandziorów, który w pierwszej części uratował Chevowi życie.

Swoje epizodyczne role mają w tym filmie także Lauren Holly jako psychiatra, John De Lancie jako prezenter wiadomości, była gwiazda Spice Girls Geri Halliwel, grająca młodą matkę Cheva - Karen Chelios; jest także legenda kina Lloyd Kaufman, obecnie prezes Troma Studios, który gra pracownika porządkowego w elektrowni.

Filmowcy zwerbowali także grupę obecnych, jak i legendarnych gwiazd filmów dla dorosłych, którzy pojawiają się w scenie ze strajkującymi aktorami porno. Wśród znanych nazwisk są między innymi Ron Jeremy, Ed Powers, Lexington Steele, Nick Manning i Jenna Haze.

„Pierwotnie scena ze strajkiem była tylko na próbę, niestety nie stać nas było na pociąg, który by nagle zatrzymał się przed samochodem Cheva i tym samym uniemożliwił mu przejazd przez tory, co potrzebne nam było w tej scenie” wspomina Neveldine. „W tamtym czasie trwał akurat strajk pisarzy, pomyśleliśmy więc, ‘a czemu by nie strajk gwiazd porno?’ Przecież to jedni z najciężej praujących ludzi w kraju, którzy nie są należycie wynagradzani,” śmieje się.

Podobnie jak część pierwsza, ADRENALINA 2 – POD NAPIĘCIEM rozgrywa się w wielu opuszczonych i zaniedbanych rejonach Los Angeles, stanowiących doskonałą scenografię dla szalonych przygód Cheva. „Poszukując obiektów staraliśmy się znaleźć te najbardziej fascynujące, interesujące i działające na wyobraźnię rejony Los Angeles,” wspomina Rubin. „To było prawdziwe wyzwanie - pokazać ludziom tę stronę LA, której nikt na co dzień nie chce oglądać.”

Zdjęcia kręcono od 28 kwietnia do 9 czerwca 2008 roku w Los Angeles, gdzie wykorzystano piaszczyste tereny portowe i przemysłowe dzielnice Wilmington, San Pedro i Long Beach. Kręcono także w Inglewood, wschodniej części i w centrum Los Angeles oraz w prywatnej rezydencji na jednym ze wzgórz w Malibu. Tor wyścigów konnych w Los Alamitos wykorzystano w scenie, w której Chev i Eve uprawiają seks, a która według twórców filmu jest tak sensacyjna, że z pewnością przebije niezapomnianą „randkę” w Chinatown z pierwszego filmu.

Taylor wyjaśnia: „W filmach zawsze było pełno seksu. Sceny akcji to też nic nowego. Dlatego sceny z seksem pomiędzy Jasonem i Amy chcieliśmy nakręcić jako sceny akcji.”

I podobnie jak największe sekwencje walk w tym filmie, również i te sceny obrazują nowatorski styl filmowców. Część pierwsza ADRENALINY to przede wszystkim superszybkie obrazy i sceny walk na najwyższym poziomie. Film nakręcony został popularną w filmowym świecie kamerą Sony 950. Ale by w sequelu Neveldine i Taylor mogli osiągnąć to, co zamierzali - a więc by podnieść poprzeczkę jeszcze wyżej, jeśli chodzi o wizualną stronę filmu – potrzebny był sprzęt lżejszy i jeszcze bardziej mobilny. Takiego sprzętu poszukiwano wśród popularnych i ogólnodostępnych kamer high-definition.

Operatorów było trzech – Neveldine, Taylor i Brandon Trost. Użyto dwudziestu niezależnych kamer HD, w tym pięć kamer typu Canon XH-A1 Professional HDV, które stanowiły główną kamerę „A”, „B” i „C”. W użyciu były też popularne wśród konsumentów kamery Canon VIXIA HF10 HD, których używano głównie w scenach szybkiej akcji i kaskaderskich oraz, po zamontowaniu na specjalnych półkolistych szynach, do stworzenia znanego z filmu MATRIX efektu „bullet time”.

„Cały film powstawał w bardzo nowatorski sposób,” mówi Taylor. „Sprzęt, z którego korzystaliśmy, ci tak zwani profesjonalni amatorzy mogą z łatwością kupić w Best Buy’u (Best Buy – amerykańska sieć sklepów ze sprzętem elektronicznym – przyp. tłum;).”

„Zdecydowaliśmy się korzystać z czegoś mniejszego i dostępnego dla przeciętnego konsumenta, głównie z tych maleńkich, kieszonkowych kamer,” dodaje Neveldine. “Nie chodziło nam o to, by uzyskać efekt domowej produkcji. Nie w tym rzecz. W ciągu ostatnich pięciu czy sześciu lat razem z Brianem rozwijaliśmy metodę cyfrowego nagrywania, które jednak jest czymś zupełnie innym od filmów zamieszczanych na YouTube.”

Neveldine, będący utalentowanym rolkarzem, często wykorzystywał swoje umiejętności, by filmować dynamiczne sceny akcji, poruszając się na rolkach między jadącymi samochodami lub też często chwytając się któregoś z nich.

Byłoby to trudne do zrobienia przy pierwszym filmie, kiedy używano standardowych kamer. Jak mówi Taylor: “Tamte kamery były strasznie drogie, a przy takim stylu filmowania istniało ryzyko, że coś im się stanie. Tym razem korzystaliśmy z taniego sprzętu. Gdybyśmy rozwalili którąś z kamer, wystarczyłoby pójść do Best Buy i kupiś następną. Ostatecznie zużyliśmy jakieś trzydzieści sztuk. Cały proces filmowania polegał więc na tym, że wystawiało się je na jak największe ryzyko uszkodzenia…razem z nami, którzy je trzymaliśmy.”

Neveldine i Taylor korzystali z małych kamer Canona w różnoraki sposób, często specjalnie dla nich konstruując odpowiednie statywy i uchwyty. „Jedna na przykład wisiała na specjalnej poręczy, po której mogła się szybko przesuwać,” wyjaśnia Neveldine. „Wykorzystywaliśmy ją głównie w dziwnych małych miejscach. Innym razem osiem tych małych kamer zamocowaliśmy na łuku, tworzącym kąt 180 stopni, po którym mogły się przesuwać z dużą prędkością, co miało nam pomóc stworzyć efekty znane z MATRIX-a. Chodziło nam zwłaszcza o efekt ‘bullet time’, czyli ujęcie trwającej akcji z jej jednoczesnym spowolnieniem i ruchem kamery wokół niej.”

Jason Statham również przyznaje, że praca przed małymi kamerami była czymś wyjątkowym. „Nie było miejsca, w którym nie mogli ich zamontować, miałem je nawet pomiędzy nogami. A przy tym jakość, jaką dzięki nim można osiągnąć, jest naprawdę znakomita.”

Innym ważnym i często stosowanym narzędziem był pierścieniowy statyw kamerowy Manfrotto FigRig, zapewniający stabilność kamery podczas filmowania z ręki.

Ponieważ w czasie ujęć nie było podglądu na monitorze, operatorzy musieli podłączać kamery do monitorów po każdym z nich, by obejrzeć to, co zostało nagrane.

„Korzystanie z małych i powszechnych kamer pozwoliło nam na bardzo szybki postęp prac,” chwali się Taylor. „W ciągu 31 dni zdjęciowych nagraliśmy więcej materiału niż James Cameron przy TITANICU.”

Producenci zwracają uwagę na fakt, że, biorąc pod uwagę budżet i napięty harmonogram, film nie mógłby powstać na standardowej taśmie filmowej. „Tradycyjna technologia filmowania pozwala ci zarejstrować około dwóch godzin materiału w ciągu jednego dnia zdjęć i w takim wypadku to i tak dużo,” wyjaśnia Rubin. „Kręcąc ten film mieliśmy średnio pięć, sześć godzin materiału jednego dnia. Znaczy to więc, że w ciągu normalnego dnia pracy, trwającego zwykle jedenaście godzin, nakręciliśmy ponad dwa razy więcej. To naprawdę wyjątkowe w przypadku hollywoodzkiej produkcji.”

Statham uważa Neveldine’a i Taylor’a za pionierów nowego sposobu filmowania. „Mogą być inspiracją dla młodych twórców, pokazując jak wykorzystywać różnorodne techniki i czerpać z wielu pomysłów. Jednak podstawa ich sztuki leży w tym, że doskonale wiedzą gdzie i jak używać tych wszystkich wynalazków, żeby przyniosło to jak najlepszy rezultat. A to sprawia, że stanowią parę pieprzonych geniuszy! (śmiech).”

Rubin dodaje: „Neveldine i Taylor są daleko z przodu jeśli chodzi o zastosowanie nowoczesnej technologii w przemyśle filmowym. Pozwala im to realizować ich szalone pomysły,” mówi producent.

Wydaje się, że w przypadku filmów z serii ADRENALINA widoczna w nich nowa jakość przynosi pozytywne skutki. Twórcy są pewni, że chociaż Chev Chelios może przeżywać swój kolejny zły dzień, widzowie dostaną jeszcze głośniejszy, większy, szybszy i śmieszniejszy film.

Urodzony w Sydenham w Anglii JASON STATHAM (Chev Chelios) był jednym z najlepszych zawodników w skokach do wody w brytyjskiej drużynie narodowej. Startował na Igrzyskach Olimpijskich, kończąc karierę jako dwunasty zawodnik na świecie. Kiedy jeszcze trenował w słynnej Crystal Palace National Sport Center w Londynie, zaproponowano mu występy w reklamach telewizyjnych. Jedną z nich była kampania marki French Connection, której właściciel był jednocześnie producentem filmu Porachunki. Dzięki niemu Jason poznał jego reżysera, Guy’a Ritchie'go, który zaproponował mu rolę. Później pracował z Ritchiem przy filmie Przekręt, grając u boku Brada Pitta i Benicio Del Toro. Następne filmy z jego udziałem to „Za wszelką cenę,” „Duchy Marsa” i „The One” Jeta Li. W 2002 roku Luc Besson obsadził go w roli Franka Martina w filmie "Transporter.” W 2003 zagrał „Przystojnego” Roba w niezwykle popularnym remake’u „Włoskiej roboty”, a następnie głównego bohatera „Adrenaliny.” Potem powrócił jako Frank Martin w drugiej części „Transportera” i ponownie zagrał u Jeta Li, tym razem w filmie „Zabójca.” Jason wystąpił także w filmie Rogera Donaldsona „Angielska robota,” będącym opowieścią o napadzie na bank na londyńskiej Baker Street w 1971 roku. Niedawno Jason powtórnie pojawił się jako Frank Martin w „Transporterze 3”, a obecnie, wraz z Mickey’em Rourke, bierze udział w zdjęciach do thrillera „13.”

Talent AMY SMART (Eve) objawił się zarówno na ekranach kin, jak i w telewizji. Wkrótce można ją będzie oglądać w dramacie „Life in Flight,” gdzie występuje u boku Patricka Wilsona. Niedawno Amy zagrała u boku Kiefera Sutherlanda w horrorze „Lustra.” Film w reżyserii Alexandre Aja opowiada historię ochroniarza centrum handlowego, który w jednym ze sklepów odkrywa mroczną tajemnicę znajdujących się tam luster. W filmie „Adrenalina” Smart wystąpiła u boku Jasona Stathama, grając towarzyszącą mu w 24 godzinnej demolce dziewczynę. Wcześniej zagrała z Nickiem Nolte’m w niezależnej produkcji Victora Slavy - „Siła spokoju,” będącym adaptacją bestsellerowej autobiografii Dana Millmana.

Inne filmy z udziałem Smart to „Zostańmy przyjaciółmi,” „Efekt motyla,” „Ukryta tożsamość,” „Starsky i Hutch,” „Project Greenlight,” „Wyścig szczurów,” „Ostra jazda,” „Złoty interes,” „Prawa młodości,” „Luz Blues,” „Starf*cker,” „Żołnierze kosmosu” oraz „Życie na krawędzi.” W telewizji występowała w serialu „Smith” oraz w seriach „Felicity” i „The 70’s.” Amy wspiera także działania organizacji non-profit jak Heal the Bay i Environmental Media Association. Obecnie mieszka w Los Angeles.

Niewielu może poszczycić się takimi dokonaniami, jakie ma na swoim koncie DWIGHT YOAKAM (Doc Miles). Ten mieszkający w Los Angeles artysta sprzedał ponad 25 milionów egzemplarzy płyt ze swoją muzyką, co plasuje go w absolutnej światowej czołówce. Dorobił się 12 złotych i 9 platynowych albumów. Zdobył dwie nagrody Grammy, a 21 razy był do niej nominowany.

W ciągu ostatnich piętnastu lat osiągnął pozycję jednego z czołowych aktorów w przemyśle filmowym. Zaczynał w 1992 roku rolą kierowcy ciężarówki w filmie Johna Dahl'a „Red Rock West.” Niemniej nikt nie był przygotowany na powalającą rolę złowrogiego Doyle'a Hargraves'a w nagrodzonym Oscarem filmie „Blizny przeszłości,” za którą był nominowany do nagrody Screen Actors Guild Award. W hitowym „Azylu” Davida Finchera Yoakam, w błyskotliwej roli Raoul’a, znów pokazał kunszt swojego warsztatu. Za pełną szczerości rolę w obrazie Tommy’ego Lee Jones’a „Trzy pogrzeby Melquiadesa Estrady” zebrał masę pochwał. W zeszłym roku Yoakam wcielił się w pastora Phila w komedii „Cztery Gwiazdki,” grając u boku Reese Witherspoon i Vince’a Vaughn’a.

Przełomową rolą Pedra w „Napoleonie Wybuchowcu” EFERN RAMIREZ (Venus) umocnił swoją pozycję w przemyśle filmowym, będąc odtąd angażowanym w niezliczoną liczbę produkcji.

W ciągu trzynastu lat aktorskiej pracy Ramirez zagrał w wielu produkcjach telewizyjnych, z których najważniejsze to „Ostry dyżur,” „Potyczki Amy,” „Bez pardonu,” „Boston Public,” „Mad TV” i „Hoży doktorzy.” Jednak to dzięki roli Pedra stał się międzynarodową gwiazdą. Koszulki z jego podobizną noszone są przez jego wielbicieli na całym świecie. Tysiące z nich gromadzi się wokół niego, ilekroć ten pojawia się gdzieś publicznie, w nadziei, że chociaż przez chwilę będą mogli na niego popatrzeć.

Ten utalentowany aktor z łatwością sprostał kolejnym wyzwaniom, występując w produkcji telewizji HBO „Akt odwagi,” w którym zagrali także Edward James, Michael Pena i Alexa Vega. W tym poruszającym dramacie, osadzonym w realiach roku 68., Ramirez zagrał Bobby’ego Verdugo, meksykańskiego studenta z Los Angeles, walczącego z niesprawiedliwym traktowaniem i dyskryminacją w publicznych szkołach.

Po dramacie sportowym „All You Got” Ramirez zagrał w dwóch produkcjach wytwórni Lionsgate – „Pracowniku miesiąca” z Dane Cookiem i Jessicą Simpson oraz „Adrenalinie” z Jasonem Stathamem i Amy Smart.

Potem były filmy „Ratko,” w którym jako syn dyktatora wyjeżdża na studia do USA oraz „American Summer,” o czyścicielu basenów, który staje się alfonsem. Potem z Krisem Kristoffersonem wystąpił w dwuosobowym dramacie „Crossing The Heart.” Niedawno zakończyły się zdjęcia do kolejnej produkcji Neveldine’a i Tylor'a, w której wziął udział – „Niebezpiecznej Rozgrywki.”

Efren Ramirez mieszka obecnie w Los Angeles. W przerwach pomiędzy kolejnymi filmami poświęca się swojej drugiej miłości – muzyce, występując jako DJ w klubach na terenie całego kraju. Efren napisał też swoją pierwszą książkę, „Direct Your Own Life.” Aktywnie wspiera działalność organizacji charytatywnych, w tym UNICEF-u, Czerwonego Krzyża, the Make-A-Wish Foundation i kilku innych.

CLIFTON COLLINS, JR. (El Huron) to obecnie jeden z najbardziej wszechstronnych holywoodzkich aktorów, a jego zawodowa kariera rozwija się w oparciu o wymagające i niezwykle inetersujące produkcje. „Collins hipnotyzuje…” i „Niesamowity Collins...” można było przeczytać w recenzjach nominowanego do Oscara filmu Benneta Millera „Capote,” w którym zagrał Perry’ego Smitha. Za tę rolę Clifton otrzymał nagrodę Alma Award dla najlepszego aktora.

Ostatnio Clifton zagrał w „The Perfect Game,” opartym na prawdziwej historii filmie o biednych dzieciach z Monterrey w Meksyku, które jako pierwsza zagraniczna drużyna baseballa wygrały Little League World Series. Razam z Amy Adams i Emily Blunt wystąpił w „Sunshine Cleaning,” Lake Bell towarzyszył w „Pod powierzchnią” i miał swój udział w wielokrotnie nagradzanym, niezależnym filmie „Little Chenier.”

Cliftona już wkrótce będzie można zobaczyć w takich produkcjach jak „Star Trek,” „Horsemen – Jeźdźcy Apokalipsy,” gdzie pojawi się obok Dennisa Quaida, „Brothers” z Jake Gyllenhall i Natalie Portman oraz w nowej komedii Mike’a Judge'a – „Extract.”

Wśród wybitnych ról w karierze Cliftona należy wymienić przede wszystkim rolę zabójcy Frankie Flowersa w niezapomnianym „Traffic” Stevena Soderbergha, „Żyć szybko, umierać młodo” w reżyserii Rogera Avary’ego oraz „Kraina tygrysów” Joela Schumachera. Clifton miał szczęście już na samym początku swej wspaniałej kariery pracować z kilkoma młodymi filmowcami, o których było w tamtych czasach bardzo głośno, włączając w to braci Hughs i ich „Zagrożenie dla społeczeństwa” oraz „Martwych prezydentów,” Johna Singeltona, u którego zagrał w „Poetic Justice – film o miłości,” Kevina Reynoldsa i jego „187,” a także Antoine Fuqua, u którego zagrał w „Zabójczym układzie.”

Clifton nie jest również obcy widzom małego ekranu, czego dowodem jest jego nominowana do nagrody Emmy rola w serialu telewizyjnym „Złodziej,” w którym grał obok Andre Braugher'a.

Clifton Collins, Jr urodził się jako syn Meksykanki i niemieckiego ojca. Już od najmłodszych lat poznawał aktorską społeczność, do czego go zachęcał i jednocześnie umożliwiał mu jego dziadek, który również był aktorem. Obecnie mieszka w Los Angeles.

MARK NEVELDINE (Scenarzysta i reżyser) urodził się w Watertown w stanie Nowy Jork, z wyróżnieniem ukończył wydział dramatu i psychologii Hobart and William College. Swoją karierę rozpoczął jako aktor i reżyser sztuk off-broadwayowych, których ma na swoim koncie ponad 25, potem jako operator kamery pracował przy produkcjach dokumentalnych, teledyskach i serialach telewizyjnych. Jednym z dzieł z tamtego okresu jest „This Beautiful Life,” w którym zagrał Ned Beatty.

BRIAN TAYLOR (Scenarzysta i reżyser), urodzony w Pasadenie w Kalifornii, przez długi czas był operatorem przy wielu produkcjach niezależnych i krótkometrażowych. Jest pionierem w nagrywaniu filmów w jakości HD (High Definition – przyp. tłum;), którą po raz pierwszy zastosował, będąc reżyserem i operatorem krótkometrażowego filmu ”The Man Who Loved Elevators” (na podstawie powieści Charlsa Bukowskiego).

Taylor i Neveldine po raz pierwszy połączyli swoje siły kręcąc w Maroku „The Keys” (surrealistyczny film akcji), gdzie wymyślili jedną z opatentowanych przez siebie technik filmowania – „roller-dolly” (technika pozwalająca na poruszanie się kamery typu high-speed z prędkością do 96 km/h – przyp. tłum;). Początek roku 2002 spędził na Dominikanie, gdzie pracował nad filmem dokumentalym o słynącej z produkcji cygar rodzinie Fuente.

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych reżyserski duet podjął współpracę z firmą @radical.media, dla której nagrywał reklamy i teledyski, w tym dla takich gigantów jak Nike, Motorola, Bud Light, Powerade, Kfc i Honda.

Neveldine i Taylor wstrząsneli filmowym światem filmem „Adrenalina,” który sami napisali i wyreżyserowali, z Jasonem Stathamem w roli głównej. Mają na swoim koncie również film „Patologia,” a niedawno skończyli zdjęcia do „Niebezpiecznej rozgrywki,” w którym występuje Gerard Butler. Neveldine i Taylor nakręcili również pilot serialu „Brand X” dla stacji FX.

TOM ROSENBER (Producent) jest prezesem i dyrektorem generalnym Lakeshore Entertainment, który założył w 1994 roku. Był producentem znakomitego filmu „Za wszelką cenę,” którego reżyserem i odtwórcą głównej roli był Clint Eastwood. Film ten otrzymał cztery Oscary - za najlepszy film, dla najlepszego reżysera, najlepszej aktorki (Hilary Swank) i najlepszego aktora drugoplanowego (Morgan Freeman). Obecnie Rosenberg jest producentem filmu Roberta Luketic’a „Brzydka prawda” z Katherine Heigl i Gerardem Butlerem oraz „Niebezpiecznej rozgrywki,” w którym również gra Butler i filmu „Fame,” będącego współczesną wersją musicalu z 1980 roku. Niedawno był producentem filmu „Elegia,” będącego ekranizacją powieśći Phililpa Rotha „Konające Zwierzę,” w którym zagrali Penelope Cruz i Ben Kingsley, produkował też „Henry Pool powrócił” Marka Pellingtona z Lukiem Wilsonem w roli głównej, „Nocny pociąg z mięsem” z Bradley’em Cooper’em i „Patologię” z Milo Ventimiglia.

Wśród innych niedawnych produkcji Lakeshore są takie tytuły jak „Underworld: Bunt Lykanów” z Michaelem Sheen’em, „Nieuchwytny” w reżyserii Gregory’ego Hoblita z Diane Lane w roli głównej, „Smaki miłości” Roberta Bentona z Morganem Freemanem i Gregiem Kinnearem, „Siedem żyć” Karen Moncrieff, który otrzymał trzy nominacje do Independent Spirit Award oraz „Przyjaciele” Tony’ego Goldwyna, w którym zagrali Zach Braff i Jacinda Barrett.

Wśród wcześniejszych produkcji należy wymienić: pierwsze dwie części „Underworld,” „Egzorcyzmy Emily Rose,” „Jaskinia,” „Apartament,” „Piętno,” „Dotyk przeznaczenia,” „Miłość w Nowym Jorku,” „Wyśniona namiętność,” „Przepowiednia,” „Uciekająca panna młoda,” „Arlington Road,” „200 papierosów,” „Kids in the Hall: Brain Candy” oraz „Na całość.”

Rosenberg zaczynał swoją filmową karierę jako współzałożyciel Beacon Communications, w którym jako producent wykonawczy pracował przy takich produkcjach jak „The Commitments,” „Sugar Hill,” „W księżycową jasną noc,” „Huragan” oraz „Droga do Wellville.”

GARY LUCCHESI (Producent) jest prezesem Lakeshore Entertainment - niezależnego studia filmowego z siedzibą w Los Angeles. Produkował takie filmy jak „Underworld: Bunt Lykanów,” „Nieuchwytny” i „Elegia.” Na ekranach pojawi się wkrótce kolejny film, nad którym pracował – „Niebezpieczna rozgrywka,” którego reżyserem jest Mark Neveldine i Brian Taylor.

Inne jego produkcje to m.in. „Przyjaciele” Tony’ego Goldwyna, „Adrenalina” z Jasonem Stathamem i Amy Smart, „Egzorcyzmy Emily Rose,” „Aeon Flux” z Charlize Theron w roli głównej i dwie pierwsze części „Underworld.” W 2004 Lucchesi był producentem filmu Paula McGuigana „Apartament” z Joshem Hartnettem oraz ekranizacji powieści Philipa Rotha „Piętno.”

Po szyldem Lakeshore Entertainment Lucchesi produkował „Przepowiednię,” „Miłość w Nowym Jorku” oraz „Dotyk przeznaczenia” Sama Raimiego. Był również producentem wykonawczym hitowego „Uciekająca panna młoda” z Julią Roberts i Richardem Gere w rolach głównych.

Wcześniej Lucchesi był prezesem niezależnego studia Gary Lucchesi Productions, które produkowało film „Lęk pierwotny” z Edwardem Nortonem, nominowanym za rolę w tym filmie do Oscara. Dla stacji HBO wyprodukował „Gotti,” który otrzymał nominację do nagrody Emmy oraz „Duże czy małe.” „Szaleństwa Iris” jego produkcji to kolejny film nominowany do tej nagrody.

Za czasów, gdy Lucchesi był prezesem The Really Useful Film Company Andrew Lloyd’a –Webber’a wyprodukował filmową wersję musicalu “Koty,” jak również kilka innych filmów fabularnych.

Zanim został niezależnym producentem, Lucchesi był drektorem ds. produkcji w wytwórni Paramount, gdzie nadzorował powstanie takich filmów jak „Uwierz w ducha,” „Indiana Jones i ostatnia krucjata,” „Fatalne zauroczenie,” „Polowanie na Czerwony Październik,” „Książę w Nowym Jorku,” „Naga Broń,” „Ojciec Chrzestny: III,” „Star Trek,” „Czarny deszcz” oraz „Nietykalni.”

Potem Lucchesi przez cztery lata pracował w TriStar Production, gdzie był jednym z głównych producentów. Karierę zaczynał w Los Angeles, pracując dla William Morris Agency jako agent reprezentujący m.in. takie gwiazdy kina jak Kevin Costner, Michelle Pfeiffer, Susan Sarandon i John Malkovich.

RICHARD WRIGHT (Producent) dołączył do Lakeshore Entertainment w 1995 roku i ma na swoim koncie takie produkcje jak „Underworld,” „Underworld 2: Ewolucja,” „Adrenalina,” „Przepowiednia,” „Smaki miłości,” „Siedem żyć,” „Arlington Road,” „Uciekająca panna młoda” i film, który niedługo trafi na kinowe ekrany – „Niebezpieczna rozgrywka.”