5.6 
Zaloguj się, aby dodawać filmy do ulubionych lub polecać je innym użytkownikom.
“Co tu się dzieje, do cholery? Gdzie ja jestem?”
Te słowa, wypowiedziane w trakcie pierwszych dwóch minut “Piły” (2004), wyrażały podstawowe emocje – dezorientację, skrajną bezsilność i obezwładniające przerażenie, które stały się fundamentem nowej serii horrorów, mających wkrótce osiągnąć fenomenalny sukces na całym świecie. PIŁA ukazuje kolejne etapy intrygi i wymyślnej gry typu survival, przygotowanej przez śmiertelnie chorego geniusza zbrodni Jigsawa. Do swojej zabawy „zaprasza” on osoby, które w jego ocenie nie doceniają wielkiego daru, jakim jest życie. Co roku, wraz z nadejściem święta Halloween, premiera najnowszej części PIŁY przynosiła kolejne makabryczne pułapki i zwodnicze wskazówki genialnego Jigsawa. Do chwili obecnej seria PIŁA zarobiła w kinach na całym świecie 730 milionów dolarów. Sprzedano także 30 milionów płyt DVD z jej kolejnymi odsłonami. W efekcie PIŁA trafiła do Księgi Rekordów Guinessa jako „najpopularniejsza seria horrorów wszech czasów”, przejmując pałeczkę po dotychczasowych rekordzistach – seriach „Halloween” i „Koszmar z ulicy Wiązów” i stała się ważnym zjawiskiem popkulturowym, rozpoznawanym nie tylko przez fanów gatunku.
Po 7 latach od pojawienia się na ekranach Jigsawa, ostatnie elementy morderczej układanki trafiają na swoje miejsce w finale serii – „Pile 3D”. Jest to jednocześnie pierwszy film, w którym zastosowano nowatorską, cyfrową technologię SI-3D, pozwalającą na rejestrację w 3D scen w charakterystycznym dla serii stylu szybkich, ostro zmontowanych zbliżeń. W PILE 3D zobaczymy rekordową ilość pułapek – aż 11 (!), a także poznamy odpowiedź na pytanie, nurtujące wszystkich widzów części pierwszej – co stało się z doktorem Gordonem, który po odcięciu stopy próbował wydostać się z podziemnej komnaty tortur?
Reżyser PIŁY 3D Kevin Greutert to weteran ekipy pracującej przy serii, zanim objął obowiązki reżyserskie przy szóstej odsłonie - był montażystą pierwszych pięciu odcinków. Greutert uważa, że sukces PIŁY wynika z niezwykłego stylu opowiadania historii, jaki przyjęli twórcy kolejnych części: „W większości filmów z gatunku slasher postaci pojawiają się na ekranie na chwilę i zostają po kolei spektakularnie wykończone bez wpływu na fabułę. W PILE jest inaczej. Akcja jest wyjątkowo skomplikowana, w każdej części mamy przynajmniej trzy ważne wątki, które przewijają się we wszystkich odcinkach, dlatego praca nad całą serią jest tak złożona i wymaga zaangażowania wyjątkowo utalentowanej ekipy.
Producent Oren Koules wyjaśnia, że autorzy PIŁY za każdym razem dokładali wszelkich starań, aby kolejne części zainteresowały zarówno oddanych fanów, jak i niewtajemniczonych widzów: „Naprawdę poświęciliśmy setki godzin na to, aby wielbiciele serii żyli i wręcz oddychali PIŁĄ. Gdy jakaś postać miała zginąć, zastanawialiśmy się, jak wpłynie to na dalszy przebieg akcji, ale także na to, co zdarzyło się trzy odcinki temu. Pilnowaliśmy także tego, żeby nowy widz serii, np. oglądający „Piłę IV” jako pierwszą, uznał ją za genialny film, niezależnie od poprzedzających ją części.”
Producent Mark Burg zauważa, że walorem gwarantującym długowieczność PIŁY jest odtwórca Jigsawa, znanego także jako John Kramer – Tobin Bell: „Jego wkład w ten sukces jest niebagatelny. W pierwszej części leżał nieruchomo przez większość filmu, w przypadku ostatniej części jest autorem większości swoich kwestii. Stał się tym bohaterem, jest kamieniem węgielnym PIŁY”. Pochwały dla Bella, jako odtwórcy niezapomnianego potwora kina, napływają także ze strony krytyków i historyków filmu. 7 września 2007 roku Luke Thompson napisał w L.A. Weekly: „Kreacja Tobina Bella to zjawisko, Jigsaw jest najlepszym, realistycznym anty-bohaterem kina grozy od czasu, gdy Anthony Hopkins po raz pierwszy wcielił się w Hannibala Lectera”.
Sam Tobin Bell określa pracę nad rolą Jigsawa jako kreatywną przygodę: „Rzadko zdarza się grać postać w siedmiu filmach. Na tle innych filmowych złoczyńców Jigsaw jest bogatszą postacią, mówi o sprawach, które są bliskie nam wszystkim – o docenieniu życia i relacji z innymi ludźmi, o tym, jak przyjaciele potrafią zdradzać się nawzajem, żeby odnieść sukces. Nigdy nie podchodziłem do niego jako do negatywnej postaci, bo on za takiego się nie uważa”.
Historia najsłynniejszej serii horrorów miała swój początek w 2004 roku, gdy napisany przez Jamesa Wana - równocześnie reżysera i Leigh Whannella, niskobudżetowy film miał swoją premierę na festiwalu Sundance. Dyrektor programowy festiwalu Geoffrey Gilmore wspomina, że był pod ogromnym wrażeniem maestrii twórców w operowaniu treścią i formą: „’Piła’ porywała widza od pierwszej minuty – była śmiała, sprytnie skonstruowana i bezwzględnie przerażająca. Najbardziej wyróżniało ją jednak poruszenie kwestii moralnych i to, że zmuszała do zastanowienia, co bylibyśmy w stanie zrobić, żeby pozostać przy życiu. W dzisiejszym świecie to niebanalne pytanie – zarówno dla jednostki jak i całego społeczeństwa”.
Kolejne odsłony PIŁY wnikały w umysł i światopogląd Jigsawa. Autor „Piły 1-3” Whannell wyjaśnia, że choroba Jigsawa uzmysławia bohaterowi bliskość śmierci w każdej chwili i to, że zwykłe powtarzanie „carpe diem” oraz podróż po Europie nie załatwiają sprawy. Ta świadomość pozwala mu przyjrzeć się moralnym wyborom, np. mścić się czy przebaczać. Tak rodzą się jego chore gry, które mają jednak pomóc innym. Ten filozoficzny i pokrętnie altruistyczny rys postaci jest, według Whannela, niepowtarzalny we współczesnym horrorze.
PIŁA często porównywana była do fali klasycznych dziś, niezależnych horrorów z lat 70., co zobrazował przegląd w nowojorskim Museum of the Moving Image: „It’s Only a Movie: Horror Films from the 1970s and Today” („To tylko film: Horror w latach 70. i współcześnie”). Widzowie 6-tygodniowego festiwalu mogli zapoznać się z zestawieniami takich szokujących dla ówczesnych kinomanów filmów jak „Ostatni dom po lewej” Wesa Cravena (1972) i „Teksańska masakra piłą mechaniczną” Tobe’a Hoppera (1974) z dziełami z epoki PIŁY. I tak zawierająca mrożące krew w żyłach sceny „Pila II” Darrena Lynn Bousmana zostały zestawiona na specjalnym, podwójnym pokazie, wraz z arcydziełem Stanleya Kubricka „Mechaniczna pomarańcza”. Zastępczyni dyrektora przeglądu Livia Bloom podkreśla: „twórcy tych filmów posłużyli się kinem gatunkowym, aby zaproponować widzom radykalne spojrzenie na głębokie problemy natury psychologicznej, a nawet politycznej i społecznej”. W zatrważających scenach tortur w PILE Bloom odnajduje m.in. „spostrzeżenia na temat wojny”.
Aby wszystkie części PIŁY cechowała stylistyczna i narracyjna spójność, producenci wszystkich części serii stale współpracują ze sprawdzonymi twórcami. Nad „Piłą 3D” pracowali m.in. weteran poprzednich filmów operator David A. Armstrong, scenarzyści Patrick Melton i Marcus Dunstan, którzy od czwartej części zgłębiają tajniki pokręconej psychiki Jigsawa, kompozytor i eks-członek Nine Inch Nails Charlie Clouser, kostiumolog Alex Kavanagh oraz ceniony za dekoracje w ostatnich dwóch odcinkach scenograf Tony Ianni.
Twórcy PIŁY znani są nie tylko z przelewu krwi. Od premiery pierwszej części studia Lionsgate i Twisted Pictures prowadzą w USA akcję krwiodawstwa „Give Til It Hurts”, której kulminacja następuje w okresie wejścia do kin kolejnej części serii. Rozpowszechniane na całym świecie, przygotowane przez Tima Palena plakaty z logo PIŁY oraz podobiznami pielęgniarek - sióstr wątpliwego miłosierdzia - przyczyniły się do zebrania blisko 64 000 litrów krwi, która pomogła uratować 373 923 istnień.
Wymyślne gry Jigsawa w „Pile 3D” są częścią wielkiej układanki, która niniejszym zostaje ukończona. Nawiązując do słów ofiar geniusza zbrodni, przypomnijmy sobie „gdzie jesteśmy?!”
PIŁA Reżyseria: James Wan, Scenariusz: Leigh Whannell
Adam (Leigh Whannell) i Dr. Lawrence Gordon (Cary Elwes) budząc się, zdają sobie sprawę, że tkwią skuci łańcuchami w jakiejś cuchnącej podziemnej łazience. Jeńcy stanowią najnowszy cel eksperymentów psychopatycznego geniusza, znanego jako Jigsaw, który konstruuje wymyślne gry, by zmusić swe ofiary do dokonywania wyborów pomiędzy życiem a śmiercią. Kiedy Adam i Dr. Gordon zmagają się, by rozwikłać tę skomplikowaną układankę, detektyw Tapp (Danny Glover) i jego współpracownica Kerry (Dina Meyer), pracują intensywnie nad określeniem tożsamości Jigsawa. Ale Jigsaw nie działa sam - ma tajemniczego współpracownika, którego perfekcyjnie opracowane plany umożliwiają mu ucieczkę.
W USA „Piła” weszła na ekrany kin w 29 października 2004 roku. Obraz ten oszołomił obserwatorów przemysłu filmowego, debiutując na trzecim miejscu i zarabiając w ciągu jednego tylko weekendu 18,4 miliona dolarów oraz pozostając w czołowej dziesiątce box office’u przez kolejne cztery tygodnie. „Piła”, wyprodukowana za zaledwie 1,2 miliona dolarów, święciła triumfy kasowe na całym świecie, zarabiając łącznie 102 miliony dolarów (55,1 w USA; 47,7 za granicą). W ten sposób wywalczyła sobie Nagrodę Publiczności w kategorii dla Najlepszego Filmu na Festiwalu Horrorów i Filmów Fantasy w San Sebastian w 2004 roku. Rozpowszechnianie filmu na DVD i kasetach video rozpoczęto 15 lutego 2005 roku. „Piła” od razu zadebiutowała na pierwszym miejscu, dzięki sprzedaży 2,8 milionów egzemplarzy w pierwszym tygodniu. Był to najlepiej sprzedający się horror na DVD w 2005 roku.
PIŁA II Reżyseria: Darren Lynn Bousman, Scenariusz: Leigh Whannell, Darren Lynn Bousman
W kolejnym filmie, „Piła II”, Jigsaw rozgrywa dwie gry jednocześnie: w jedną uwikłanych jest aż osiem ofiar, które budzą się w rozpadającym domu i muszą rozwiązać przeznaczoną dla nich mistrzowską zagadkę, zanim ich wnętrzności przeżre trucizna; jednocześnie uczestnikiem drugiej gry jest detektyw Eric Matthews (Donnie Wahlberg), którego zbuntowany syn jest jednym z ośmiu jeńców. Wśród porwanych jest także Amanda (Shawnee Smith), której postać została wprowadzona już w pierwszej odsłonie serii i która przeszła przez testy Jigsawa. Zdeterminowany, by ocalić swego syna, detektyw Matthews ucieka się, nie po raz pierwszy zresztą w swym życiu, do brutalności i podstępu. Decyzja o wyborze takiego sposobu postępowania prowadzi go wprost w pułapkę Jigsawa, współpracującego ze swą uczennicą: Amandą.
„Piła II” weszła na ekrany kin w USA 28 października 2005 roku. Film znalazł się na pierwszym miejscu weekendowych list popularności, zarabiając 31,7 miliona dolarów i przebijając debiut pierwszej części Piły o 12 milionów dolarów, co oznaczało wzrost dochodów o około 60%. Piła II utrzymywała się 7 tygodni w pierwszej dziesiątce amerykańskiej listy przebojów i była najbardziej dochodowym horrorem 2005 roku, dostarczywszy do kas kinowych 87 milionów dolarów. Poza Stanami Zjednoczonymi przyniosła dochód w wysokości 65,9 miliona dolarów. Rozpowszechnianie Piły II na DVD i kasetach video rozpoczęto w Walentynki, 14 lutego 2006 roku; na amerykańskich listach film debiutował na pierwszym miejscu, dzięki sprzedaży 2,5 miliona egzemplarzy już pierwszego dnia i 3,5 miliona egzemplarzy w pierwszym tygodniu. „Piła II” była nominowana w 2006 roku do Saturn Award w kategorii dla Najlepszego Horroru przez amerykańską Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, zaś gwiazda filmu, Tobin Bell w tym samym roku uzyskał nominację do MTV Movie Award w kategorii dla Najlepszego Czarnego Charakteru.
PIŁA III Reżyseria: Darren Lynn Bousman, Scenariusz: Leigh Whannell, Na podstawie historii autorstwa Jamesa Wana i Leigha Whannella
Gdy zaczyna się „Piła III”, zdrowie już poważnie zawodzi Jigsawa. Przygotowuje on więc swą pełną uwielbienia uczennicę, Amandę, by kontynuowała jego dzieło. Sama Amanda wymyśliła szereg gier, budując różne straszliwe przyrządy sprawdzające instynkt przetrwania u jej ofiar. W jedną z najważniejszych gier zostaje wmieszana kobieta – chirurg, specjalizująca się w operacjach mózgu, Lynn (Bahar Soomekh), która jest zmuszona operować umierającego człowieka. W tym samym czasie pogrążonemu w żalu ojcu, Jeffowi (Angus Macfadyen), zostaje ofiarowana możliwość zrealizowania marzeń o zemście. Oczywiście kryje się za tym podstęp. Jak wielu przed nim, Jeff zachowuje się zgodnie z oczekiwaniami Jigsawa, co pociąga za sobą straszne konsekwencje dla osób, które kocha.
„Piła III” weszła na ekrany w USA 27 października 2006 roku. Był to numer 1 weekendowych list przebojów, który zarobił 33,6 miliona dolarów, co stanowiło wówczas najwyższy dochód z premiery w historii studia Lionsgate. Film pozostał w pierwszej dziesiątce w rankingach w USA przez 4 tygodnie i stał się najbardziej dochodowym horrorem 2006 roku, bijąc rekordy kasowe w wysokości 80,2 milionów dolarów wpływów. Poza USA „Piła III” zarobiła łącznie ponad 100 milionów dolarów i była pierwszym filmem wyprodukowanym przez Lionsgate, który debiutował na pierwszym miejscu w Wielkiej Brytanii, gdzie przyniósł 4,9 milionów dolarów dochodu w ciągu premierowego weekendu. „Piła III” ukazała się na płytach DVD i kasetach video 23 stycznia 2007 roku, debiutując na pierwszym miejscu, dzięki sprzedaży 1,6 milionów egzemplarzy w USA i Kanadzie pierwszego dnia, a 2,5 miliona egzemplarzy w ciągu pierwszego tygodnia. Była także nominowana przez amerykańską Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films do Saturn Award w kategorii dla Najlepszego Horroru 2007 roku, a Tobin Bell otrzymał nominację do MTV Movie Award dla Najlepszego Czarnego Charakteru 2007 roku. Bell i Shawnee Smith otrzymali razem nominację do Spike TV Scream Award dla Najbardziej Niegodziwego Czarnego Charakteru.
PIŁA IV Reżyseria: Darren Lynn Bousman, Scenariusz: Patrick Melton, Marcus Dunstan
Choć „Piła IV” nie jest prequelem, Jigsaw, który umarł na końcu „trójki”, wciąż pozostaje tu najważniejszą postacią. Jak mówi reżyser, Darren Lynn Bosman: „Śmierć Jigsawa w trzeciej części „Piły” postawiła przed nami zasadnicze wyzwanie twórcze, bardzo zresztą emocjonujące. W tym filmie musieliśmy wymyślić coś naprawdę inteligentnego, coś innego, żeby nie wpaść w pułapkę sequelu ani nie popaść w autoparodię. „Piła IV” pozwoliła dopowiedzieć wcześniejsze wątki oraz zagłębić się jeszcze bardziej w historię Jigsawa, jego rozumowanie i obsesje. Docieranie do wiedzy o tym, kim jest Jigsaw, naszym zdaniem, wystarcza, by przeżyć coś naprawdę przerażającego.”
PIŁA V Reżyseria: David Hackl, Scenariusz: Patrick Melton, Marcus Dunstan
Hoffman (Costas Mandylor) to ostatnia osoba, która przeżyła upiorną grę Jigsawa. W rzeczywistości to właśnie on kontynuuje plan arcysadysty. Reżyser David Hacel wykazał się diaboliczną wyobraźnią.
PIŁA VI Reżyseria: Kevin Greutert, Scenariusz: Patrick Melton , Marcus Dunstan
Po śmierci agenta Strahma, detektyw Hoffman jest bezspornym spadkobiercą imperium Jigsawa. Gdy jednak FBI zaczyna deptać mu po piętach, Hoffman musi wznowić grę, która ujawni całość planu geniusza zbrodni.
„Piła VI” miała światową premierę 23 października 2009 roku. W kinach na całym świecie zarobiła ponad 80 milionów dolarów. Sprzedano także 1,4 miliona płyt DVD z szóstą częścią serii.
Przez ostatnie siedem lat PIŁA zdążyła na trwałe zagościć w świadomości konsumentów kultury popularnej. Do serii nawiązywano w najpopularniej-szych serialach mijającej dekady – „Simpsonowie” (wiosna 2009), „Rodzina Soprano” (sezon 6), „Ekipa” (sezon 5). Fani mają obecnie także możliwość zagrania z Jigsaw’em niemal bezpośrednio:
- Po ogromnym sukcesie pierwszej gry SAW rok temu, Konami opublikowało jej drugą odsłonę w październiku 2010 roku
- Marzec 2009, SAW – The Ride, otwarta w Thorpe Park w angielskim mieście Surrey, staje się pierwszą na świecie kolejką górską z atrakcjami dla fanów horroru, zachęcającą do „stawienia czoła lękowi”. Rollercoaster oferuje śmiałkom zjazd pod kątem 100o z wysokości 33 metrów.
- Drugi rok z rzędu PIŁA - w dniach 24 września – 31 października 2010 - jest atrakcją Halloweenowych Nocy Horroru w Universal Studios jako część Nawiedzonych Labiryntów oraz Stref Strachu.
Także dugi rok z rzędu PIŁA trafia do parku rozrywki Adventure Dome Las Vegas (25 kolejek górskich i 4,5 miliona odwiedzających co roku), która w październiku przekształca się w Fright Dome.
- Nawiedzony Dom – atrakcja w Six Flags Theme Park w Chicago otwarta przez cały październik 2010 roku i od 8 października w australijskim Gold Coast, w ramach Warner Bros. Movie World.
- Wielbiciele PIŁY korzystają w 2010 roku z szerokiego asortymentu gadżetów i kostiumów halloweenowych, takich jak maski, części ciała, czy wisząca świńska głowa
TOBIN BELL (Jigsaw) urodził się 7 sierpnia 1942 roku w Nowym Jorku. Aktorstwo ma we krwi. Jego matką jest brytyjska aktorka Eileen Bell, dlatego, gdy podjął studia u Lee Strasberga i Ellen Burstyn w nowojorskim Actors’ Studio, a później kształcił się w Neighbourhood Playhouse, nie wzbudziło to zdziwienia ani jego rodziny ani przyjaciół. Bell występował na deskach teatrów w repertuarze szekspirowskim i święcił triumfy na nowojorskim festiwalu szekspirowskim. Grał na scenach New York Public Theater, Ensemble Studio Theater, Playwright’s Horizons. Późnej zaczął grać w filmach i w serialach telewizyjnych.
Na dużym ekranie po raz pierwszy pojawił się u schyłku lat 80. Zagrał wówczas agenta FBI w głośnym filmie „Mississippi w ogniu” Alana Parkera. Dwa lata później, w 1990 roku wcielił się w postać kuratora sądowego w obrazie Martina Scorsese „Chłopcy z ferajny” u boku Roberta De Niro. Jednak nie zawsze grał bohaterów pozytywnych. Międzynarodową sławę i trwałe miejsce w historii kina grozy zawdzięcza roli Jigsawa, czyli Pana Zagadki, czarnego charakteru z serii kultowych horrorów „Piła”. Za udział w tej serii był dwukrotnie nominowany do nagrody MTV Music Awards „Złoty Popcorn” w 2006 (za „Piłę II”) i 2007 roku (za „Piłę III”) w kategorii: czarny charakter.
Kreacją w kolejnych częściach „Piły” i udziałem w filmie „Unabomber” udowodnił, że jest aktorem, który doskonale sprawdza się w rolach wymagających doskonałego warsztatu i umiejętności wniknięcia w psychikę nawet najbardziej skomplikowanego bohatera.
Zagrał w kilkudziesięciu filmach m.in.: w „Pechowej przesyłce”, „Czwartym Piętrze”, „Czarnej Masce 2: Miasto masek”, „Zwariowanych detektywach”, „Pełni zła” i „Powerplay”. Do najciekawszych ról, które stworzył należą: Jigsaw w kolejnych częściach „Piły”, Mendoza w „Na linii ognia”, Nordic w „Firmie”, rewolwerowiec Dog Kelly w „Szybkich i martwych”, Luciano Morano w „Seryjnym zabójcy”. Ma na swoim koncie także wiele ról w produkcjach telewizyjnych: „Prezydenckim pokerze”, „Obrońcy”, „Rodzinie Soprano”, „Czarodziejkach”, „Z archiwum X”, „Gwiezdnych wrotach”, „Ostrym dyżurze”, „Nikicie”, „Nowojorskich gliniarzach”, „Szpitalu dobrej nadziei”. Widzowie kojarzący go zwykle z poważnymi rolami mogą także podziwiać komediowe wcielenie aktora w „Kronikach Seinfelda”, a także posłuchać jak dowcipnie użyczył głosu Zaragosie w filmie animowanym wytwórni DreamWorks „Droga do El Dorado”, a w 2003 roku wystąpił w teledysku do piosenki „Without Me” Eminema.
COSTAS MANDYLOR (Hoffman) przyszedł na świat 3 września 1965 roku w Melbourne. Jest Australijczykiem greckiego pochodzenia, dlatego biegle posługuje się angielskim i greckim. Zawodowo grał w piłkę nożną i wiązał swoją przyszłość jedynie z footballem. Jednak jako 21-latek doznał poważnej kontuzji, dlatego musiał pożegnać się z marzeniami o karierze sportowej. Nie poddał się i uznał, że skoro nie może być piłkarzem, zostanie aktorem. W 1987 roku przeniósł się do Hollywood. Dwa lata po przeprowadzce wywalczył sobie drugoplanową rolę w dramacie o Holocauście, Triumf ducha w reżyserii Roberta Younga. Zagrał u boku Willema Dafoe i zaczął być zauważany w branży. Dwa lata później Oliver Stone obsadził go w roli włoskiego arystokraty w biograficznym filmie The Doors poświęconym karierze tytułowej, kultowej kapeli i jej lidera Jima Morrisona. Rok później (w 1992 roku) pojawił się w głośnym serialu telewizyjnym „Gdzie diabeł mówi dobranoc”. Wystąpił w „Gangsterach”, „Wojowniku gwiazdy północy”, zagrał także u boku Denzela Washingtona w wysokobudżetowym filmie akcji „Zabójcza perfekcja”. Był gwiazdą emitowanego od 2004 roku serialu „Siódme Niebo”. W 2000 roku tygodnik „People” uznał go za jednego z najbardziej seksownych mężczyzn. Dziewięć lat wcześniej na stronach tego samego tygodnika jego nazwisko znalazło się w rankingu 50 najprzystojniejszych mężczyzn świata.
BETSY RUSSELL (Jill) urodziła się 6 września 1963 roku w San Diego w Kalifornii. Spędziła tam całe dzieciństwo i młodość. Jednak nazajutrz po skończeniu szkoły przeprowadziła się do Los Angeles. Jako nastolatka występowała w reklamach, więc była przekonana, że po przenosinach do LA szybko zostanie dostrzeżona.
Faktycznie dość szybko znalazła angaż w produkcjach klasy B. Występowała w telewizyjnych hitach: „Drużyna A.T.J. Hooker” i „Family Ties”. Pojawiała się gościnnie w pojedynczych odcinkach znanych seriali. Na dużym ekranie zadebiutowała w 1982 roku w obrazie „Zróbmy to”, rok później zagrała w popularnym wśród nastoletniej publiczności filmie erotycznym „Prywatna szkoła”. Wystąpiła w kilku filmach dla młodzieży („Urwis w spódnicy” - 1985; dwie części „Obozu Cheerleaderek” - 1987, 1990). Występowała na ekranie do końca lat 90., a następnie poświęciła się wychowaniu dwóch synów. Powróciła w 2006 roku. I był to spektakularny come back w filmie „Piła III”. Wcieliła się w rolę żony Jigsawa – Jill Tuck. Od tej pory wystąpiła we wszystkich kolejnych częściach kultowego horroru.
CHESTER BENNINGTON (Evan): wokalista jednej z najpopularniejszych grup muzycznych świata - Linkin Park. W przeciągu ostatnich kilku lat ich płyty sprzedały się w 50 milionach egzemplarzy i przyniosły im dwie nagrody Grammy, a single trafiały na szczyty list przebojów we wszystkich krajach. Czwarty album zespołu, wydany w październiku 2010 roku, „A Thousand Suns” zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboardu, a niedawno zyskał też status złotej płyty w Polsce.
W październiku 2009 roku Bennington wydał pierwszą płytę swojej nowej formacji Dead By Sunrise, jest także właścicielem sieci salonów tatuażu Club Tattoo , udziela się także w akcjach charytatywnych, takich jak Music For Relief (www.musicforrelief.org), wspierającej ofiary katastrof naturalnych i globalnego ocieplenia oraz pomagającej bezdomnym organizacji Someone Cares Soup Kitchen i grupie ratującej zagrożone zwierzęta Take Me Home. Jako aktor stawiał pierwsze kroki w licealnych teatrach, po czym udał się w krajowe tournee ze swoją trupą aktorską. Karierę, zawieszoną na czas sukcesów w branży muzycznej, kontynuuje za sprawą zaskakującej roli w „Pile 3D”.
SEAN PATRICK FLANERY (Bobby): jego bogaty dorobek aktorski obejmuje popisową rolę w przebojowej “Zagadce Powdera”, popularnym serialu George’a Lucasa ”Kroniki Młodego Indiana Jones”, filmy „Drużbowie”, „Pokerowa zagrywka”, kultowych „Świętych z Bostonu ” i ich sequelu „Dzień Wszystkich Świętych” oraz „Body Shots”. Regularny gość serialu „Martwa strefa”
CARY ELWES (Dr. Gordon): urodzony w Londynie absolwent Actor’s Studio i Instytutu Lee Strasberga, wkrótce pojawi się w długo oczekiwanych produkcjach „Friends with Benefits” u boku Natalie Portman i Ashtona Kutchera oraz „Tintin” Stevena Spielberga.
Jego najważniejsze filmy kinowe, poza niezapomnianym krwawym występem w pierwszej części „Piły”, to „Inny kraj”, „Lady Jane” u boku Heleny Bonham Carter, „Narzeczona dla księcia” Roba Reinera, nagrodzony Oscarem dramat „Chwała”, „Dracula” Francisa Forda Coppoli, „Hot Shots!”, „Robin Hood: Faceci w rajtuzach” Mela Brooksa, megahity „Twister” i „Kłamca, klamca” oraz „Kolekcjoner” , „Twarda sztuka” u boku Jane Fondy i rola młodego Karola Wojtyły w „Janie Pawle II”. Telewidzowie podziwiali jego występy w popularnych serialach „Kroniki Seinfelda” i „Z Archiwum X”.
KEVIN GREUTERT (reżyseria) filmem „Piła VI” zadebiutował jako reżyser. Wcześniej zdobywał doświadczenie pracując nad montażem filmów „Titanic”, „Armageddon” i „Inspektor Gadżet”. Z serią „Piła” jest związany od samego początku, czyli od 2004 roku. Pięć lat później producenci uznali, że wie o tej serii wszystko i jak nikt inny sprawdzi się w roli reżysera VI części. „Piła” była pierwszym samodzielnie zmontowanym przez niego filmem, który trafił do obiegu kinowego. Od tej pory jest popularnym montażystą horrorów. Ma na swoim koncie montaż takich obrazów, jak: „Pokój 6” („Room 6”, 2006), „Nieznajomi” (The Strangers, 2008) z Liv Tyler.
PATRICK MELTON (scenariusz) pochodzi z Evanston w Illinois. Uczęszczał na uniwersytet w Iowa, gdzie spotkał swego współpracownika, Marcusa Dunstana. Przeprowadziwszy się do Los Angeles, Patrick pracował dla różnych studiów filmowych, w tym dla Metro-Goldwyn-Mayer. Uczęszczał do Loyola Marymount University, gdzie studiował pisanie scenariuszy i uzyskał na tym kierunku stopień magistra sztuk pięknych. Następnie pracował analizując nadsyłane opowiadania w agencji talentów, International Creative Management. W 2004 roku, Patrick wygrał konkurs dla twórców filmowych Project Greenlight, któremu patronowali Matt Damon, Ben Affleck, Chris Moore i Wes Craven - zwycięski scenariusz zatytułowany „Feast” napisał wspólnie z Marcusem Dunstanem. Od tego czasu Patrick i Marcus byli zajęci pracami nad różnymi projektami dla Dimension Films, takimi jak „The Neighbour” czy „The Midnight Man” (drugi z nich Marcus reżyserował), pracowali także przy realizacji „The Vineyard” dla Fox Television. Był jednym z autorów scenariuszy „Piranii 3D”, „Krwawych walentynek 3D” oraz kultowego „The Collector”. Wspólnie z Marcusem Dunstanem jest autorem scenariusza „Piły IV”, „Piły V” i „Piły VI”.
MARCUS DUNSTAN (scenariusz) pochodzi z Macomb w Illinois. Podobnie jak Melton uczęszczał na uniwersytet w Iowa. W styczniu 1999 roku przeprowadził się do Hollywood. Imał się tam różnych zajęć, ale spełnienie przyszło, gdy zadzwonił do niego Patrick Melton i zaproponował wspólną pracę przy pisaniu scenariuszy filmowych. Pierwszym z nich był właśnie Feast. Od tego czasu Patrick i Marcus byli zajęci pracami nad różnymi projektami dla Dimension Films, takimi jak „The Neighbour” czy „The Midnight Man” (drugi z nich Marcus reżyserował), pracowali także przy realizacji „The Vineyard” dla Fox Television. Wyreżyserował kultowy horror „The Collector”, którego sequel „The Collection” właśnie przygotowuje z Patrickiem Meltonem. Wspólnie z Patrickiem Meltonem jest autorem scenariusza „Piły IV”, „Piły V” i „Piły VI”.
