Ludzkie dzieci (2006)

Universal Pictures ma przyjemność zaprezentować Państwu jedyny w swoim rodzaju obraz bliskiej przyszłości przedstawiony w filmie “Ludzkie dzieci” /Children of Men/. W gwiazdorskiej obsadzie filmu znaleźli się: nominowany do Nagrody Akademii Clive Owen (“Bliżej” /Closer/, “Sin City”), Julianne Moore (“Godziny” /The Hours/, “Daleko od nieba” /Far From Heaven/) oraz laureat Oscara® Michael Caine (“Batman – Początek” /Batman Begins/, “Wbrew regułom“ /The Cider House Rules/). Na ekranie zobaczymy również CHIWETEL EJIOFOR („Niewidoczni” /Dirty Pretty Things/, „Plan doskonały” /Inside Man/) oraz CHARLIEGO HUNNAMA („Nicholas Nickleby”, „Wzgórze nadziei” /Cold Mountain/). Reżyserem tej wizjonerskiej opowieści jest nominowany do Oscara® Alfonso Cuarón. Cuarón jest również wraz z TIMOTHYM J. SEXTONEM („Na żywo z Bagdadu” /Live from Baghdad/, „Bojkot” /Boycott/) współautorem scenariusza, napisanego na podstawie bestselerowej powieści autorstwa P.D. JAMES. W roli producentów obrazu wystąpili MARC ABRAHAM (“Zawód szpieg” /Spy Game/), ERIC NEWMAN („Świt żywych trupów” /Dawn of the Dead/), HILARY SHOR („Oko obserwatora” /Eye of the Beholder/), TONY SMITH („Oko obserwatora” /Eye of the Beholder/) i IAIN SMITH (“Aleksander”). Producentami wykonawczymi są THOMAS A. BLISS oraz ARMYAN BERNSTEIN.

W ekipie twórców filmu “LUDZKIE DZIECI” znaleźli się również autor zdjęć EMMANUEL LUBEZKI („Podróż do Nowej Ziemi” /The New World/, “Jeździec bez głowy” /Sleepy Hollow/); odpowiedzialni za scenografię GEOFFREY KIRKLAND („Mississippi w ogniu” /Mississippi Burning/, „Prochy Angeli” /Angela’s Ashes/) i JIM CLAY („To tylko miłość” /Love Actually/); montażyści ALEX RODRÍGUEZ („I twoją matkę też”) i występujący również w tej roli Cuarón; a także projektantka kostiumów JANY TEMIME („Harry Potter i więzień Azkabanu” /Harry Potter and the Prisoner of Azkaban/, „Harry Potter i czara ognia” /Harry Potter and the Goblet of Fire/). Autorem muzyki do filmu jest uznany brytyjski kompozytor JOHN TAVENER.

W przypadku Alfonso Cuaróna, wszechstronnego filmowca (reżysera, współautora scenariusza, montażysty prezentowanego filmu) wydaje się, że nie ma historii, której nie mógłby przełożyć na język ekranu. W jego repertuarze są i obrazy stanowiące komentarz społeczny do bieżących wydarzeń współczesnego świata, i mroczne crime story, i klasyka dziecięca, i modernistyczne ekranizacje powieści Dickensa, w końcu komedia drogi oraz opowieść z pogranicza magii. Wszystkie filmowe produkcje sygnowane przez Cuaróna mają w sobie niepowtarzalny, indywidualny charakter, który wiele mówi nam o samym twórcy, jego oryginalności i podejściu do życia.

Znawcy twórczości urodzonego w Meksyku reżysera również w najnowszym jego obrazie, nakręconym na podstawie powieści uznanej pisarki brytyjskiej P.D. James The Children of Men odnajdą jego mocno zarysowaną myśl przewodnią: nadzieję.

Reżyser przyznaje: “Kiedy zabieram się za robienie filmu, to nie ukrywam, że musze go przefiltrować przez swój obraz świata i wrażliwość. Zatem fakt, iż sam jestem osobą pełną nadziei miał znaczenie przy powstawaniu tego obrazu. Ludzkość ma w sobie niewytłumaczalny wręcz talent destrukcyjny … na szczęście potrafimy również okazywać solidarność i jednoczyć się w obliczu pojawiających się problemów. Koniec końców, mam nadzieję, że „Ludzkie dzieci” nie pokazują jedynie destrukcyjnej strony rasy ludzkiej, ale może rzucają więcej światła na ideologie, które wpływają na nasze działania i oceny.”

Jeśli chodzi o sam proces powstawania filmu, to Cuarón dołączył do projektu stosunkowo późno. Całe przedsięwzięcie mogło dojść do skutku dzięki zainteresowaniu producentki Hilary Shor publikacją książki autorstwa P.D. James. Shor w tej powieści o charakterze science fiction już dziewięć lat temu dostrzegła materiał idealny do ekranizacji. Musiało minąć jednak sporo czasu, zanim doszło najpierw do powstania firmy producenckiej Shor - Hit and Run Productions, a następnie realizacji „Ludzkich dzieci”.

Również producent Marc Abraham ze Strike Entertainment przyznaje, że jest fanem książki, którą znajomy polecił mu wraz z sugestią, że może stanowić dobry materiał filmowy. Co do tego obaj panowie byli zgodni. Okazało się jednak, że prawa do ekranizacji są już w rękach Shor, co nie przeszkodziło jednak w podjęciu wspólnych wysiłków zmierzających do jej filmowej realizacji. Sam projekt zanim nabrał ostatecznych kształtów miał swoje wzloty i upadki, ale ostatecznie przełom nastąpił w momencie, kiedy zainteresował się nim nominowany do Oscara® reżyser Cuarón. Jak podkreśla producent Abraham: “Alfonso to wyjątkowo utalentowany twórca. Jego pasja i zaangażowanie są zdumiewające, nie mówiąc już o niezwykle inspirującej wizji twórczej. Jego obecność przy tym projekcie wszystkim nam dodała skrzydeł.”

Cuarón otrzymał od producentów filmu wstępny projekt scenariusza, który jednak, jak sam przyznaje, niezbyt przykuł jego uwagę. Świadomie odłożył myśl o realizacji tej powieści na później, ale okazało się, że nawet na wakacjach podświadomie nie mógł się od tego projektu oderwać. Jak sam wspomina: „Nie bardzo byłem przekonany do scenariusza, ale sam pomysł podobał mi się i towarzyszył mi przez kilka tygodni. Pamiętam jak pewnego dnia, kiedy odpoczywałem na plaży w Santa Barbara przed oczami stanął mi cały film. Nie mogłem już dłużej zwlekać, zabrałem się do pracy.”

Alfonso nie ukrywa, że był zafascynowany możliwością stworzenia wizji w dużej mierze zakorzenionej w problemach współczesnego świata. Jak mówi: “Dostrzegłem w tym filmie możliwość mówienia o dniu dzisiejszym, naszym współczesnym tu i teraz, wykorzystując ciekawy zabieg osadzenia akcji w ‘bliskiej przyszłości’. Tak naprawdę, to nie chciałem kręcić filmu o przyszłości, bardziej interesowała mnie teraźniejszość, dzisiejsze warunki i decyzje, które wpływają na kształt przyszłości. To, o czym mówimy językiem filmowym to nie science fiction, to raczej całkiem realna wizja bliskiej przyszłości.”

Z takim przesłaniem Cuarón zwrócił się do swojego współpracownika – współautora scenariusza, Timothy J. Sextona, relacjonując kształt ekranizacji, który ‘objawił’ mu się wcześniej na plaży. Wspólnymi już siłami obaj panowie nadali ostateczny kształt tej opowieści o mrocznej przyszłości rodzaju ludzkiego i świecie chaosu, przyjmując za punkt wyjścia przedstawiony przez James w powieści obraz światowego kryzysu bezpłodności. Zaangażowany w to przedsięwzięcie od początku 2001 roku, Cuarón na swój sposób chciał pokazać nowe zagrożenia i kwestie nurtujące ludzkość w nowym milenium. Z jego punktu widzenia zbyt wiele projektów ‘futurystycznych’ przewiduje, że w przyszłości panowanie nad światem obejmą dyktatorzy, czy też na swój sposób kreślą zbliżoną do “Big Brothera” wizję tyranii. To już, jak mówi autor, przeszłość, XX-wieczna wizja zagłady. „Tyrania, której jesteśmy dziś świadkami, tyrania XXI wieku to przesada demokracji. Ten wątek zainteresował mnie szczególnie w projekcie “Ludzkie dzieci”.

Naturalnie, jak stara się pokazać Cuarón, świat jutra jest głęboko zakorzeniony w świecie dzisiejszym, na którego rozwój wpływa w ogromnej mierze niespotykana dotąd migracja ludności oraz dziedzictwo wielowiekowego kolonializmu. Reżyser sam stawia sobie także pytanie, czy przedstawiona w filmie “Ludzkie dzieci” wizja przyszłości jest pełna nadziei, czy raczej przygnębiająca. I jednocześnie na nie odpowiada, twierdząc, że odpowiedź należy do widzów. Jak mówi: „Nie dajemy widzom łatwych rozwiązań prosto do ręki. Zależy nam raczej na tym, żeby każdy sam zastanowił się nad pewnymi kwestiami. Tak naprawdę, obraz nasz jest na tyle pełen optymizmu, na ile będą tacy żyjący tu i teraz ludzie.”

Przypatrzmy się zatem tej wizji przyszłości. Może ku przestrodze?

Przed nami Londyn 16 listopada 2027 roku.

CLIVE OWEN (Theo) zyskał sobie w pełni zasłużoną sławę grając w filmie Mike’a Hodgesa „Krupier” /Croupier/. Urodzony w Coventry, Warwickshire, w Anglii, uczęszczał na zajęcia do Royal Academy of Dramatic Art. Owen przez wiele lat prowadził owocną współpracę z telewizją po obu stronach Atlantyku. Zagrał m.in. role w serialach “Chancer,” “Sharman,” “Split Second” oraz przeboju stacji BBC “Second Sight.”

Przez kilka lat jakie upłynęły od początku kariery Owen zdążył już zgromadzić w swoim artystycznym dorobku imponującą liczbę tytułów, w tym m.in.: „Gosford Park”, „Tożsamość Bourne’a” /The Bourne Identity/, „Żona bogatego mężczyzny” /Rich Man’s Wife/, „Zielone palce” /Green Fingers/ oraz „Bent”. Można go było zobaczyć również we thrillerze Hodgesa “Odpoczniesz po śmierci” /I’ll Sleep When I’m Dead/ oraz tytułowej roli w epickim obrazie “Król Artur” /King Arthur/, w którym partnerowała mu Keira Knightley.

Aktor ma na swoim koncie także znakomicie przyjęte role dramatyczne, w tym postać Romeo, w inscenizacji dramatu Szekspira wystawianego przez Young Vic, udział w Design for Living Noela Cowarda oraz jedną z głównych ról w oryginalnej, teatralnej wersji sztuki Closer Patricka Marbera, wystawianej przez Royal National Theater.

Jesienią 2001 roku Owen pojawił się w serii kilku internetowych mini-filmów nakręconych dla wytwórni BMWfilms.com, których producentem wykonawczym był David Fincher. Aktor zagrał w tym projekcie rolę pojawiającą się w każdym odcinku. Reżyserami tych krótkometrażowych projektów byli między innymi Ang Lee, John Frankenheimer, Guy Ritchie i Wong Kar-Wai.

Kolejne przedsięwzięcia filmowe aktora tylko umacniały jego pozycję w świecie Hollywood. W tym czasie powstały między innymi “Bez granic” /Beyond Borders/, romantyczny dramat wojenny z udziałem Angeliny Jolie; wspomniany wcześniej „Król Artur” oraz „Sin City”, w którym na ekranie spotkały się takie gwiazdy kina jak Bruce Willis, Benicio Del Toro, Rosario Dawson i Jessica Alba.

W 2005 roku, Clive zdobył Złoty Glob i nominację do Nagrody Akademii® za rolę Larry’ego w “Bliżej” /Closer/, w reżyserii Mike’a Nicholsa. W ekranizacji wspomnianej sztuki Marbera zagrali również Julia Roberts, Jude Law i Natalie Portman.

Owen zagrał ostatnio w obrazie “Wykolejony” /Derailed/, z udziałem Jennifer Aniston oraz “Plan doskonały” /Inside Man/ w reżyserii Spike’a Lee, z Denzelem Washingtonem i Jodie Foster.

JULIANNE MOORE (Julian) jest aktorką o niewiarygodnym wręcz wachlarzu artystycznych możliwości, które wykorzystuje zarówno w produkcjach wielkich wytwórni, jak i małych niezależnych producentów.

Ostatnio widzowie mogli oglądać Moore w produkcji Barta Freundlicha “Trust the Man”, z udziałem Davida Duchovny’ego, Billy’ego Crudupa i Maggie Gyllenhaal; Joe Rotha “Kolor zbrodnii” /Freedomland/, z Samuelem L. Jacksonem; przebojowym thrillerze Joe Rubena “Życie, którego nie było” /The Forgotten/, komedii romantycznej „Pozew o miłość” /Laws of Attraction/, w której partnerował jej Pierce Brosnan oraz obrazie „The Prizewinner of Defiance Ohio”. Aktorka zakończyła również pracę nad niezależną produkcją „Marie and Bruce” z Matthew Broderickiem oraz „Next” z Nicolasem Cagem.

Moore jest zaledwie dziewiątą osobą w historii nagród przyznawanych przez Amerykańską Akademię®, nominowaną w tym samym roku w dwóch aktorskich kategoriach. Udało jej się to za sprawą obrazów “Daleko od nieba” /Far From Heaven/ (nominacja dla Najlepszej Aktorki) oraz “Godziny” /The Hours/ (nominacja za Najlepszą Drugoplanową Rolę Żeńską). Oba z nich odniosły sukces komercyjny i artystyczny, o czym świadczą liczne nagrody przyznawane samym filmom, jak również grającym w nich aktorom.

W filmografii aktorki znalazły się również takie produkcje jak: “Kroniki portowe” /The Shipping News/, z udziałem Kevina Spacey, Judi Dench i Cate Blanchett, w reżyserii Lasse Hallström; “Światowy podróżnik” /World Traveler/, “Hannibal” z Anthonym Hopkinsem i Garym Oldmanem oraz “Ewolucja” z udziałem Davida Duchovny’ego.

Moore została znakomicie oceniona za role w obrazach “Koniec romansu” /The End of the Affair/, w którym partnerował jej Ralph Fiennes oraz “Boogie Nights”, w reżyserii Paula Thomasa Andersona, co przyniosło w rezultacie dwie nominacje do Oscara®. Zagrała również w filmie Roberta Altmana “Kto zabił ciotkę Cookie?” /Cookie’s Fortune/, a także remake’u “Psychozy” – “Psycholu” /Psycho/, w reżyserii Gusa Van Santa, z udziałem Anne Heche, Viggo Mortensena, Vince’a Vaughna i Williama H. Macy. Praca przy filmie “Mąż idealny” /An Ideal Husband/ (z Rupertem Everettem, Minnie Driver i Cate Blanchett) przyniosła aktorce nominację do Złotego Globu.

W bogatym dorobku Moore warto także zwrócić uwagę na takie tytuły jak: “Mapa świata” /The Map of the World/, “Magnolia” Paula Thomasa Andersona; “Zaginiony świat: Jurassic Park” /The Lost World/ Stevena Spielberga; “Zjazd” /The Myth of Fingerprints/ oraz “The Big Lebowski” w reżyserii braci Coen.

Moore nominowana była do nagrody Independent Spirit za film Roberta Altmana “Na skróty” /Short Cuts/ oraz “Safe” Todda Haynesa. Dobre recenzje przyniosły jej także role Yeleny w obrazie Louisa Malle’a „Wania na 42 ulicy” /Vanya on 42nd Street/ oraz Dory Maar w wyreżyserowanym przez Jamesa Ivory obrazie „Picasso - Twórca i niszczyciel” /Surviving Picasso/. Ma na swoim koncie także takie tytuły jak: “Ręka nad kołyską” /The Hand That Rocks the Cradle/, „Benny & June”, „Ścigany” /The Fugitive/, „Dziewięć miesięcy” /Nine Months/ i „Zabójcy” /Assassins/.

Moore jest laureatką nagrody Excellence in Media (2004), GLAAD Media Award, oraz nagrody Festiwalu Filmowego w Sundance (2001) “Tribute to Independent Vision”.

Aktorka jest absolwentką School of the Performing Arts Uniwersytetu Bostońskiego. Zdobycie dyplomu umożliwiło jej zagranie w licznych off-broadway’owskich produkcjach końca lat 80, w tym między innymi Serious Money and Ice Cream/Hot Fudge Caryl Churchill, wystawianej przez The Public Theater. W Minneapolis wystapił na deskach Guthrie Theater w produkcji “Hamleta”. W tym czasie uczestniczyła także w warsztatach aktorskich z Alem Pacino i Meryl Streep.

Z pewnością rok 2000 należał do bardziej udanych w karierze MICHAELA CAINE’a (Jasper). Nie tylko uhonorowany został drugim w swojej karierze Oscarem® za obraz “Wbrew regułom” /The Cider House Rules/, ale również otrzymał z rąk królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. I tak urodzony jako Maurice Micklewhite aktor stał się sławnym na całym świecie Sir Michaelem Cainem. Nie ulega wątpliwości, że Michael Caine jest dziś jednym z najsłynniejszych i najbardziej utytułowanych aktorów brytyjskiego kina, odnoszącym sukcesy po obu stronach oceanu. Jego wszechstronność i talent potwierdza wiele ze znakomicie przyjętych przez widzów i krytykę ponad 90 produkcji, w których wystąpił. Do tego dochodzą liczne nagrody i wyróżnienia, między innymi Nagroda Krytyków Nowojorskich za film “Alfie”; Złoty Glob” i BAFTA za “Edukację Rity” /Educating Rita/; kolejny Złoty Glob za “Parszywe dranie” /Dirty Rotten Scoundrels/; oraz w sumie sześć nominacji do Oscara® za obrazy „Alfie”, „Detektyw” /Sleuth/, „Edukacja Rity” /Educating Rita/, „Hannah i jej siostry” /Hannah and Her Sisters/, „Wbrew regułom” /The Cider House Rules/ oraz „Spokojny Amerykanin” /The Quiet American/), z czego dwie przyniosły mu w pełni zasłużone statuetki: „Hannah i jej siostry” oraz „Wbrew regułom”.

Artystyczne koleje losu Caine’a są dość burzliwe. Nie ma on praktycznie żadnego aktorskiego wykształcenia, a doświadczenie zdobywał na prowincjonalnych scenach. Jednak pewność siebie, talent oraz zmiana imienia i nazwiska w końcu pomogły mu dotrzeć i na londyńskie sceny, gdzie początkowo współpracował z Joan Littlewood’s Theater Workshop. W 1956 roku debiutował w filmie i telewizji. Punktem zwrotnym w jego karierze był jednak obraz „Zulu” Josepha E. Levine’a, a trzeba wspomnieć, że aktor miał już wtedy 30 lat. Popularność przyniósł mu także cykl szpiegowskich thrillerów o wyczynach agenta Harry'ego Palmera – m.in. „Teczka Ipcress” /The Ipcress File/. Od roku 1966, kiedy to powstał obraz „Alfie” (pierwsza nominacja aktora do Oscara®) Caine mógł już cieszyć się zasłużonym statusem gwiazdy. W kolejnych latach powstawały inne znakomite obrazy z jego udziałem, w tym między innymi: “Gambit”, z Shirley MacLaine; “Włoska robota” /The Italian Job/; Pogrzeb w Berlinie” /Funeral in Berlin/ „Bitwa o Anglię” /The Battle of Britain/, “Pulp”; “Na tropie Wilby’ego” /The Wilby Conspiracy/; “Romantyczna Angielka” / The Romantic Englishwoman/ i wiele, wiele innych.

W 1992 roku aktor opublikował swoją autobiografię What’s It All About?

Filmowa Kee CLARE-HOPE ASHITEY ma 19 lat i mieszka w Londynie. Swoją pierwszą rolę zagrała w historycznym dramacie Michaela Caton-Jonesa “Shooting Dogs”, z udziałem Johna Hurta i Hugh Dancy’ego. W wieku 12 lat rozpoczęła naukę w London’s Centre Stage School of the Performing Arts, zgłębiając tam tajniki wiedzy filmowej i scenicznej. Wystąpiła między innymi w sztukach: „Shelter”, „Into the Millennium” (Intimate Theatre); “Centre Stage” i “A Game of Two Halves” (Millfield Theatre).

ALFONSO CUARÓN (Reżyser) współautor scenariusza/ montaż) jest jednym z najbardziej uzdolnionych reżyserów meksykańskich, szybko zyskującym sobie również międzynarodowa sławę i uznanie. Ostatnio pracował nad ekranizacją kolejnej, trzeciej już części filmowych przygód Harry’ego Pottera – “Harry Potter i więzień Azkabanu”. Autorka książek o małym czarodzieju, J.K. Rowling, dała mu swoje osobiste błogosławieństwo jeśli chodzi o kontynuację filmowej serii. W momencie wejścia na ekrany „Więźnia Azkabanu” Cuarón cieszył się jeszcze nadal sławą i uznaniem swojego poprzedniego obrazu – “I twoją matkę też” /Y tu mamá también/, za który nominowany był do Nagrody Akademii® w kategorii Najlepszy Scenariusz Oryginalny (napisany wspólnie z bratem Carlosem) oraz nagrody BAFTA.

Cuarón urodził się i wychowywał w Mexico City. Studiował reżyserię i filozofię na National Autonomus University of Mexico. Po ukończeniu studiów pracował jako asystent reżysera przy kilku produkcjach telewizyjnych i filmowych. Jako samodzielny reżyser zadebiutował w 1991 roku kręcąc czarną komedię „Solo con tu pareja” - historię biznesmana - kobieciarza, który odkrywa, że jest zarażony AIDS. W Meksyku obraz okazał się być wielkim przebojem 1992 roku, nagrodzonym za swój scenariusz Nagrodą Ariel.

Pod wrażeniem tego debiutanckiego dzieła reżyser Sidney Pollack zaprosił Cuaróna do współpracy przy serialu „Upadłe anioły” /Fallen Angels/ nawiązującego swoją stylistyką do filmów noir z lat 40-tych. W wyreżyserowanym przez meksykańskiego filmowca odcinku “Murder Obliquely” zagrali Laura Dern i Alan Rickman, a film przyniósł Cuarónowi w 1993 roku nagrodę Cable ACE za najlepszą reżyserię.

Amerykańskim debiutem Alfonso była adaptacja “Małej księżniczki” /A Little Princess/ (nominacja do Oscara® za zdjęcia i art direction). Kolejnym projektem adaptacja prozy Dickensa „Wielkie nadzieje” /Great Expectations/, z gwiazdorską obsadą: Gwyneth Paltrow, Robert De Niro, Anne Bancroft i Ethan Hawke.

Cuarón nakręcił następnie wspomniany już prowokujący obraz “I twoją matkę też”, a później „Więźnia Azkabanu”. Cuarón razem z Jorge Vergarą jest współwłaścicielem studia produkcyjnego Anhelo, firmującego głównie produkcje hiszpańskojęzyczne oraz Monsoon Entertainment dla produkcji anglojęzycznych.

TIMOTHY J. SEXTON (Scenariusz) ma w swoim dorobku scenariusze do filmów: „Miłość lub ojczyzna. Historia Artura Sandovala” /For Love or Country: The Arturo Sandoval Story/, “Bojkot” /Boycott/, “Na żywo z Bagdadu” /Live from Baghdad/ (nominacja do Nagrody Emmy), “Marion Barry”, “Walkout” i “To the Ends of the Earth”.

Wcześniej pracował jako jako copywriter, dziennikarz i tłumacz.

P. D. JAMES (Autorka powieści Children of Men) jest autorką 19 książek, z których większość przeniesiona została na ekran w Stanach Zjednoczonych i Europie. W 2000 roku obchodziła swoje 80 urodziny, co uczciła publikacją autobiografii Time to Be in Earnest. Jest laureatką wielu prestiżowych nagród literackich – między innymi Mystery Writers of America, Diamond Dagger from British Crime Writers’ Association. Mieszka w Londynie i Oxfordzie.

MARC ABRAHAM (Producent) założyciel firmy producenckiej Strike Entertainment współpracującej z Universal Pictures. Ma na swoim koncie między innymi takie produkcje jak: „Tysiąc akrów” /The Thousand Acres/, „Gra o miłość” /For Love of the Game/, „Huragan” /The Hurricane/, „I stanie się koniec” /End of Days/, „Zawód: szpieg” /Spy Game/, „Źródło miłości” /Tuck Everlasting/, „Witajcie w dżungli” /The Rundown/, „Dziewczyny z drużyny 2” /Bring It On Again/, „Świt żywych trupów” /Dawn of the Dead/, “Klub imperatora” /The Emperor’s Club/.

ERIC NEWMAN (Producent) jest partnerem Marca Abrahama i Thomasa A. Blissa w Strike Entertainment, firmy współpracującej z Universal Pictures, powołanej do życia w 2002 roku. Jej ostatnie produkcje to: „Slither”; „Świt żywych trupów” /Dawn of the Dead/ oraz “The Rundown”. Wcześniejsze produkcje Newmana to: „Zawód: szpieg” /Spy Game/ i “Klub imperatora” /The Emperor’s Club/.

EMMANUEL LUBEZKI, ASC, (Zdjęcia) trzykrotnie nominowany był do Nagrody Akademii® za zdjęcia do filmów: Terrence’a Malicka “Podróż do nowej Ziemii” /The New World/; Tima Burtona „Jeździec bez głowy” /Sleepy Hollow/; oraz Alfonso Cuaróna „Mała księżniczka” /A Little Princess/. W swoim bogatym dorobku ma również takie tytuły jak: „Kot” /Dr. Seuss’ The Cat in the Hat/, “Zabić prezydenta” /The Assassination of Richard Nixon/, “Klatka dla ptaków” /The Birdcage/, “Orbitowanie bez cukru” /Reality Bites/, “Joe Black” /Meet Joe Black/, „Ali” oraz „Lemony Snicket: Seria niefortunnych zdarzeń” / Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events/.

“Ludzkie dzieci” to kolejny już wspólny projekt Lubezkiego i reżysera Cuaróna. Wcześniej nakręcili razem: „Sólo con tu pareja”, odcinek „Upadłych aniołów” /Fallen Angels/ - „Murder Obliquely”, „Wielkie nadzieje” /Great Expectations/ oraz „I twoją matkę też” /Y tu mamá también/.