Kiedy zombie opanowują miasteczko, kogo można wezwać? „Normana!”
Focus Features i LAIKA, producenci nominowanego do Oskara filmu Koralina i tajemnicze drzwi (Coraline) przedstawiają komediowy thriller ParaNorman.
Akcja filmu ParaNorman rozgrywa się w miasteczku Blithe Hollow czerpiącym korzyści ze słynnego polowania na czarownice, które odbyło się na jego terenie jakieś 300 lat temu. 11-letni Norman Babcock (Kodi Smit-McPhee - Droga) spędza mnóstwo czasu podziwiając co atrakcyjniejsze fragmenty filmów grozy i studiując wiedzę dotyczącą duchów. W rzeczywistości, Norman obdarzony jest zdolnością porozumiewania się ze zmarłymi, m.in. z ukochaną babcią (Elaine Stritch). Chłopiec zdecydowanie woli takie towarzystwo od wiecznie podenerwowanego ojca (Jeff Garlin), odurzonej matki (Leslie Mann) i płytkiej starszej siostry Courtney (Anna Kendrick). W szkole, Norman unika nękającego go Alvina (Christopher Mintz-Plasse), zwierza się łatwowiernemu Neilowi (Tucker Albrizzi) i usiłuje wytrzymać potoki słów gadatliwej nauczycielki pani Henscher (Alex Borstein).
Pewnego dnia z Normanem niespodziewanie kontaktuje się jego dziwaczny wujek Prenderghast (John Goodman), który wyjawia mu, że stuletnia klątwa czarownic właśnie ma się wypełnić i tylko Norman będzie w stanie uratować mieszkańców miasteczka. Kiedy grupa zombie – dowodzonych przez Sędziego (Bernard Hill) – nagle opuszcza swoje groby, Norman ścigając się z czasem usiłuje uratować miasteczko mając do pomocy Courtney, Alvina, Neila i jego starszego brata Mitcha (Casey Affleck).
Norman dzielnie łączy w sobie wszystkie cechy bohatera – odwagę i współczucie – a jego paranormalne zdolności zostają poddane olbrzymiej próbie.
Focus Features przedstawia produkcję LAIKA - ParaNorman. W rolach głównych - Kodi Smit-McPhee, Tucker Albrizzi, Anna Kendrick, Casey Affleck, Christopher Mintz-Plasse, Leslie Mann, Jeff Garlin, Elaine Stritch, Bernard Hill, Jodelle Ferland, Tempestt Bledsoe, Alex Borstein i John Goodman. Kostiumy - Deborah Cook. Muzyka - Jon Brion. Montaż - Christopher Murrie, ACE. Scenografia - Nelson Lowry. Zdjęcia - Tristan Oliver. Produkcja - Arianne Sutner, Travis Knight. Scenariusz - Chris Butler. Reżyseria - Sam Fell, Chris Butler.
Bohaterowie filmu ParaNorman zostali powołani do życia przy użyciu unikalnej techniki. Film realizowany poklatkowo można porównać do filmu z żywą akcją, bowiem także tutaj należy zbudować scenografię i wyposażyć ją w odpowiednie rekwizyty, a każda z postaci musi zostać uczesana, ubrana, odpowiednio oświetlona – i wyreżyserowana.
Pierwszy przykład zastosowania techniki poklatkowej pochodzi z 1898 roku, kiedy zrealizowano film krótkometrażowy The Humpty Dumpty Circus, w którym brytyjscy imigranci Albert E. Smith i James Stuart Blackton wykorzystali pionierską technikę, aby ożywić zwierzęta i akrobatów cyrkowych. Chociaż europejscy animatorzy byli pierwszymi filmowcami, którzy użyli kukiełek, to pochodzący z Kalifornii Willis Harold O'Brien uczynił z tego formę sztuki, która przetrwała dziesięciolecia. Zrealizował takie filmy jak Lost World (1925), King Kong (1933) i Mighty Joe Young (1949), za który został uhonorowany Oskarem.
Miliony widzów znają także prace Arthura Rankina, Jr. i Julesa Bassa, którzy stworzyli w latach 1960-tych takie klasyki jak Rudolph the Red-Nosed Reindeer (1964), The Daydreamer (1966) czy Mad Monster Party? (1967).
Kilka lat później, na początku lat 1970-tych, Peter Lord i David Sproxton założyli brytyjskie studio Aardman Animations, które dzięki swoim nagrodzonym przez Akademię produkcjom – Golenie owiec (A Close Shave) czy Wściekłe gacie (The Wrong Trousers) - stworzyło nowe standardy dla animacji poklatkowej.
ParaNorman jest największą produkcją w historii zrealizowaną w technice animacji poklatkowej i trzecim filmem wyprodukowanym w stereoskopowym 3D po Koralinie i tajemniczych drzwiach (Coralina - LAIKA) oraz Piratach! (The Pirates! - Aardman).
Na proces tworzenia bohaterów filmów animowanych składa się kilka elementów. Jednym z nich jest głos. Wbrew powszechnemu przekonaniu najpierw nagrywane są głosy wykonawców, a następnie w oparciu o nie animatorzy tworzą poszczególne postaci. W przypadku filmu ParaNorman, aktorzy zostali sfotografowani w trakcie sesji nagraniowych, a ich portrety stały się inspiracją dla animatorów w pracy nad lalkami.
Jako jeden z pierwszych został zaangażowany odtwórca roli Normana, Kodi Smit-McPhee. Młody aktor został poruszony przesłaniem filmu potępiającym szkolnych tyranów. „Temu dzieciakowi dokuczają dosłownie wszyscy – nawet jego siostra – ale to właśnie on ratuje miasto. Bardzo fajnie!”
Tucker Albrizzi, który użycza głosu przyjacielowi Normana, Neilowi określa swojego bohatera jako „lojalnego w stosunku do przyjaciół i pełnego energii. Chyba go lubię. Obaj jesteśmy trochę dziwaczni, mamy piegi i rude włosy.”
Anna Kendrick i Elaine Stritch wcielają się w starszą siostrę Normana i jego zmarłą babcię, z którą Norman cały czas utrzymuje bliski kontakt.
Leslie Mann, przyjęła propozycję użyczenia głosu matce Normana, m.in. dlatego, że poruszyła ją postać filmowego syna. „Kiedy byłam dzieckiem zawsze czułam się wyobcowana. Kiedy w czwartej klasie powiedziałam, że chcę zostać aktorką, wszyscy się ze mnie nabijali. Zabawnie, że teraz mogę zrobić użytek z przedmiotu drwin – mojego wysokiego głosu.”
Ojca Normana zagrał Jeff Garlin, który jak twierdzi, zdecydował się na wzięcie udziału w projekcie, ponieważ intrygują go duchy i kiedy był dzieckiem uwielbiał horrory.
Casey Affleck – głos Mitcha, obiektu westchnień Courtney – zanim proces podkładania głosu stał się dla niego w pewien sposób wyzwalający, czuł pewne obawy przed zaangażowaniem się w produkcję. „Nigdy wcześniej nie brałem udziału w filmie animowanym. Zwykle, kiedy ludzie słyszą mój głos był zwalniają mnie, więc to był mój pierwszy raz!”
Pochodzący z Australii KODI SMIT-McPHEE (Norman Babcock) otrzymał nominacje do Critics’ Choice Movie Award za role w Pozwól mi wejść (Let Me In) i Droga (The Road). Inne filmy, w których wystąpił to Matching Jack oraz Mój ojciec i ja (Romulus, My Father).
TUCKER ALBRIZZI (Neil) pojawia się na ekranie już od 7-ego roku życia. Można go było oglądać m.in. w takich popularnych serialach telewizyjnych jak Biuro (The Office) i Gotowe na wszystko (Desperate Housewives). Aktor użyczył także głosu w filmie Alvin i wiewiórki 3 (Alvin and the Chipmunks: Chipwrecked).
ANNA KENDRICK (Courtney) została nominowana do Złotego Globu, BAFTA i nagrody Akademii za rolę u boku George'a Clooneya w filmie W chmurach (Up in the Air). Aktorka jest także znana widzom dzięki udziałowi w czterech pierwszych filmach z serii Zmierzch (The Twilight Saga). Inne produkcje z jej udziałem to Jak urodzić i nie zwariować (What to Expect When You’re Expecting), Scott Pilgrim kontra świat (Scott Pilgrim vs. the World), Camp – nominacja do nagrody Independent Spirit, Rocket Science.
JOHN GOODMAN (pan Prenderghast) – wystąpił ostatnio w filmach Strasznie głośno, niesamowicie blisko (Extremely Loud & Incredibly Close) i Artysta (The Artist). Aktor jest laureatem Złotego Globu i 7 nagród Emmy za rolę w serialu Roseanne, a ParaNorman to kolejny film w jego dorobku, do którego użyczył głosu. Wcześniej wziął udział w realizacji filmów: Nowe szaty cesarza (The Emperor’s New Groove), Księżniczka i żaba (The Princess and the Frog), Potwory i spółka (Monsters, Inc.).
Goodmana można było także oglądać w takich produkcjach jak Barton Fink – nominacja do Złotego Globu, The Hudsucker Proxy, The Big Lebowski, Bracie, gdzie jesteś (O Brother, Where Art Thou?), Ciemna strona miasta (Bringing Out the Dead) i wiele innych.
SAM FELL (reżyseria) – jest autorem scenariusza i reżyserem filmu Wpuszczony w kanał (Flushed Away) – nominacja do BAFTA i nagrody Annie. Inne filmy w jego dorobku to Dzielny Despero (The Tale of Despereaux), Świnka Wata (Wat’s Pig) – funkcja głównego animatora.
CHRIS BUTLER (reżyseria / scenariusz), który przez ostatnie 10 lat pracował jako storyboardzista, projektant postaci rysunkowych i reżyser sekwencji filmowych, debiutuje jako reżyser i scenarzysta filmem ParaNorman. Za pracę podczas realizacji filmu Koralina i tajemnicze drzwi (Coraline) został nominowany do nagrody Annie. Pozostałe tytuły znajdujące się w jego filmografii to Dzielny Despero (The Tale of Despereaux), Gnijąca panna młoda (Corpse Bride) oraz liczne projekty studia Walta Disneya.
TRISTAN OLIVER (zdjęcia) współpracował z Aardman Animations podczas realizacji nagrodzonych Oskarem filmów krótkometrażowych Wściekłe gacie (The Wrong Trousers) i Golenie owiec (A Close Shave), a także niezwykle popularnych Uciekających kurczaków (Chicken Run) i filmu Wallace i Gromit: Klątwa królika (Wallace & Gromit in The Curse of the Were-Rabbit). Inne filmy realizowane techniką animacji poklatkowej, do których Oliver realizował zdjęcia to Fantastyczny Pan Lis (Fantastic Mr. Fox), The Big Story – nagroda BAFTA oraz Stage Fright – nagroda BAFTA.
JON BRION (muzyka) – jest autorem muzyki m.in. do trzech filmów Paula Thomasa Andersona: Hard Eight, Lewy sercowy (Punch-Drunk Love) i Magnolia. Inne produkcje w jego dorobku to także Zakochany bez pamięci (Eternal Sunshine of the Spotless Mind), Sztuka zrywania (The Break-Up), Bracia przyrodni (Step Brothers) i Policja zastępcza (The Other Guys).
Brion jako producent muzyczny i wykonawca współpracował z takimi artystami jak Fiona Apple, Aimee Mann, Rufus Wainwright, Kanye West i inni.