FILM

Komisarz Blond i Oko Sprawiedliwości (2012)

Inne tytuły: Inspector Blond and It's All Good, Komisarz Blond i wszystko jasne

Pressbook

Zabójczo seksowna, uwodzicielska, gotowa na wszystko Anna Dereszowska (Lejdis, Testosteron) w roli tajnej agentki wywiadu i wybitny aktor Marian Dziędziel (Dom zły, Wesele) tym razem w komediowej roli Ministra Spraw Wewnętrznych jakiego jeszcze Polska nie widziała, to obok Marka Włodarczyka i Pawła Deląga największe gwiazdy komedii „Komisarz Blond i Oko Sprawiedliwości”.

Kto pracuje dla Rosjan, kto dla Amerykanów i co wspólnego z międzynarodową aferą szpiegowską ma Zakon Krzyżacki, biały królik i Pola Negri? Pytań jest wiele, bo w świecie szpiegów nic nie jest oczywiste.

Długo oczekiwana przez widzów polska komedia szpiegowska to zrealizowany z rozmachem film przepełniony humorem sytuacyjnym i zaskakującymi zwrotami akcji. W rękach obdarzonego genialnym węchem komisarza warszawskiej policji Jana Blonda (Mariusz Pujszo) znajdą się losy świata. W tropieniu siatki szpiegowskiej pomagają mu sam Minister Spraw Wewnętrznych (Marian Dziędziel), wielbiciel rzadkich ras psów i mocnych trunków oraz tajemniczy Marek (Paweł Deląg), który „żadnej pracy się nie boi”. Kiedy dzielny komisarz jest o krok od rozwiązania zagadki „Oka Sprawiedliwości”, nieoczekiwanie na jego drodze pojawi się zjawiskowa Natalia (Anna Dereszowska). Szybko okaże się, że oparcie się jej erotycznemu magnetyzmowi to najpoważniejsze zadanie, jakie stanie przed Blondem.

ANNA DERESZOWSKA - Piękna kobieta. Doskonała aktorka. Znakomita wokalistka. Niezwykle lubiana gwiazda i wszechstronna artystka. Prawdziwa kobieta XXI wieku. Sympatię widzów małego ekranu zaskarbiła sobie rolą policjantki w „Złotopolskich” oraz jedną z głównych ról w serialu „Tango z aniołem” w reżyserii Tomasza Koneckiego i Jarosława Marszewskiego. Konecki poznał się na jej talencie i zaprosił do udziału w przebojowym „Testosteronie (2007), a następnie obsadził Anię w głównej roli w filmie „Lejdis” (2008). Rola Korby była przełomem w jej życiu zawodowym – pokochali ją zarówno widzowie, jak i polscy reżyserzy. Środowisko artystyczne w Polsce doceniło ją jako artystkę i Ania odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Na Festiwalu Piosenki Rosyjskiej zdobyła główną nagrodę – widzowie właśnie ją uznali za najlepszego wykonawcę. W 2009 roku zagrała w komedii Wojciecha Pacyny „Nigdy nie mów nigdy”, a rok później w „Randce w ciemno” Wojciecha Wójcika. W 2011r. nagrała swoją solową płytę „Już nie zapomnisz mnie” z utworami Henryka Warsa. Aktorka, ciesząca się ogromną popularnością i sympatią widzów ma na koncie wiele ról w serialach telewizyjnych, między innymi: „Tajemnica Twierdzy Szyfrów” (2007), „Odwróceni” (2007), „Naznaczony” (2009), „M jak Miłość” (2009-2012), „Klub szalonych dziewic” (2010), „Na dobre i na złe” (2011) i „Siła wyższa” (2012).

MARIAN DZIĘDZIEL - Od wielu lat gra w kinie, telewizji i teatrze. Ten wybitny aktor ma w swoim dorobku wiele drugoplanowych, ale wyrazistych ról. W 1969 roku ukończył PWST. W tym samym roku rozpoczął pracę w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Zadebiutował w „Złotej czaszce” Juliusza Słowackiego (1969), w reż. Jerzego Golińskiego. Ma w swoim dorobku role zagrane m.in. u Krystyny Skuszanki, Jerzego Krasowskiego, Macieja Prusa, Tadeusza Bradeckiego, Mikołaja Grabowskiego czy Barbary Sass. Zagrał w „Kaliguli” Alberta Camus (2003) w reż. Agaty Dudy-Gracz, Wasilija Iwanowicza Kaczałowa w „Śnie o jesieni” Jona Fossego (2004) w reż. Mariusza Wojciechowskiego. Ma w swoim dorobku około trzydziestu przedstawień Teatru Telewizji. Po raz pierwszy przed kamerami wystąpił w serialu „Stawka większa niż życie”. Na dużym ekranie debiutował w „Soli ziemi czarnej” (1969), następnie grał w „Perle w koronie” (1971), „Śmierci jak kromka chleba” (1994) Kazimierza Kutza oraz w serialu tego reżysera pt. „Sława i chwała” (1997). Dziędziel występował w filmach Wandy Jakubowskiej, Laco Adamika, Janusza Kidawy, Antoniego Krauze, Tomasza Zygadły, Macieja Wojtyszki, Wojciecha Wójcika, Henryka Kluby, Waldemara Szarka, Krzysztofa Zanussiego. Przełom w karierze Dziędziela nastąpił w 1996 roku, gdy zagrał „Kunę”, byłego pracownika SB w „Grach ulicznych” Krzysztofa Krauze, z którym spotkał się także na planach filmów „Sieć” (2000) i „Mój Nikifor” (2004). W kolejnych latach wystąpił w wielu polskich produkcjach filmowych, które cieszyły się liczną widownią, uznaniem publiczności i krytyków: „Sezon na leszcza” (2000) Bogusława Lindy, „Pianista” (2002) Romana Polańskiego, „Show” (2003) Macieja Ślesickiego, „Czas surferów” (2004) Jacka Gąsiorowskiego, „Vinci” (2004) Juliusza Machulskiego i „Komornik” (2005) Feliksa Falka. Rola Wiesława Wojnara, ojca panny młodej, który organizuje tytułową uroczystość w filmie „Wesele” (2004) Wojciecha Smarzowskiego, przyniosła aktorowi nagrodę jury na XXIX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Orła – Polską Nagrodę Filmową za najlepszą pierwszoplanową rolę męską. Aktor ma na koncie wiele ról w serialach telewizyjncyh: „Białe tango (1981), „Blisko, coraz bliżej” (1982), „Ucieczka z miejsc ukochanych” (1987), „Pogranicze w ogniu” (1988), „Rodzina Kanderów” (1988), „Modrzejewska” (1989), „W piątą stronę świata” (1990), „Dom” (1980- 2000) oraz w serialach kryminalnych „Glina” (2003-04) Władysława Pasikowskiego i „Oficer” (2004) Macieja Dejczera.

MARIUSZ PUJSZO - Aktor, scenarzysta i reżyser filmowy. Absolwent Studia Aktorskiego przy Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1980). Debiutował w 1977 roku w serialu „Wakacje”, w którym grał jedną z głównych ról. W 1980 roku zagrał w „Białym Tangu”, oraz w filmie „Prawo jest Prawem”. W 1981 roku wyjechał do Francji, gdzie wystapił w ponad 200 filmach. Najważniejsze z nich, to: „Le Paradis pour Tous”, „Brigade de Tigre”, „La fiansee qui venait du froid”, „Tous one boit”, „Frog Show”, „Kain and Abel”, „Modi”, „American Dreamer”, „Roselyne et de Lions,” „Le Grupe”, „Le Chateau des Oliviers”, „Le Mari de LAmbassadeur.” W 1997 roku zagrał główną rolę we francuskim filmie „Królowie Życia” (Comme des Rois) w reż. Francois Velle (film francuskojęzyczny). W 2001 roku widzowie oglądali go we francusko-amerykańskim filmie „Gunblast Vodka” w reż. Jeana Luisa Daniela (film angielskojęzyczny). W 2001 roku powrócił na stałe do Polski. W 2002 roku zagrał główną rolę w filmie „Polisz Kicz Projekt”, który był także jego debiutem reżyserskim i za który odebrał nagrody indywidualne, między innymi Grand Prix w Konkursie Kina Niezależnego na XXVII FPFF w Gdyni (2002). W 2006 roku napisał scenariusz do filmu „Francuski numer” w reż. Roberta Wichrowskiego, który cieszył się dużym powodzeniem widowni kinowej. W latach 2008- 2011 zagrał w serialach „Ojciec Mateusz”, „Skorumpowani”, a także role w filmach fabularnych „Skorumpowani” (2008) i „Kac Wawa" (2011).

MAREK WŁODARCZYK - W 1977 roku ukończył Wydział Aktorski na PWSFTviT w Łodzi. Na studiach zagrał w filmie reklamowym. Zdjęcia kręcono na Mazurach. Poznał tam niemieckiego operatora, który zaprosił go do Berlina. Jego pierwsza wizyta w Berlinie Zachodnim miała miejsce w 1977 roku. Rok później zadebiutował na dużym ekranie w dwóch filmach: „Sowizdrzał świętokrzyski” (1978) u boku Beaty Tyszkiewicz i „Wesela nie będzie” (1978). W 1980 roku występował w teatrach: Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach i im. Stefana Jaracza w Łodzi. Mając trzymiesięczną przerwę w teatrze, pojechał w 1981 roku do Berlina. W roku 1982 dostał angaż w Teatrze Narodowym w Warszawie, ale nie mógł wrócić, bo zaczął się stan wojenny. Został w Berlinie. Język poznawał rozmawiając ze znajomymi. Ostatecznie osiedlił się w Niemczech, gdzie kontynuował aktorską karierę grając przede wszystkim w filmach telewizyjnych i serialach. W 1983 roku zadebiutował w teatrze. Przez dziesięć lat z powodzeniem występował na deskach teatrów w Hamburgu, Brlinie i Monachium. Był wykładowcą na uniwersytecie w Berlinie i Strasburgu, gdzie uczył młodzież sztuki aktorskiej. Po ogromnym sukcesie roli komisarza Adama Zawady w serialu TVN „Kryminalni” (2004-2008), zdecydował o powrocie do Polski i tu zamieszkał. Ma na swoim koncie liczne role w serialach telewizyjnych: „Ojciec Mateusz”, „Na wspólnej”, „Brzydula”, „Układ Warszawski”, „Czas honoru”.

PAWEŁ DELĄG - Pochodzi z Krakowa. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Na deskach teatralnych zadebiutował rolą zbójnika Łamagi w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie w spektaklu „Na szkle malowane”. Występował gościnnie w teatrach warszawskich: Powszechnym (1993), Na Woli (1995), Sceny Prezentacje (1994) oraz w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach (1993). W latach 1995-97 występował we wrocławskim Teatrze Współczesnym. Na dużym ekranie pojawił się po raz pierwszy w dramacie wojennym Stevena Spielberga „Lista Schindlera” (Schindler’s List, 1993). Następnie znalazł się w obsadzie serialu telewizyjnego „Fitness Club” (1994). Został zaangażowany do roli Biedrony w filmie sensacyjnym „Młode Wilki” (1995), wkrótce potem wcielił się w postać antropologa w filmie Andrzeja Żuławskiego „Szamanka” (1996). W 1997 roku wystąpił w pięciu produkcjach kinowych: w „Ciemnej Stronie Wenus” Radosława Piwowarskiego, „Kilerze” Juliusza Machulskiego, „Królowej Złodziei” (Marion du faouet – chef de voleurs), „Kochaj i rób co chcesz” oraz w „Młodych Wilkach”. Po udziale w serialu „Siedlisko” (1998) i filmie „Złoto dezerterów” (1998) pojawił się w seryjnej komedii Jerzego Gruzy „Tygrysy Europy” (1999) w roli szofera oraz prawej ręki nowobogackiego biznesmena Nowaka. Zagrał postać Jarka Psikuty w komedii sensacyjnej „Chłopaki nie płaczą” (2000). Bogusław Linda powierzył mu rolę Kochanego, kochanka Violi w filmie „Sezon na leszcza” (2000). Kolejnym zawodowym wyzwaniem była postać Marka Winicjusza w kinowejj i telewizyjnej ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza „Quo Vadis” (2001). W roku 2001 odebrał nagrodę Teleamor 2001 dla najseksowniejszego aktora, przyznaną przez czytelników Tele Tygodnia. W roku 2006 pojawił się na srebrnym ekranie w roli doktora Stanisława Drzewieckiego, chirurga plastycznego w klinice Weiss-Korzyckiego w serialu TVP2 „Na dobre i na złe”. Od kilku lat aktor regularnie gra w filmach zagranicznych, zwłaszcza tych, produkowanych za wschodnią granicą: „W czerwcu 1941”, „Snajperze”, „Broni odwetu”, „Kluczu Salamandry”. Są to role pierwszoplanowe, grane głównie w widowiskowych filmach akcji, nierzadko u boku gwiazd światowego kina, jak np. Rutgera Hauera i Michaela Madsena w „Kluczu Salamandry”.

PIOTR GRABOWSKI - W 1991 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Występował w teatrach krakowskich: im. Juliusza Słowackiego (1991–1997, 2000), Narodowym Starym im. Heleny Modrzejewskiej (od 1997), Ludowym (1998), na Scenie Fundacji Starego Teatru (2003). Grał także w Teatrze Współczesnym (2005) oraz Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (1994–95). Od 2008 aktor Teatru Dramatycznego w Warszawie. Na dużym ekranie zadebiutował w melodramacie komediowym Waldemara Szarka „Oczy niebieskie” (1994) u boku Gustawa Holoubka. Później występował głównie w serialach, między innymi: „Kryminalni”(2005), „Odwróceni” (2007), „Tajemnica Twierdzy Szyfrów” (2007), „Dom nad rozlewiskiem” (2009), „Miłość nad rozlewiskiem” (2009, 2011).

AGNIESZKA WIĘDŁOCHA - Absolwentka łódzkiej filmówki (2009). Aktorka Teatru im. S. Jaracza w Łodzi. Jest laureatką Złotej Maski – łódzkiej nagrody teatralnej – za najlepszy debiut sezonu 2009/2010. Za role grane w tym teatrze otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Rozpoznawalność przyniosła aktorce rola Leny Sajkowskiej w serialu wojennym „Czas honoru” emitowanym na antenie programu telewizyjnego TVP2. Kariera aktorki nabrała tempan po roli w serialu „M jak miłość”. Ma na koncie role w serialach telewizyjnych: „Teraz albo nigdy” (2008), „Czas honoru” ( 2008- 2011), „Klub szalonych dziewic” (2010), „Na dobre i na złe” (2011), ostatnio „Lekarze” (2012).

VIOLA ARLAK - Zadebiutowała na scenie krakowskiego Teatru 38, w 1992 roku w spektaklu Bogusława Schaeffera „Tutam”. W roku 2006 wystąpiła na scenie krakowskiego Teatru Scena STU w przedstawieniu Witkacego „Matka” jako Zofia Plejtus. Na dużym ekranie po raz pierwszy zagrała postać Sąsiadeczki w uhonorowanym wieloma nagrodami filmie Doroty Kędzierzawskiej „Nic” (1998). W filmie „Cześć, Tereska” (2001) była nauczycielką w szkole krawieckiej.Telewidzowie znają ją z seriali takich jak: „Kasia i Tomek” (2002), „Na dobre i na złe” (2003,2006), „Lokatorzy” (2003- 2004), „Plebania” (2005) „Niania” (2005), „Hela w opałach” (2006), „Ranczo” (2006), następnie w „Ranczo Wilkowyje” (2007) jako wójtowa „Halina Kozioł” oraz „Tajemnica Twierdzy Szyfrów” (2006) w roli brzydkiej “folksdojczki” o znamiennym nazwisku Robak. Znana jest także z roli ekspedientki Kwaśniakowej w serialu „M jak miłość”.

KAROLINA GORCZYCA - Jedna z najzdolniejszych i najpiękniejszych polskich aktorek młodego pokolenia. Absolwentka krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, którą ukończyła w 2007 roku. Zadebiutowała w zagranicznej produkcji pt. „Die of Love”. Kończąc trzeci rok studiów Gorczyca otrzymała kolejną propozycję, tym razem w Biesach Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego w Teatrze STU w Krakowie. Jednym z wykładowców Karoliny Gorczycy w PWST w Krakowie był Jerzy Stuhr. To właśnie w jego filmie w pt. „Korowód” aktorka wcieliła się w rolę Kasi Darskiej. Rok 2008 to czas kolejnych sukcesów. Tym razem Karolina zagrała rolę Joanny Kuczerskiej w filmie fabularnym Grzegorza Kuczeriszki „Pora mroku”. Pracowała również w serialu dla telewizji TVN pt. „Twarzą w twarz”. Rok później Gorczyca wystąpiła w znanym wojennym serialu pt. „Czas honoru”, gdzie zagrała łączniczkę Rudą. W głównej roli mogliśmy oglądać aktorkę w filmie fabularnym pt. „Miłość na wybiegu”. W tym samym okresie Karolina występowała również jako pani doktor w bijącym od lat rekordy oglądalności serialu pt. „Na dobre i na złe”. W 2010 roku aktorka partnerowała Pawłowi Małaszyńskiemu w głośnym filmie Anny Kazejak pt. „Skrzydlate świnie”. Wcieliła się w rolę Karoliny w filmie fabularnym w reżyserii Tomasza Lewkowicza pt. „Huśtawka”. Następnie widzowie mogli ją podziwiać w serialu „Usta Usta”.

Więcej o filmie:


https://vod.plus?cid=fAmDJkjC