Twarda sztuka (2007)

„Każdego można uratować. To zasada” - Georgia

Scenarzysta Mark Andrus marzył o napisaniu historii o ludziach i okolicach, które blisko zna: o wiejskich terenach Idaho. Szef Morgan Creek, producent James G. Robinson marzył o realizacji projektu, który nie byłby szablonowy. Spodobała mu się dynamika postaci w scenariuszu Andrusa: „Każdy, kto ma żonę i córkę wie, co dzieje się między nimi, szczególnie gdy córka jest nastolatką. Zachęciliśmy do udziału w filmie Jane Fondę, Felicity Huffman i Lindsay Lohan, a Garry’ego Marshalla namówiliśmy do reżyserii. Mieliśmy obstawione najważniejsze pola: dobry scenariusz, dobry reżyser, dobra obsada”.

Gary Marshall wspomina, że w projekcie spodobał mu się wątek zaufania do dziecka oraz zdolności wybaczania. Poza tym zawsze lubił pracę z młodymi aktorkami i trud wydobywania z nich prawdziwych kreacji aktorskich: Julia Roberts miała 22 lata kręcąc „Pretty Woman”, Anne Hathaway – 18 w „Pamiętniku księżniczki”, a Lindsay Lohan w „Twardej sztuce” - 20 lat.

„Nie wyglądasz na potwora” – Rachel „Makijaż robi swoje” - Georgia

Jako pierwsza zaangażowana została Lindsay Lohan. Zafascynowała ją postać Rachel, chciała zrozumieć jej postawę i powody, dla których wylądowała w zabitej dechami dziurze u babci – bez przyjaciół, upokorzona i kipiąca z wściekłości. „Rachel, na przykład, nie rozumie różnicy między miłością i seksem. Myślę, że to ważne, aby tak zagrać tę rolę, żeby każdy młody człowiek mógł wyciągnąć z niej jakieś wnioski”.

Jane Fonda zdecydowała się na zagranie tytułowej roli ze względu na możliwość pracy z Marshallem oraz zafascynowanie scenariuszem Andrusa: „Mark cudownie obserwuje swoich bohaterów, a jego historia opiera się na osobowościach – przedstawicielkach trzech pokoleń. W opowieści tej znaleźć można zarówno humor, jak i głębię, a nawet tragizm.” Fonda ze zrozumieniem przyjmuje, że choć Georgia nie potrafiła być dobrą matką, to gotowa jest być lepszą babcią. Jednak nie jest to łatwe, bo: „Przez 13 lat Georgia była szczęśliwa żyjąc według swych zasad, a teraz nagle wszystko się rozpada. Dwie kobiety, dwa inne pokolenia, zakłócają jej życie, a wraz z nimi powracają duchy z przeszłości, z którymi trzeba się zmierzyć”.

Rolę Lilly, uzależnionej od alkoholu matki Rachel, powierzono Felicity Huffman, która wspomina: „Uderzyło mnie w scenariuszu, że postaci są prawdziwe, wiarygodne, zabawne i wzruszające zarazem”. Praca na planie z Fondą i Lohan była dla niej prawdziwą frajdą. Szczególnie przeżywała relacje z Fondą: „Oto kobieta, której życiorys jest tak długi, jak ja cała, plus dwa Oscary na koncie, i pyta mnie: „co sądzisz?”.

W filmie nie brakuje również interesujących mężczyzn. W roli Simona, weterynarza, który leczy zarówno zwierzęta, jak i ludzi, występuje Dermot Mulroney, który dla potrzeb filmu poznał nawet podstawy medycyny. „Nauczyli mnie na przykład jak zakładać sztuczne szwy, teraz jestem w tym naprawdę dobry” – wspomina aktor. Simon odgrywa w życiu Rachel rolę, której nie spełnił biologiczny ojciec, wcześnie opuszczając żonę i córkę.

Cary Elwes gra Arnolda, wstrętnego męża Lilly. Ta postać w wielu aktorach budziła niesmak. „To ciężka rola i wielu aktorów rezygnowało. Ale Cary Elwes okazał się doskonały. Nie bał się wyzwania” – mówi reżyser. „Głównym tematem historii są tajemnice i kłamstwa. Rodziny, które są ich siedliskiem, skazane są na dysfunkcje. Arnold jest typowym przykładem słabego człowieka, który eksploatuje słabość innych”.

Początkujący aktor Garrett Hedlund wciela się w postać Harlana, naiwnego chłopaka, który zauroczony jest Rachel, jednak musi się trzymać od niej z daleka, bo ma dziewczynę i niedługo będzie się żenił.

Obsadę dopełniają faworyci reżysera, jego wieloletni przyjaciele: Hektor Elizondo i Laurie Metcalf w rolach drugoplanowych. Sam Marshall szyderczo to komentuje: „Jak masz wątpliwości, zawsze możesz wybrać przyjaciół albo kogoś z rodziny. Nepotyzm jest częścią mojej pracy”.

„Wtedy zaświtało mi w głowie, że jedyną bronią, jaka mi pozostała, bo wszystkie inne już wykorzystałam, jest moja miłość do ciebie” - Lilly

Film realizowany był w południowej Kalifornii. Od zboczy Monrowii w dolinie San Gabriel i Santa Paula w hrabstwie Ventura, aż po plan nr 7 w Sunset & Gower Studios w Hollywood oraz miasto Chatsworth w dolinie San Fernando, wszędzie tam wybierano miejsca, które tworzyłyby fikcyjne miasteczko Hull.

Aktorzy wymagali, żeby zdjęcia odbywały się niedaleko Los Angeles, jednak reżyser wraz z ekipą potrzebowali miejsca, w którym jeziora i góry odzwierciedlałyby piękno miasta Środkowego Zachodu. Urok ten znaleźli w Mount Wilson w dolinie San Gabriel i we Franklin Canyon Lake w sercu Los Angeles.

Sporym utrudnieniem w czasie zdjęć były potężne upały. Lindsay Lohan tak komentuje jedną z początkowych scen: „Ja musiałam iść na bosaka po gorącym chodniku na pustkowiu, a Felicity siedziała sobie w klimatyzowanym mercedesie!”. „Faktycznie był prawie 50-cio stopniowy upał. Wszyscy po prostu umierali. A Garry, ze swoim lodem na patyku, działał na planie po 15 godzin dziennie, perfekcyjnie wszystko reżyserując” – wspomina Felicity.

JANE FONDA (Georgia)

Słynna gwiazda ekranu, która od lat swą popularność wykorzystuje w działalności społecznej, politycznej i charytatywnej: w 1995 r. powołała program społeczny przeciwdziałania ciążom nastolatek. Jest członkiem Komitetu Kobiet ds. Polityki Zagranicznej przy Radzie Stosunków Międzynarodowych, członkiem zarządu Women’s Media Center oraz Komisji doradczej Funduszu Praw Rdzennych Amerykanów, zasiada w Radzie ds. Walki z Przemocą. Jest ambasadorem dobrej woli przy Funduszu Ludnościowym ONZ.

Laureatka Złotego Globu (1962) dla najbardziej obiecującej aktorki, Złotego Globu i Oscara za rolę w filmie „Klute” (1972), Złotego Globu i nagrody BAFTA za rolę w „Julii” (1978), Złotego Globu i Oscara za „Powrót do domu” (1979), nagrody BAFTA za „Chiński syndrom” (1980) oraz Emmy za udział w filmie telewizyjnym „Lalkarka” (1984). Nominowana do Oscara za „Czyż nie dobija się koni?” (1970), „Nad złotym stawem” (1981) i „Nazajutrz” (1987).

Ponadto wystąpiła min. w: „Kasia Ballou” (1965), „Zdobycz” (1966), „Barbarella” (1968), „Wszystko w porządku” (1972), „Dom lalki” (1973), „Dick i Jane” (1977), „Suita kalifornijska” (1978), „Od dziewiątej do piątej” (1980), „Stary Gringo” (1989), „Stanley i Iris” (1990), „Sposób na teściową” (2005).

LINDSAY LOHAN (Rachel)

Zadebiutowała w 1998 roku podwójną rolą sióstr-bliźniaczek w „Nie wierzcie bliźniaczkom”, za którą otrzymała Nagrodę Młodych dla najlepszej aktorki. Potem wystąpiła w „Zakręconym piątku” (2003) (nagroda MTV za najlepszą rolę kobiecą), „Wrednych dziewczynach” (2004) (nagroda MTV), „Wyznania małoletniej gwiazdy” (2004), „Garbi-super bryka” (2005), „Całe szczęście” (2006) (Nagroda młodych dla najlepszej aktorki komediowej).

FELICITY HUFFMAN (Lilly)

Zagrała w licznych produkcjach kinowych i telewizyjnych, min.: „Fortuna kołem się toczy” (1988), „Złote lata” (1991), „Istota sprawiedliwości” (1993), „Hiszpański więzień” (1997), serial „Sports Night” (1998-2000) (nominacja do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w komedii), „Na ścieżce wojennej” (2002), „Mama na obcasach” (2004), serial „Gotowe na wszystko (2004) (nagroda Emmy dla najlepszej aktorki w serialu komediowym), „Transamerica” (2005) (Złoty Glob dla najlepszej aktorki w dramacie i nominacja do Oscara).

DERMOT MULRONEY (Simon)

Wziął udział w wielu filmach telewizyjnych i kinowych, min.: „Tata” (1987), „Młode strzelby” (1988), „Szkoła przeżycia” (1989), „Świetlisty anioł” (1991), „Istota sprawiedliwości” (1993), „Ostatnie dni raju” (1994), „Wystrzałowe dziewczyny” (1994), „Skrawki życia” (1995), „Kansas City” (1996), „Mój chłopak się żeni” (1997), „Pięknie i jeszcze piękniej” (2001), „Schmidt” (2002), „Mroczne dziedzictwo” (2004), „Pretty Man, czyli chłopak do wynajęcia” (2005), „Rodzinny dom wariatów” (2005), „Facet z ogłoszenia” (2005).

CARY ELWES (Arnold)

Zagrał w takich filmach jak: „Inny kraj” (1984), „Oblubienica Frankensteina” (1985), „Lady Jane” (1986), „Chwała” (1989), „Szybki jak błyskawica” (1990), „Dracula” (1992), „Zauroczenie” (1993), „Robin Hood – faceci w rajtuzach” (1993), „Z archiwum X (1993- 2002), „Pościg” (1994), „Twister” (1996), „Wyścig z czasem” (2000), „Ella zaklęta” (2004), „Piła” (2004), „Jan Paweł II” (2005).

GARRET HEDLUND (Harlan)

Zadebiutował rolą Patroklesa w „Troi” (2004), a następnie wystąpił w „Czterech braciach” (2005) oraz „Eragonie” (2006).

GARY MARSHALL (reżyseria)

Weteran Hollywood, aktor, reżyser, autor scenariuszy i producent. Autor scenariusza i reżyser święcącego tryumfy serialu telewizyjnego “Odd couple” (1970-75) oraz hitów kinowych „Chłopak z klubu Flamingo” (1984) i „Gorsza siostra” (1999). Wyreżyserował takie przeboje kinowe jak: „Wariatki” (1988), „Pretty Woman” (1990), „Frankie i Johnny” (1991), „Uciekająca panna młoda” (1999), „Pamiętnik księżniczki” 1 i 2 (2001, 2004).

Wielokrotnie nominowany do nagród BAFTA, Cezara i Emmy.

JAMES G. ROBINSON (produkcja)

W 1988 r. powołał do życia niezależną firmę producencką Morgan Creek Productions, która ma na swoim koncie min. tak znane tytuły: „Młode strzelby” (1988), „Egzorcysta III” (1990) „Zauroczenie” (1993), „Prawdziwy romans” (1993), „Ace Ventura: Psi detektyw” (1994), „Ace Ventura. Zew natury” (1995), „Diabolique” (1996), „Ściągany” (1998), „Egzorcysta: Początek” (2004), „Podwójna gra” (2005), „Dobry agent” (2006).

Robinson był również producentem wykonawczym takich przebojów kinowych jak: „Egzorcysta” 3 (1990), „Robin Hood: książę złodziei” (1991), „Ostatni Mohikanin” (1992), „Prawdziwy romans” (1993), „Żołnierz przyszłości” (1998).

MARK ANDRUS (scenariusz)

Autor scenariuszy do: „Spóźnieni na obiad” (1991), „Lepiej być nie może” (1997) (nominacja do Złotego Globu i Oscara), „Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya Ya” (2002).

KARL WALTER LINDENLAUB (zdjęcia)

Autor zdjęć do: „Uniwersalny żołnierz” (1992), „Gwiezdne wrota” (1994), „Rob Roy” (1995), „Dzień Niepodległości” (1996), „Szakal” (1997), „Pamiętnik księżniczki” (2001), „O czym marzą faceci” (2001), „Dochodzenie” (2002), „Zgadnij kto” (2005).

JOHN DEBNEY (muzyka)

Jeden z najbardziej rozchwytywanych kompozytorów w Hollywood. Jego wyjątkowa zdolność do tworzenia zapadającej w pamięć ilustracji muzycznej do różnych gatunków filmowych, jak i wyjątkowa łatwość współpracy z nim, spowodowały, że znalazł się w ścisłej czołówce kompozytorów muzyki filmowej. Skomponował muzykę min do: „Star Trek” (1987-1999), „Wyspa piratów” (1995), „Relikt” (1997), „Koszmar minionego lata” (1997), „Pamiętnik księżniczki” 1 i 2 ((2001, 2004), „Mali agenci” 1 i 2 (2001, 2002)), „Znamię” (2002), „Król Skorpion” (2002), „Bruce Wszechmogący” (2003), „Pasja” (2004) (nominacja do Oscara), „Spider – Man” 2 (2004), „Sin City – Miasto grzechu” (2005), „Koszmar kolejnego lata” (2006), „Evan Wszechmogący” (2007).

Laureat nagród Emmy za najlepszą muzykę w filmie telewizyjnym: „Młodzi jeźdźcy” (1990), „Sea Quest” (1994), „Przylądek” (1997).