FILM

Gdzie jesteś Amando? (2007)

Gone Baby Gone

Pressbook

Na robotniczych przedmieściach Bostonu, Dorchester, zaginęła bez śladu czteroletnia Amanda McCready. Policja wkrótce daje za wygraną, jednak zdesperowani ciotka i wuj zaginionej, opiekunowie dziewczynki, zlecają poszukiwania parze młodych prywatnych detektywów, związanych ze sobą także w życiu prywatnym, Patrickowi Kenzie i Angie Genarro. Okazuje się, że matka dziewczynki jest mocno uzależniona od alkoholu i narkotyków, co nie ułatwia dochodzenia. Detektywi wpadają na trop sieci dealerów w Dorchester, odkrywają także przypadki molestowania seksualnego. Ale niestety nie przybliża ich to ani na krok do odkrycia zagadki zniknięcia Amandy. Sprawą interesują się media, para tropicieli zaczyna więc współpracować z policją, z detektywem Remym Bressantem i kapitanem Jackiem Boylem, który stoi na czele wydziału do walki z przestępczością skierowaną przeciw dzieciom. Kenzie w końcu wpada na szokujący trop...

Dennis Lehane (ur. 1966) jest cenionym autorem thrillerów; jego czytelnikiem i wielbicielem jest Bill Clinton, wielokrotnie z uznaniem wyrażał się także o jego książkach mistrz horroru i thrillera Stephen King. Największy rozgłos przyniosła mu przeniesiona na ekran przez Clinta Estwooda w 2003 roku "Rzeka tajemnic". Ale już wcześniej Lehane zdobył uznanie fanów inteligentnych thrillerów cyklem powieści o parze detektywów z południowego Bostonu. Składają się nań: "A Drink Before The War" (1994, wyd. polskie pt. "Wypijmy, zanim zacznie się wojna", 2004), "Darkness, Take My Hand" (1996, wyd. polskie pt. "Ciemności, weź mnie za rękę", 2005), "Sacred" (1997, wyd. polskie pt. "Pułapka zza grobu", 2006), "Gone Baby Gone" (1998, wyd. polskie Pt. "Gdzie jesteś, Amando?", 2008) oraz "Prayers for a Rain" (1999).

Lehane ma na swoim koncie także wspomnianą "Mystic River" (wyd. polskie pt. "Rzeka tajemnic", 2001), "Shutter Island" (2003, wyd. polskie "Wyspa skazańców", 2004) oraz tom opowiadań "Coronado: Stories" (2006). Napisał scenariusz i wyreżyserował krótki film "Neigberhood" oraz pracował jako scenarzysta przy trzech odcinkach serialu HBO "The Wire" - "Dead Soldiers" (2004) , "Refugees" (2006) oraz "Clarifictions" (2008).

Lehane pochodzi z rodziny o irlandzkich korzeniach. Początkowo publikował w prasie udane opowiadania. Na podstawie jednego z nich, "Until Gwen", napisał sztukę "Coronado", która miała premierę w zeszłym roku w Chicago. Obecnie pracuje nad historyczną powieścią rozgrywającą się podczas strajku policji w Bostonie w 1918 roku. Jego proza charakteryzuje się żelazną konstrukcją, prowokacyjnym tonem oraz doskonałą znajomością opisywanego środowiska.

Lehane odmawiał pisania scenariuszy na podstawie swych książek, ponieważ, jak mówił, nie mam pokusy, by dokonywać niebezpiecznej operacji na swych własnych dzieciach. Jednak po obejrzeniu utworu Afflecka był pełen uznania. Jest naprawdę zdumiewający - mówił. Obecnie Martin Scorsese pracuje nad ekranizacją "Shutter Island" z Leonardo DiCaprio, a reżyser Josh Olson przymierza się do adaptacji "Until Gwen".

Znany aktor Ben Affleck ("Buntownik z wyboru", "Hollywodland"), który sam pochodzi z Bostonu i jest emocjonalnie mocno związany ze swoim miastem, słyszał wiele dobrego o powieściach Lehane'a rozgrywających się w tak bliskiej mu scenerii. Ale, podobnie jak dla wielu widzów (potem i czytelników), przełomem było dla niego obejrzenie "Rzeki tajemnic" Eastwooda. Pierwszą powieścią, po którą sięgnął Affleck, było właśnie "Gdzie jesteś, Amando?".

Zostałem kompletnie przez tę powieść podbity. Zachwyciła mnie wielostronność portretów postaci i ich wszechstronny, ostry rysunek - wspominał aktor i reżyser. - Musiałem się dowiedzieć, kto ma prawa do ekranizacji, bo bardzo chciałem napisać scenariusz na jej podstawie. Okazało się, że ich właścicielem jest zasłużony producent Alan Ladd junior, którego firma obecnie związana jest z Paramountem. Parę lat temu zakupił prawa do ekranizacji "Prayers for a Rain", a następnie do całej serii o Kenzie i Genaro. Affleck oświadczył, że chce osobiście napisać scenariusz, a Ladd pochwalił jego decyzję. Jeśli czujesz się na siłach i chcesz udowodnić, że jesteś prawdziwym pisarzem, a nawet mieć szansę na Oscara w tej kategorii, to moim zdaniem wybrałeś właściwy materiał - powiedział Affleckowi. Affleck wyznał jednak, że bardzo obawiał się, iż zadanie może go przerosnąć. Sądziłem, że wiem, jak się zabrać do takiej pracy i mam o niej pojęcie, choć sam jej nigdy przedtem nie wykonywałem. Pomyślałem, że trzeba zwrócić się o pomoc do kogoś, komu ufam. Wybór Afflecka padł na Aarona Stockarda, dobrego przyjaciela ze szkoły, z którym łączyło go wiele wspólnych doświadczeń i który pełnił funkcje pomocnicze przy realizacji "Utalentowanego pana Ripleya" oraz "Buntownika z wyboru". Stockard, na prośbę przyjaciela, przeczytał książkę, po czym przeprowadził wiele szczegółowych dyskusji na jej temat z Benem. Gdy tylko przeczytałem powieść, Ben zadzwonił do mnie i prosił, bym wyraził swą opinię. Ta książka zrobiła na mnie duże zrobienie. A klimat i sceneria były nam obu bliskie. Zaczęliśmy się zastanawiać nad zawartymi w niej tematami.

Panowie spotykali się kilka razy w roku, w miarę swych możliwości, i stopniowo zaczęli tworzyć strukturę narracyjną filmu, bez pośpiechu, z namysłem. W tym czasie Affleck został ojcem, co, jak sam przyznał, zmieniło jego podejście do powieści. Świadomość niebezpieczeństw, na jakie narażone są dzieci, dotarła do niego z całą mocą. Dopiero sam będąc ojcem, mając pod opieką istotę, dla której gotów jestem umrzeć, w pełni zrozumiałem historię, którą mieliśmy opowiedzieć. Z pewnością też ojcostwo zmieniło mój początkowy punkt widzenia zawarty w scenariuszu - komentował.

Głównym zamiarem scenarzystów było bezkompromisowe oddanie charakteru skomplikowanych dylematów moralnych, jakie przed czytelnikami stawiał pisarz. Chcieliśmy, by widz został sprowokowany do konfrontacji z własnymi przekonaniami na temat tego, co jest dobre, a co złe. Ta opowieść pokazuje, iż czyny, które w naszym przekonaniu są słuszne, prowadzą często do dalekich i trudnych do przewidzenia moralnych konsekwencji. Pragnęliśmy też ukazać, jak inteligentni i świadomi swego postępowania ludzie dochodzą często do zupełnie odmiennych wniosków moralnych w sprawach, które dotyczą ich samych bądź ich najbliższych - mówił Affleck.

Naszym marzeniem było to, by widzowie opuszczali kino rozdyskutowani, bez łatwych odpowiedzi. Ważne było zwłaszcza zakończenie. Szło nam o to, by ktoś po seansie powiedział: ten facet postąpił dobrze, najlepiej jak mógł. A inny stwierdził: ależ to nieprawda, mógł i powinien był postąpić zupełnie inaczej - dodawał Stockard.

Affleck początkowo nie planował reżyserowania filmu. Ta myśl stawała się jednak z upływem czasu coraz silniejsza, zwłaszcza w czasie, gdy prace nad tekstem zbliżały się ku końcowi. Szczerze mówiąc, od dawna marzyłem o reżyserowaniu, ale nabrałem tej pewności, gdy coraz bardziej zagłębiałem się w naszą - bo w pewnym sensie stała się już nasza - opowieść. Myślałem, że byłoby najlepiej, gdyby film został nakręcony w Bostonie, w naturalnych pejzażach, z autentycznymi mieszkańcami w rolach drugoplanowych i epizodach. Po to, by nasycić tę fikcyjną historię prawdą szczegółu. Taki film chciałbym zobaczyć, taki już wyświetlał się w mojej głowie. A więc postanowiłem go też sam nakręcić.

Alan Ladd poparł ten pomysł. Widziałem, z jakim zapamiętaniem Ben pracował nad scenariuszem i byłem przekonany, że to naprawdę kawał solidnej roboty. Wbrew obiegowej opinii, aktorzy to naprawdę świetni reżyserzy. Wystarczy wspomnieć Redforda, Gibsona, Beatty'ego czy Eastwooda. Mam wrażenie, że Ben do nich dołączy. Co więcej, ma szansę stać się jednym z najlepszych. Potwierdził to jego spokojny, ale bardzo konsekwentny styl pracy. Z kolei producent Sean Bailey zauważył: Ben jest bardzo precyzyjny, dokładnie wie, czego chce, miał wizję całego filmu zapisaną w głowie. Myślę, że wiele nauczył się od wielkich reżyserów, z którymi przecież nieraz pracował.

Reżyser-debiutant był przekonany, że niezwykle istotną sprawą jest obsada. Tak podpowiadało mu jego wieloletnie aktorskie doświadczenie. Doskonale wiedział, ile może kosztować pomyłka obsadowa - że oznacza klęskę filmu a i udrękę dla źle obsadzonego aktora. Dlatego nie chciał popełnić błędu. I dlatego też zwrócił się z propozycją zagrania głównej roli do brata, Caseya. Co nie wynikało z nepotyzmu, ale oceny jego aktorskich umiejętności i charakteru postaci, w którą miał się wcielić. Casey wychował się w Bostonie i znał doskonale miasto, jego charakter i rytm - to ważne. A, co może jeszcze ważniejsze, znam jego najmniejszy tick, wiem, kiedy wypada prawdziwie, a kiedy się myli i kiedy pojawia się w jego grze nutka, czy choćby cień fałszu. Pomyślałem sobie, że jednym z wielkich wyzwań będzie pokazanie Caseya i jego talentu w sposób, którego widzowie naprawdę się nie spodziewają - tłumaczył swą decyzję reżyser.

Casey był zdania, iż w tym przypadku rzeczywiście miał przewagę nad wieloma innymi aktorami i decyzję brata uznał za słuszną. Znam nieźle te niedobre dzielnice Bostonu, mam odpowiedni akcent i wiedzę o tym, jak ludzie w naszym mieście wzajemnie się do siebie odnoszą. Komuś z zewnątrz z pewnością poznanie tego specyficznego środowiska i atmosfery musiałoby zabrać wiele czasu, a rezultaty nie musiałyby być wcale olśniewające. Affleck junior nie miał jednak większego pojęcia o pracy prywatnego detektywa, więc towarzyszył kilku z nich w ich codziennych obowiązkach. Szczerze mówiąc, jest to monotonna robota, głównie papierkowa. Mnóstwo czasu spędza się, wypełniając różne dokumenty i szperając w najróżniejszych internetowych bazach - mówił. - Chciałem stworzyć wrażenie, że zanim Patrick i Angie trafili na sprawę Amandy, zajmowali się właśnie taką żmudną i nieefektowną robotą. Wykonawca roli Patricka zwracał uwagę, że bohaterowie wstępują w moralną "szarą strefę" i jest to dla nich doznanie bardzo niebezpieczne. Kwestią, która najbardziej zainteresowała mnie w scenariuszu, było pytanie, czy można w imię dobra uczynić coś złego i co począć, gdy nasz moralnie słuszny czyn może zranić na długo wielu ludzi.

Do roli Angie reżyser poszukiwał aktorki, która nie byłaby tylko tłem dla Patricka, ale jego równorzędną partnerką. Chciał, by wiarygodnie wypadła zarówno w scenach miłosnych, jak i wtedy, gdy znajduje się w niebezpiecznych sytuacjach i posługuje się bronią. A przy tym wszystkim nie miała przypominać nierealnych bohaterek kina akcji. Musiała sprawiać wrażenie osoby doświadczonej i mocno stąpającej po ziemi - podkreślał reżyser. Oczywiście nie bez znaczenia była coraz mocniejsza pozycja wybranej do roli Angie Michelle Monaghan w Hollywood, zwłaszcza po udanych występach w "Misssion: Impossible III", a zwłaszcza w "Kiss Kiss Bang Bang". Aktorce odpowiadało to, że ma zagrać kobietę wykonującą zawód nadal uważany za męski. Tak jak i inni była pod wrażeniem scenariusza. Myślę, że to jest prowokujący film. Prowokuje do myślenia, ponieważ mamy tu wiele sprzecznych punktów widzenia na kwestie etyczne, a wszystko to wpisane w akcję pełnego napięcia thrillera - mówiła.

Moim zdaniem, rola Helen McCready była kluczowa dla filmu. Świetnie, że udało nam się namówić Amy Ryan, by w niej wystąpiła -mówił Ben Affleck. Ryan jest cenioną aktorką teatralną, dwukrotnie zdobyła nominację do prestiżowej nagrody Tony, a za rolę Helene otrzymała nominację do Oscara.

Owa Helene, matka Amandy, choć jej rozpacz i chęć odzyskania córki nie ulegają wątpliwości, nie musi wcale budzić sympatii widowni. To narkomanka od lat bez powodzenia walcząca z uzależnieniem; wygląda zresztą na to, że to jej nałóg stać się mógł przyczyną nieszczęścia i uruchomił lawinę dramatycznych wydarzeń. W dodatku detektywom trudno jest namówić ją do współpracy, niełatwo ją zrozumieć, łatwo zaś potępić. To nie jest przecież wzorcowa ofiara, jakich wiele możemy zobaczyć w telewizji. Myślę, że ta postać może budzić skrajne reakcje publiczności. Amy sprawiła, że jest to żywa osoba, ze swymi błędami i zaniechaniami - mówił reżyser. Ladd był zachwycony: W tej trudnej roli nie zrobiła żadnego, nawet najmniejszego fałszywego kroku. Ryan nie ukrywała, że pragnęła bronić swej bohaterki. Helene jest jedną z tych kobiet, które w tym kraju każdy chyba spotkał. Boryka się ustawicznie z trudnościami finansowymi i jest samotną matką, która chce wychować swoje dziecko najlepiej jak potrafi. Bardzo łatwo taką osobę osądzić jako straszną matkę. Ale warto zadać sobie pytanie: dlaczego znalazła się w takiej sytuacji i dlaczego nie może z niej wybrnąć? Czy to tylko jej wina? Przy tym wszystkim Helene jest twarda i zabawna. Bardzo spodobało mi się w scenariuszu, że nie ocenia się tu bohaterów. Mają często złamane dusze, ale nigdy nie przestają być ludzkimi istotami, których racje możemy zrozumieć.

W roli Remy'ego Bressanta Ben Affleck od początku widział Eda Harrisa. Myślę, że to jeden z najwybitniejszych amerykańskich aktorów - mówił. - Byłem przekonany, że tylko on może w pełni oddać postać Remy'ego. Nie pomyliłem się. Proszę spojrzeć na scenę, w której Remy wykłada swą filozofię życiową, dotyczącą wychowywania dzieci i marności współczesnego świata. Nie wyobrażam sobie, by ktoś mógł to lepiej zagrać. Harris zgodził się natychmiast, także dlatego, że znał i cenił powieści Lehane'a. Remy ma w sobie coś z buntownika, ale w głębi serca to uczciwy facet, który pragnie czynić to, co słuszne. Tyle, że bywa to diabelnie trudne. - komentował. Aktor, który sam reżyseruje ("Pollock") wypowiadał się z uznaniem o stylu pracy Afflecka. Pracuje z prostotą, którą lubię. Wie, czego chce, ale zawsze jest gotów wysłuchać sugestii innych. Widać było, jaki dla niego ten film jest ważny, i że traktuje jego realizację bardzo osobiście. Szefa Bressanta, kapitana Jacka Doyle'a, który sam stracił dziecko i swej pracy oddaje się z wielką pasją, zagrał Morgan Freeman, zaprzyjaźniony z Affleckiem od czasu wspólnego występu w "Sumie wszystkich strachów". Ta postać nie jest wygrana na jednym tonie, ponieważ z innymi bohaterami wiążą ją tajemne więzy - tłumaczył aktor.

W roli partnera Bressanta, detektywa Nicholasa Raftapoulusa, dla skrótu zwanego Poole, wystąpił wyśmienity aktor charakterystyczny, pamiętny z cyklu "Gliniarz z Beverly Hills" oraz "Midnight Run" ("Ucieczka o północy") z Robertem De Niro - John Ashton. Ashton uważał, że relacje pomiędzy policjantami zostały nakreślone wielce dynamicznie i realistycznie. Bardzo ucieszyło go, że znów pracuje z Harrisem. Ostatni raz miało to miejsce 25 lat temu, gdy razem występowali w Los Angeles w słynnej sztuce Sama Sheparda "True West". Wspólna praca sprawiła mnie i Edowi radość. Poza tym, zawsze można się wiele nauczyć. A od Eda, jak wiadomo, można się nauczyć całkiem sporo - żartował Ashton.

W ważnej roli ciotki Amandy wystąpiła Amy Madigan ("Miejsca w sercu", "Pollock"), prywatnie żona Harrisa. A jako wuj Amandy pojawił się Titus Welliver (serial "Deadwood"). Madigan, podobnie jak mąż, jest wielbicielką Lehane'a, nie przepuszcza też okazji, by zagrać wspólnie z małżonkiem. Żartowała, że w przeciwieństwie do innych aktorskich małżeństw, wspólne występy cementują ich związek. Bea, postać, którą gram, jest właściwie jedyną, która nie ma ukrytych intencji. Ona po prostu kocha zaginione dziecko i gotowa jest uczynić wszystko, by je odnaleźć - tłumaczyła aktorka. Natomiast inaczej rzecz się ma z Lionelem, mężem Bei, granym przez Wellivera. Jest to były kryminalista i najwyraźniej wie więcej o porwaniu, niż gotów jest wyznać władzom. Myślę, że Lionel też jest załamany zniknięciem Amandy. Ale wydaje mu się, że ma własne sposoby, by dotrzeć do prawdy - wyjaśniał Welliver.

W wielu ważnych drugoplanowych rolach i epizodach Affleck obsadził lokalnych aktorów oraz amatorów. Według niego to posunięcie doskonale zdało egzamin. Na przykład w scenie, gdy Patrick usiłuje zasięgnąć języka w lokalnym barze. Zagrali w sposób naturalny, przykuwający uwagę i po prostu przerażający - oceniał reżyser. A Sean Bailey dodawał: Ci ludzie znalezieni w sklepach i barach często po raz pierwszy w życiu stanęli przed kamerą. Ich autentyzm był po prostu nie do podrobienia.

Nie ulegało wątpliwości, że - by w pełni oddać charakter prozy Lehane'a, mocno osadzonej w topografii i języku Bostonu - nie można było kręcić filmu w studiu. Dlatego ekipa zawitała na przedmieścia i do dzielnic Bostonu zamieszkałych przede wszystkim przez "niebieskie kołnierzyki", czyli ludzi żyjących z pracy własnych rąk. W naszym filmie zobaczycie rejony miasta rzadko pojawiające się w filmach czy w telewizji: Dorchester, Everett, Roxbury czy Chelsea. Życie tu nie jest lekkie i nie zawsze zgodne z prawem. Ale jest tu obecna duma i poczucie przynależności do lokalnej społeczności - podkreślał Bailey. Ladd z kolei zauważył, że nie było kłopotów z zorganizowaniem produkcji. Dzięki stanowemu programowi dotacji możliwe były organizacyjne i finansowe ułatwienia, co zaoszczędziło ekipie wielu logistycznych problemów.

Za kamerą stanął bardzo ceniony w Hollywood operator, John Toll, wsławiony miedzy innymi zdjęciami do "Wichrów namiętności" ("Legends of the Fall", 1994, reż. Edward Zwick) oraz "Braveheart - Walecznego serca" ("Braveheart", 1995 , reż. Mel Gibson). Za zdjęcia do obu filmów zdobył Oscary. Oprócz tego współpracował chociażby z Terrencem Malickiem przy "Cienkiej czerwonej linii" ("The Thin Red Line", 1998) i z Cameronem Crowem przy "U progu sławy" ("Almost Famous", 2000). Affleck zgodził się z koncepcją mistrza kamery, by uniknąć schematycznej palety jesiennych barw, z jaką zwykle kojarzono w kinie Boston. Zdecydował się użyć żywszych kolorów i w sposób liryczny, ale nigdy sentymentalny oddać surowy urok robotniczych dzielnic. Zaniedbany bar czy zdewastowane samochody miały zyskać swój charakter, nadać filmowi niepowtarzalny klimat. W zadaniu tym pomogły też bardzo: scenografka Sharon Seymour i odpowiedzialna za kostiumy Alix Friedberg. Kluczem do ich pracy był autentyzm scenerii i ubiorów, który został niejako zintensyfikowany i poddany pewnym niezbędnym retuszom.

Casey Affleck podsumowywał: Chcieliśmy, by widzowie wychodzili z kina długo myśląc o decyzji, którą podjął mój bohater, gorąco spierając się o nią. Poruszyć serca i emocje - o to przecież chodzi w prawdziwym kinie.

* Według policyjnych raportów od 85 do 90 procent zaginionych to nieletni;

* najnowszy raport amerykańskiego Departamentu Sprawiedliwości mówi o 797.500 dzieciach poniżej 18 roku życia zaginionych w ciągu roku;

* około 26 procent zaginionych dzieci padło ofiarą przemocy domowej;

* w tym czasie notuje się też około 204.000 przypadków przemocy niemającej miejsca w domu;

* szacuje się, że w USA co ósmy chłopiec i co czwarta dziewczynka byli seksualnie molestowani lub napastowani przed osiągnięciem pełnoletniości;

* 58 procent zaginionych dzieci to dziewczynki, 33 procent to dzieci czarnoskóre;

* w 2005 roku lokalna policja odnotowała 16.897 przypadków przetrzymywania dzieci w odosobnieniu przez niebezpiecznych dorosłych;

* 99 procent zgubionych dzieci zostało odnalezionych przez stróżów prawa, jednak około 10 tysięcy przypadków zaginięć rocznie pozostaje niewyjaśnionych.

Casey Affleck (Patrick Kenzie)

Właśc. Caleb Casey Affleck. Urodził się 12.08.1975 w Falmouth, stan Massachusetts, jest młodszym bratem Bena Afflecka. Jego kariera rozwijała się w cieniu brata, ale ostatnie występy w westernie Andrew Dominika u boku Brada Pitta oraz w filmie brata sprawiły, że mówi się o nim jako o niespodziewanym aktorskim odkryciu. Od 2006 jego żoną jest aktorka Summer Phoenix (zagrała m.in. w "Esther Khan" i "Fanatyku"). Ma z nią syna Indianę Augusta (ur. 2004).

Filmografia:

1988 - Lemon Sky (TV), 1990 - The Kennedys of Massachusetts (ministerial TV), 1995 - Za wszelką cenę (To Die For), 1996 -Race the Sun (wideo: Dogonić słońce), 1997 - W pogoni za Amy (Chasing Amy), Buntownik z wyboru (Good Will Hunting), 1998 - Desert Blue, 1999 - 200 Cigarettes (DVD: 200 papierosów), American Pie, czyli sprawa dowcipna (American Pie), Floating, 2000 - Drowning Mona (DVD, TVP: Trafiona - zatopiona), Comitted (DVD: To wciąż mój mąż), Hamlet (Hamlet), Attention Shoppers, 2001 - American Pie 2 (American Pie 2), Soul Survivors (DVD: Poza świadomością), Ocean's Eleven: Ryzykowna gra (Ocean's Eleven), 2002 - Gerry (Gerry), 2004 - Ocean's Twelve: Dogrywka (Ocean's Twelve), 2005 - Lonesome Jim (DVD: Samotny Jim), Glamorama, 2006 - Przyjaciele (The Last Kiss), 2007 - Ocean's 13 (Ocean's Thirteen), Zabójstwo Jesse'go Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda (The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford), Gdzie jesteś, Amando? (Gone Baby Gone)

Michelle Monaghan (Angie Gennaro)

Urodziła się 23.03.1976 roku w Winthrop, stan Iowa. Studiowała dziennikarstwo w Columbia College. By opłacić naukę, w 1999 roku z sukcesem podjęła pracę modelki w Nowym Jorku. Do hollywoodzkiej pierwszej ligi awansowała po występach u boku Toma Cruise'a, a zwłaszcza po stylowej roli w "Kiss Kiss Bang Bang". Jej mężem (od 2005 roku) jest grafik Pete White, którego poznała pięć lat wcześniej. Sceny z jej udziałem z filmów "Constantine" (2005) oraz "Syriana" (2005) zostały wycięte w montażu.

Filmografia:

2000 - Young Americans (serial TV, odc. Cinderbella, prem. TV 2 aug. 2000, odc. Free Will, prem. TV 21.aug.2000), 2001 - Law & Order: Special Victim Unit (serial TV, Hallmark: Prawo i bezprawie, odc. Consent, prem. TV 19.01.2001), Perfume, 2002 - Niewierna (Unfaithful), Hack (serial TV, TVN: Nocny kurs, odc. Favors, prem. TV 4.oct.2002), Boston Public (odc. 45, 49, 50, 51, 52, 54, 57 z lat 2002-2003), 2003 - It Runs in the Family (DVD: Wszystko w rodzinie), 2004 - Winter Solstice, Krucjata Bourne'a (The Bourne Supremacy), Constantine (Constantine, nie ma jej w obsadzie), 2005 - Kiss Kiss Bang Bang (Kiss Kiss Bang Bang), Pan i pani Smith (Mr. and Mrs. Smith), North Country (TVP, Cinemax, DVD: Daleka północ), 2006 - Mission Impossible III (Mission Impossible III), 2007 - Dziewczyna moich koszmarów (The Heartrbreak Kid), 2008 - Gdzie jesteś, Amando? (Gone Baby Gone), Trucker (w realizacji), Made of Honor (w realizacji), Eagle Eye (w realizacji)

Morgan Freeman (kapitan Jack Doyle)

Amerykański aktor i reżyser. Urodził się 1.06.1937 roku w Memphis, stan Tennessee. Pięć lat (1955-1959) służył w lotnictwie jako mechanik. Jako aktor zaczynał karierę w broadwayowskich musicalach. Debiutował w "Hello, Dolly" (1968) u boku Pearl Bailey. Jako reżyser nakręcił film "Bopha!" (DVD: "Bopha!", 1993). Zdobył Oscara za rolę drugoplanową w "Za wszelką cenę" Clinta Eastwooda. Jest jednym z najbardziej cenionych czarnoskórych aktorów.

Filmografia:

1964 - The Pawnbroker (TVP: Lombardzista), 1966 - A Man Called Adam, 1968 - Where Were You When the Lights Went Out?, 1971 - Who Says I Can't Ride the Rainbow?, The Electric Company (serial TV, 780 odc. w latach 1971-1977), 1973 - Blade, 1974 - Out to Lunch (TV), 1978 - Roll of Thunder, Hear My Cry (TV), Visions (serial TV, odc. Charlie Smith and the Fritter Tree, prem. TV 9.oct.1978), 1979 - Coriolanus, Julius Caesar (V), Hollow Image (TV), 1980 - Attica (TV), Więzień Brubaker (Brubaker), 1981 - Death of a Prophet (TV), Eyewitness (wideo: Naoczny świadek), Ryan's Hope (serial TV, odc.), The Marva Collins Story (TV), Another World (serial TV), 1984 - Harry and Son (TVP: Harry i syn), Teachers (wideo, TVP: Nauczyciele), 1985 - The Gospel at Colonus (TV), The Atlanta Child Murders (miniserial TV), Marie, That Was Then…This is Now (TVP: Co było, minęło), The Twilight Zone (serial TV, odc. The Dealer's Choice, prem. TV 15.nov.1985), The Execution of Raymond Graham (TV), 1986 - Resting Place (TV, wideo: Miejsce spoczynku), 1987 - Street Smart, Fight for Life (TV), 1988 - Clinton and Nadine (TV), Clean and Sober (wideo: Niespotykanie trzeźwy człowiek, TVP: Czysty i trzeźwy), 1989 - Lean on Me (wideo: Wesprzyj się na mnie), Johnny Handsome (wideo: Johnny przystojniak. DVD: Przystojniak), Wożąc panią Daisy (Driving Miss Daisy), Glory (wideo, TVP, Polsat, DVD: Chwała), 1990 - The Bonfire of the Vanities (wideo, DVD: Fajerwerki próżności), 1991 - Robin Hood - Książę złodziei (Robin Hood: prince of Thieves), 1992 - The Power of One (TVP: Zew wolności), Bez przebaczenia (Unforgiven), 1994 - Skazani na Shawshank (The Shawshank Redemption), 1995 - Epidemia (Outbreak), Siedem (Se7en), 1996 - Moll Flanders (DVD: Moll Flanders), Reakcja łańcuchowa (Chain Reaction), 1997 - Kolekcjoner (Kiss the Girls), Amistad (Amistad), 1998 - Powódź (Hard Rain), Dzień zagłady (Deep Impact), 2000 - Podejrzany (Under Suspicion), Siostra Betty (Nurse Betty), 2001 - W sieci pająka (Along Came a Spider), 2002 - Bez przedawnienia (High Crimes), Suma wszystkich strachów (The Sum of All Fears), 2003 - Freedom: A History of Us (TV, serial dok. 6 odc., tylko głos), Levity (DVD: Skazany na wolność), Dreamcatcher (TVP, DVD: Łowca snów), Bruce Wszechmogący (Bruce Almighty), Guilty by Association (V, DVD; Uznany za winnego), 2004 - The Big Bounce (DVD: Wielki skok), A Remarkable Promise (kr.m., narrator), Za wszelką cenę (The Million Dollar Baby), 2005 - Slavery and the Making of America (TV serial dok., 4.od, narrator), Człowiek pies (Danny the Dog), Batman - Początek (Batman Begins), Wojna światów (War of the Worlds, narrator), Niedokończone życie (An Unfinished Life), Edison (DVD: Edison), Magnificent Desolation: Walking on the Moon 3 D (tylko głos), 2006 - Zabójczy numer (Lucky Number Slevin), 10 Items or Less, The Contract (DVD: Kontrakt na zabijanie), 2007 - Smaki miłości (Feast of Love), Evan Wszechmogący (Evan Almighty), Gdzie jesteś, Amando? (Gone Baby Gone), Choć goni nas czas (The Bucket List), 2008 - The Code (w realizacji), Wanted (w realizacji), The Dark Knight (w realizacji), The Lonely Maiden (w realizacji)

Ben Affleck

Urodził się 1.08.1972 roku w Berkeley, stan Kalifornia. W 1998 roku zdobył wraz z Mattem Damonem Oscara za scenariusz "Buntownika z wyboru". Wystąpił w wielu kasowych przebojach. Słynny był jego burzliwy związek z Jennifer Lopez. "Gdzie jesteś, Amando?" to jego debiut reżyserski.

Filmografia (jako reżyser):

2008 - Gdzie jesteś, Amando? (Gone Baby Gone)

https://vod.plus?cid=fAmDJkjC