Miłość i inne używki (2010)

„Uwielbiam swój zawód za to, że mam możliwość współpracowania z niezwykle utalentowanymi ludźmi. Jake i Anne to fantastyczni aktorzy, a ja tylko pomogłem im rozkwitnąć. Byli otwarci i nie bali się wyzwań.” - mówi reżyser, kyóty uważa, że z obiema rolami wiązały się wyzwania : „Jamie to romantyczny, intrygujący facet pełen uroku i z poczuciem humoru. Jake jest bardzo zabawny, ale jeszcze nie zagrał w filmie, w którym mógł to pokazać. To dojrzały doświadczony aktor, a jednak wcześniej nie zagrał prawdziwie głównej roli. Z kolei Anne ma na swoim koncie wiele zróżnicowanych ról i zdecydowała się zagrać kolejną nietypową postać. To zdolna aktorka nie bojąca się ryzyka. Pokazała na co ją stać.

„Wspaniale było obserwować jak Jake i Anne dają z siebie wszystko. Na ekranie jest między nimi chemia. Poznali się na planie „Tajemnicy Brokeback Mountain”. Ufają sobie i lubią się, co zawsze ułatwia współpracę i sprawia, że jest przyjemnością”.

Jamie to czarna owca rodziny. Uwodziciel, który najchętniej przeżyłby życie unikając zobowiązań. Zmienia nastawienie, gdy poznaje Maggie. „Do tej pory zależało mu tylko na pracy – jest przedstawicielem farmaceutycznym sprzedającym Viagrę. Właściwym człowiekiem na właściwym miejscu. Umie czarować i klientów, i kobiety”. – mówi Jake Gyllenhaal.

Pod płaszczykiem czarusia kryje się odpowiedzialny facet, który uświadamia sobie swoje prawdziwe potrzeby gdy poznaje Maggie – malarkę, której coraz trudniej tworzyć, bo cierpi na chorobę Parkinsona. „Poznają się w ciężkim momencie jej życia. Maggie nie potrafi pogodzić się z diagnozą i nie akceptuje samej siebie”. – mówi Anne Hathaway.

Twórcy dołożyli wszelkich starań, by choroba bohaterki wypadła wiarygodnie. Położyli duży nacisk na to, by wiernie pokazać, jak pogarszający się stan zdrowia wpływa na osobowość Maggie i jej związek z Jamie’em.

„Maggie to pozornie silna, nieustraszona dziewczyna. Kreuje się na wyzwoloną boginię seksu, ale w rzeczywistości pragnie miłości i bliskości. Granie tak złożonych postaci to marzenie każdego aktora”’. – mówi Hathaway.

Aktorka przyznaje, że przyjęła rolę w dużej mierze dlatego, że chciała ponownie współpracować z Gyllenhaalem. „Kręcąc „Tajemnicę Brokeback Mountain” doszliśmy do winsoku, że jest między nami niezła chemia. Fantastycznie było znów razem zagrać”.

Reżyser mówi, że sceny miłosne w filmie są wyjątkowe : „Sytuacje intymne bywają niezwykle zabawne. Nie baliśmy się pokazać tkwiącego w nich humoru. Chemia między dwojgiem ludzi nie zawsze jest łatwa do opisania i pokazania, a jednak kiedy iskrzy, doskonale o tym wiemy. Anne i Jakie są młodzi, ambitni i atrakcyjni. Łączą ich poczucie humoru, intelekt, a przede wszystkim odwaga. Nie uciekali od żadnego wyzwania jakie przed nimi stawiałem”. – mówi Zwick.

W filmie zagrali też Oliver Platt (wcielił się w Bruce’a Winstona, szefa Jamie’ego), Hank Azaria (w roli doktora Stana Knighta, który wypisuje receptę na każdy lek o jaki się go poprosi), Josh Gad (w roli brata i współlokatora Jamie;ego) i Gabriel Macht (wcielił się w Treya, byłego faceta Maggie i konkurenta Jamie’ego w branży farmaceutycznej).

„Bruce to facet, który Jamie’ego zawodu, bo widzi w chłopaku ogromny potencjał”. – mówi Oliver Platt.

„Dr Knight to lekarz, który się pogubił. Kiedyś był idealistą, ale po latach poddał się systemowi. Przyjmując kilkudziesięciu pacjentów dziennie przestał traktować ich indywidualnie. Skupił się na wypisywaniu recept i dogadywaniu się z firmami farmaceutycznymi. Stał się nieszczęśliwym człowiekiem, którego jedynymi przyjemnościami w życiu są zarabianie pieniędzy i zaliczanie panienek”. – mówi Hank Azaria.

To dzięki Knightowi Jamie poznaje Maggie, ale znajomość między przedstawicielem farmaceutycznym, a lekarzem zawiązuje się dopiero wtedy, gdy chłopak zaczyna przekonywać doktora do Viagry. „Nietrudno go namówić – w końcu jest facetem w średnim wieku uwielbiającym alkohol i seks”. – śmieje się Azaria.

Brat to ważna postać w życiu Jamie’ego. „Jamie zawsze był czarną owcą w rodzinie. Kiedy żona Josha wyrzuca męża z domu, ten trafia do brata. Wspierają się nawzajem, ale jednocześnie rywalizują. Łączy ich ciekawa relacja”. – mówi Josh Gad.

Trey Hanningan to jeden z lepszych przedstawicieli farmaceutycznych i rywal Jamie’ego. „Ma żonę i dwójkę dzieci. Po romansie z Maggie wrócił na dobrą drogę, ale wciąż zależy mu na dziewczynie, która zmieniła jego życie”. – mówi aktor.

Akcja filmu jest osadzona w latach dziewięćdziesiątych. „W tym okresie dużo się zmieniło – zaczęto reklamować leki. Producenci trafiali bezpośrednio do klientów, a najpopularniejszym lekiem stała się Viagra – niebieska pigułka pomagająca w problemach z erekcją. Produkująca ją firma Pfizer zbiła majątek, a zawód przedstawiciela farmaceutycznego zyskał na znaczeniu.” – mówi reżyser i dodaje : „Komercjalizacja leków jest już faktem, ale wtedy dopiero się nim stawała. Jamie przeżył ten kulturowy fenomen. Brał czynny udział w jednym z ważniejszych współczesnych wydarzeń. W naszym filmie jest to równie ważne, jak historia miłosna bohaterów. Sądzę, że zachowaliśmy równowagę między oboma wątkami i widzowie to zrozumieją”. – mówi Zwick.

Jamie Reidy, autor książki, która zainspirowała filmowców, doskonale zna kulisy branży farmaceutycznej. Uważa, że twórcy filmu świetnie je pokazali. „Jake i Oliver rewelacyjnie zagrali ludzi z branży. Ed korzystał z moich rad – kiedy zwróciłem uwagę na to, że facet na stanowisku Bruce’a nie chodzi do pracy z aktówką, następnego dnia już jej nie było”. – mówi autor książki i chwali odtwórcę głównej roli : ”Jake często pytał mnie o rady – na przykład w sprawie chodzenia po gabinetach i zostawiania próbek. Wyjaśniłem, że to jak chodzenie po barach i podrywanie kobiet. Zdradziłem, że podchodząc do recepcjonistki trzeba się nachylić i być urokliwym”.

Gyllenhaal konsultował się z Reidym, a Anne Hathaway z Lucy Rocus -aktorką, która dobiegając do trzydziestki dowiedziała się, że cierpi na chorobę Parkinsona, a obecnie należy do grupy aktorskiej PHAMALY zrzeszającej niepełnosprawnych artystów.

Świat bohaterów stworzyli Steve Fierberg (zdjęcia), Patti Podesta (scenografia) i Deborah L. Scott (kostiumy). „Wnętrza dużo mówią o bohaterach. Artystyczne mieszkanie Maggie jest zupełnie inne od zimnego biura, w którym Jamie spędza większość czasu. Maggie mieszka w przestronnym lofcie z dużymi oknami, jest tam całkowicie wolna. Uwielbia swoje mieszkanie, ale choroba postępuje i niebawem nie będzie mogła mieszkać w nim sama. Z kolei gabinety lekarskie, które odwiedza Jamie są zimne, bezosobowe. Kiedy chłopak wchodzi do loftu Maggie, to dla niego nowy świat”. – mówi scenografka.

Jamie ubiera się w idealnie skrojone garnitury, a Maggie podkreśla strojami swoją indywidualność. „Maggie ma artystyczną duszę. Nosi ciuchy ze sklepów z używaną odzieżą, lubi styl vintage. Fajnie było ją ubierać. Część ubrań, które nosi, pochodzi z mojej własnej szafy!” – śmieje się Deborah i dodaje : „Maggie to indywidualistka. Początkowo miała mieć krótkie, niebieskie włosy, ale uznaliśmy, że Anne jest tak piękna ,że nie będziemy nic zmieniać. Z kolei Jamie, to typowy yuppie, ale przechodzi metamorfozę. Początkowo nosi garnitury, bo tego wymaga jego praca, ale z czasem uświadamia sobie, że to nie dla niego i bycie pod krawatem nie jest w jego stylu”.

Film kręcono jesienią 2009 roku w okolicach Pittsburgha w Pensylwanii. Pierwszy tydzień zdjęć przypadł na szczyt G20. „Uwielbiam Pittsburgh. Nazywano go „Miastem Stali”, a teraz jest centrum usług zdrowotnych – działa w nim wiele szpitali i ośrodków medycznych. Kręciłem tam „Rozrachunek” i pokochałem zarówno miasto, jak i mieszkańców. Większość członków ekipy pochodzi właśnie stamtąd”. – mówi reżyser, który po zakończeniu zdjęć poświęcił na dopracowanie filmu wiele miesięcy : „Jestem mile zaskoczony efektem końcowym, a przede wszystkim tym, że ludzie bardzo ciepło odbierają nasz film. Dostrzegają w Jamie’em i Maggie siebie, rozpoznają własne przeżycia. Bardzo mnie to cieszy, bo opowiedziałem bliską memu sercu historię i wspaniale widzieć, że trafia do ludzi”.

JAKE GYLLENHAAL (Jamie Randall) jest jednym z najlepszych aktorów swojego pokolenia. Przyjmuje zróżnicowane role, zdobywa sympatię i uznanie zarówno widzów, jak i krytyków.
W 2006 roku zdobył nagrodę BAFTA i nominacje do Ocara i SAG za rolę Jacka Twista w „Tajemnicy Brokeback Mountain”. Niebawem zobaczymy go w filmach „Source Code”, „Me and My Monster” i „Damn Yankees”. Najnowsze filmy z jego udziałem to „Książę Persji : Piaski czasu”, „Bracia”, „Zodiak” i „Transfer”.
Występuje nie tylko w filmach, ale i teatrze – m.in. w „This Is Our Youth” Kennetha Lonergana wystawianym na West Endzie.

ANNE HATHAWAY (Magggie Murdock) zdobyła ogromną popularność rolą w „Diabeł ubiera się u Prady” (“The Devil Wears Prada”) z 2006 roku. Do jej najnowszych filmów należy „Rachel Getting Married” Jonathana Demme’a, a także „Dorwać Smarta” („Get Smart”) ze Steve’em Carellem i „Ocaleni” („Passengers”) Rodrigo Garcii.
Na koncie ma także role w „Zakochanej Jane” („Becoming Jane”) z Maggie Smith i Jamesem McAvoyem oraz „Tajemnicy Brokeback Mountain” („Brokeback Mountain”) z Jake’em Gyllenhallem, Heathem Ledgerem i Michelle Williams. Za rolę w tym ostatnim otrzymała IFP Gotham Award (razem z pozostałymi członkami obsady, gdyż była to nagroda zbiorowa). Film i jego twórcy zdobyli wiele nagród, nominowano go do siedmiu Złotych Globów i ośmiu Oscarów. Użyczyła głosu w filmie „Czerwony Kapturek – historia prawdziwa” („Hoodwinked”), razem z Glenn Close, Andym Dickiem, Anthonym Andersonem i Jimem Belushim.
W styczniu 2005 roku Anne pojechała do Kambodży, gdzie Angelina Jolie kręciła dokumentalne „A Moment In the World”. Film miał premierę w 2007 roku na Tribeca Film Festival. Poświęca się pracy charytatywnej. Współpracuje ze Step Up Women’s Network. W kwietniu 2007 roku prowadziła galę Inspirational Awards, a rok później została na niej nagrodzona. Jest członkiem rady Lollipop Theater Network – organizacji, która wyświetla filmy na szpitalnych oddziałach dziecięcych dla nieuleczalnie chorych maluchów.
W 2002 roku nominowano ją do Teens Choice Award za rolę w „Pamiętniku księżniczki” („The Princess Diaries”). Powtórzyła rolę w „Pamiętniku Księżniczki 2: Królewskich zaręczynach („ The Princess Diaries 2: Royal Engagement”). Wystąpiła także w niezależnym „Spustoszeniu” („Havoc”) Barbary Kopple, „Elli zaklętej” („Ella Enchanted”) na podstawie powieści Gail Carson Levine, „Nicholasie Nickleby” Douglasa McGratha i „Drugiej stronie nieba”(„The Rother Side of Heaven”) Mitcha Davisa.
Pierwsze sukcesy przyniosła jej rola w serialu „Luzik guzik” („Get Real”), za którą nominowano ją do Teen Choice Award w 200 roku. Studiowała w Paper Mill Playhouse w New Jersey, kształciła się także pod okiem nowojorskiej Barrow Group. Była jedyną nastolatką, którą kiedykolwiek do niej przyjęto. Współpracowała z Collaborative Arts Project i CAP 21. Jako licealistka została nominowana do Rising Star Award za najlepszą rolę żeńską w przedstawieniu szkolnym.
Grywa także w teatrze – między innymi w Lincoln Centen Encore, gdzie wystąpiła w „Carnival” za co nagrodzono ją Clarence Derbent Award; „Woman In White” Andrew Lloyda Webera i „Forever Your Child”.
Jest nie tylko utalentowaną aktorką, ale i tancerką. Uczyła się w nowojorskim Broadway Dance Center.

OLIVER PLATT (Bruce Winston) jest aktorem filmowym, telewizyjnym i teatralnym. Obecnie występuje w serialu „The Big C” stacji Showtime.
Najnowsze filmy z jego udziałem to „Proszę, daj” z Catherine Keener i Hugh Laurie’em, a także „X Men : Pierwsza klasa” z Jamesem MacAvoyem, Michaelem Fassbenderem, January Jones i Jennifer Lawrence.
Na swoim koncie ma udział w takich filmach jak „Trzech muszkieterów”, „Pocztówki znad krawędzi”, „Czas zabijania”, „Pracująca dziewczyna”, „Casanova”, „Frost/Nixon” czy „Doktor Dollitle”.
W połowie lat dziewięćdziesiątych zadebiutował jako producent filmem „Wielkie otwarcie” w reżyserii Stanleya Tuckiego i Campbella Scotta.
Na małym ekranie można było go oglądać m.in. w serialu „The Bronx Is Burning” (za rolę George’a otrzymał nominację do SAG Award).
Studiował na Tufts University, zaczynał od pracy w teatrze (m.in. na off-Broadwayu). Za rolę w sztuce „Shining City” otrzymał nominację do nagrody Tony, a za rolę w serialu „Huff” otrzymał nominacje do Złotego Globu i nagrody Emmy.

HANK AZARIA (Dr Stan Knight) to wielokrotnie nagradzany aktor o wszechstronnym talencie. Podkłada głos pod kilka postaci w „Simpsonach”, za co otrzymał trzy statuetki Emmy. Ostatnio można było go usłyszeć na dużym ekranie w „Simpsonach: wersji kinowej” („The Simpson’s Movie”). Podłożył także głos pod nietoperza Bartoka w „Anastazji” („Anastasia”), za co otrzymał Annie Award.
Za rolę Agadora Spartakusa z „Klatki dla ptaków” („Birdcage”) Mike’a Nicholsa nominowano go do Screen Actors Guild Award. Niedługo będzie można go zobaczyć w „Year One” Harolda Ramisa z Jackiem Blackiem.
Na koncie ma role w takich filmach, jak „Gazu mięczaku, gazu”(„Run, Fat Boy, Run”),„Zabawy z piłką” (Dodgeball: A True Underdog Story”),”Epitafium”(„Eulogy”), „Nadchodzi Polly” („Along Came Polly”), „Pierwsza strona”(„Shattered Glass”), „Szczekać na świat” („Bark”), „Ulubieńcy Ameryki” („America's Sweethearts”), „Cradle Will Rock”, „Super-bohaterowie” („Mystery Men”), „Mystery, Alaska”, „Godzilla”, „Wielkie nadzieje”(„Great Expectations”), „Celebrity”, „Quiz Show”, „Gorączka”(„Heat”),”Zabijanie na śniadanie”(„Grosse Point Blank”),”Koniec niewinności”(„Now and Then”), czy „Pretty Woman”.
W 2004 roku był współtwórcą scenariusza, producentem, reżyserem i gwiazdą filmu „Nobody’s Perfect”, który miał premierę na Festiwalu Filmowym w Sundance i otrzymał nagrodę na U.S. Comedy Arts Festival w Aspen (Kolorado). Wyprodukował i zagrał w dobrze przyjętym przez krytykę serialu „Huff”, który ma na koncie siedem nominacji do nagrody Emmy. Sam Azaria został nominowany do Emmy i SAG. Nagrodzono go Emmy za rolę w filmie telewizyjnym „Wtorki z Morrie’em” („Tuesdays with Morrie”); nominowano za gościnny udział w „Przyjaciołach”(„Friends”; wcielił się w Davida, chłopaka Phoebe) i w „Szaleję za tobą” („Mad About You”). Na małym ekranie można było go oglądać także w filmie stacji CBS „Ocalić Nowy Jork” („Fail-Safe”) i mini-serialu „Powstanie” („Uprising”).
Azaria od niedawna znowu grywa na Broadwayu – wystąpił w „The Farnsworth Invention” Aarona Sordina, a także musicalu „Spamalot” Mike;’a Nicholsa(za rolę Lancelota otrzymał nominację do Tony Award). W 2003 roku wystąpił w „Sexual Perversity in Chicago" w London’s Comedy Theatre (zagrał tam u boku Matthew Perry’ego i Minnie Driver). Studiował w prestiżowej American Academy of Dramatic Arts in New York, zagrał Hamleta w „Rosencrantz and Guildenstern Are Dead” na Columbia University. Kontynuował studia na Tufts University (zagrał między innymi w “Uncle Vanya,” “The Merchant of Venice,” “The Ballad of the Sad Café” i “The Dumb Waiter.” )
Po przeprowadzce do Los Angeles kształcił się pod okiem Roya Londona(wystąpił także w dokumencie „Special Thanks to Roy London”, który miał swoją premierę w 2005 na Tribeca Film Festival.). Występował w lokalnych klubach komediowych, napisał „An Evening on Thin Ice”, które wystawiono w Theatre-Theatre. Azaria otrzymał także Dramalogue Award za występ w „Conspicuous Consumption”.

JOSH GAD (Josh) ostatnio zagrał w „Teraz ty!” („Back to you”) z Kelseyem Grammerem i Patricią Heaton. Ukończył Carnegie Mellon School of Drama, zaczynał karierę w teatrze. Zainteresował się komedią i dołączył do grupy Groundlings Improv, a potem założył własną - Lost Nomads.
Wystąpił w opartym na faktach filmie „21”, razem z Kate Bosworth, Laurence’em Fishburne’em i Kevinem Spaceyem. Kolejny film z jego udziałem to „Crossing over” opowiadający o losie imigrantów w Los Angeles. Wystąpili w nim Harrisom Ford, Sean Penn, Ray Liotta i Ashley Judd.
Zagrał na Broadwayu – w wielokrotnie nagradzanej sztuce „The 25th Annual Putnam County Spelling Bee”, a krytycy chwalili jego występ. Inne przedstawienia z jego udziałem, to „All in the Timing”, „The Crucible”, „Skin of Our Teeth” i „Axis of E”. Zagrał także w „Ostrym dyżurze” („E.R”) oraz niezależnym „Uwaga Violet” („Watching the Detectives”) z Lucy Liu.

GABRIEL MACHT (Trey Hannigan) ma na swoim koncie występy w takich filmach jak „Middle Men”, „Zamieć”, „Archanioł”, czy „Spirit – Duch Miasta”.
Zwrócił na siebie uwagę rolą w „Lokatorce” z Johnem Travoltą i Scarlett Johansson. Wystąpił też w „Dobrym agencie” w reżyserii Roberta De Niro i „Rekrucie” z Colinem Farrellem i Alem Pacino.
Na małym ekranie można było go oglądać w serialach „Seks w wielkim mieście”, „Spin City” i „Na granicy światów”. Gra też w teatrze – wcielił się w Elvisa Presleya w off-Broadwayowskiej sztuce „Picasso At the Lapin Agile”.

EDWARD ZWICK (reżyseria/scenariusz/produkcja) zaczął przygodę z filmem będąc w liceum. Studiował literaturoznawstwo na Uniwersytecie Harvarda, działał w teatrze. Otrzymał Stypendium Rockefellera i wyjechał do Europy.
W 1975 roku zaczął współpracę z American Film Institute. Będąc jeszcze studentem zdobył nagrodę na Festiwalu Filmowym w Chicago i zaczął pracować przy serialu „Family”.
Za film telewizyjny „Special Bulletin” otrzymał dwie nagrody Emmy. Podczas pracy nad tym filmem poznał Marshalla Herskovitza, z którym otworzył The Bedford Fallus Company – wytwórnię, w której powstały m.in. serial „Moje tak zwane życie”.
Wyreżyserował takie filmy jak „Opór”, „Krwawy diament”, „Ostatni samuraj” czy „Stan oblężenia”.

CHARLES RANDOLPH (scenariusz/produkcja) współpracował z takimi twórcami jak Steven Spielberg, Martin Scorsese, Milos Forman czy Ridley Scott.
Jest autorem scenariusza do filmu „Tłumaczka” z Nicole Kidman i Seanem Pennem, napisałem także scenariusz do „Życia za życie” z Kevinem Spaceyem i Kate Winslet.
Obecnie pracuje nad scenariuszem do filmu „Running Ronnie Biggs” i pilotażowym odcinku serialu „The Missionary” stacji HBO o berlińskich szpiegach z lat siedemdziesiątych.

MARSHALL HERSKOVITZ (scenariusz/produkcja) jest uznanym scenarzystą i producentem mającym na swoim koncie liczne nagrody filmowe.
Pochodzi z Filadelfii, studiował w American Film Institute gdzie poznał Ed Zwicka. Pracowali razem nad serialami „Moje tak zwane życie” i „Życie zaczyna się po trzydziestce”.
Wyprodukował takie filmy, jak „Ostatni Samuraj”, „Krwawy diament”, czy „Traffic”.
W 2007 roku założył stronę quarterlife.com, na której zamierzał odcinki serialu poświęconego aktywnym, artystycznym dwudziestolatkom. Serial stał się najpopularniejszym serialem internetowym wszechczasów.
Angażuje się w ochronę środowiska – jest m.in. jednym z twórców kampanii 1Sky.

SCOTT STUBER (produkcja) jest założycielem Stuber Pictures – wytwórni, która od 2006 roku stale współpracuje z Universal Pictures.
Produkuje zróżnicowane filmy – akcji, komedie, thrillery, dramaty, adaptacje książek, ale i oryginalne scenariusze. Współpracuje z najpopularniejszymi reżyserami, scenarzystami i aktorami.
Najnowsze filmy, które wyprodukował to „Raj dla par” i „Wilkołak”. Wśród kolejnych projektów znajduje się komedia „Your Higness” w reżyserii Davida Gordona Greena, w której zagrają Danny McBride i James Franco.
Obecnie pracuje nad „Battleship” na podstawie gry planszowej (okręty)., a także thrillerem „Safe House”, historycznym „47 Ronin”, fabularnym debiutem Setha MacFarlane’a (twórca serialu „Głowa rodziny”) „Ted”, komedią „Intelligence”, adaptacją gry komputerowej „Army of Two” i ekranizacją powieści „Moby Dick” Hermana Melville’a.
Pierwszy film jaki wyprodukował w ramach Stuber Productions to „Sztuka zrywania” z Vince’em Vaughnem i Jennifer Aniston. Wytwórnia zrealizowała też „Ja, ty i on” oraz „Królestwo” i „Witaj w domu, panie Jenkins”.
Kiedy pracował w Universal Pictures razem z Mary Parent wyprodukował takie filmy, jak „King Kong”, „Tożsamość Bourne’a”, „Czterdziestoletni prawiczek”, „Ósma mila”, „Był sobie chłopiec” czy serie „Mumia” i „American Pie”.

PIETER JAN BRUGGE (producent) pochodzi z Holandii, gdzie ukończył De Nederlandse Film & Televisie Akademie. Otrzymał stypendium w American Film Institute, ukończył tam studia producenckie po czym wrócił do Holandii gdzie wyprodukował swój pierwszy film.
Po powrocie do Stanów osiadł w Los Angeles. „Miłość i inne używki” to trzeci film, przy którym pracował z Edem Zwickiem. Wcześniej zrealizowali „Chwałę” i „Opór”.
Wyprodukował takie filmy jak „Raport Pelikana”, „Senator Bullworth”, „Rozrachunek”, „Miami Vice” czy „Informator”. Wykłada w AFI’s Center for Advanced Film Studiem i The Dutch Film & Television Academy w Amsterdamie.

ARNON MILCHAN (kierownictwo produkcji) to uznany producent kina wysoko-budżetowego i niezależnego. W ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat zrealizował ponad sto filmów. Urodził się w Izraelu, studiował na Uniwersytecie w Genewie. Jego pierwszym sukcesem było przekształcenie firmy ojca w największe przedsiębiorstwo agrochemiczne w kraju. Do tej pory Milchan ma zmysł do interesów.
Niedługo potem zaczął pisać do filmu, telewizji i teatrów, co zawsze go interesowało. Jednym z jego pierwszych projektów był „Amadeusz” Romana Polańskiego, a także „Dizengoff 99”, „La Menace”, „The Medusa Touch” i mini-serial „Masada”. W latach osiemdziesiątych wyprodukował między innymi „Króla komedii” Martina Scorsese, „Dawno temu w Ameryce” Sergio Leone i „Brazil” Terry’ego Gilliama.
Po sukcesach „Pretty Woman” i „Wojny państwa Rose” Milchan założył New Regency Productions, w ramach którego zrealizowano takie filmy, jak „J.F.K” , „Sommersby”, „Czas zabijania”, „Uwolnić orkę”, „Klient”, „Tin Cup”, „Liberator”, „Tajemnice Los Angeles” , „Adwokat Diabła”, „Negocjator”, „Miasto Aniołów”, „Osaczeni” , „Podziemny krąg”, „Daredevil”, „Człowiek w ogniu”, „Zgadnij kto”, „Strażacki pies” czy „Alvin i wiewiórki”.
Najnowszymi filmami, które wyprodukował są „Lustra” z Kieferem Sutherlandem, „Ślubne wojny” z Kate Hudson (która jest także producentką filmu) i Anne Hathaway, „Obcy na poddaszu”– komedię przygodową o grupie nastolatków, która broni swojego domu w Michigan przed atakiem kosmitów; „Marley i ja” na podstawie książki Johna Grogana z Owenem Wilsonem, Jennifer Aniston, Alanem Arkinem, Erichem Danem i Kathleen Turner.
Milchan nawiązał współpracę z dwoma, wpływowi partnerami – Nine Network i Twentieth Century Fox. Fox odpowiada za dystrybucję filmów Regency na całym świecie (z wyjątkiem Niemiec, z którymi Regency zawarło osobną umowę), łącznie z sieciami kablowymi w Stanach, a także telewizją płatną i publiczną w innych krajach.
Firma Milchana prężnie działa na rynku telewizyjnym, za pośrednictwem Regency Television („Zwariowany świat Malcolma”, „The Bernie Mac Show”). Regency wykupiło także udziały Chanel 10, BabyFirstTV i Izraeli TV Network. Ma także wyłączność do transmisji wydarzeń związanych z Sony Ericsson Women’s Tennis Association.

MARGARET RILEY (kierownictwo produkcji) jest prezeską Brillstein Entertainment Partners. Wyprodukowała komedię romantyczną „Rozterki Gray” Sue Kramer, a także serial „Napiętnowany” z Matthew Foxem. Zaczynała w branży reklamowej. W 1992 roku zaczęła pracę w Virtual World Entertainment – firmie produkującej gry komputerowe, ale i współpracującej z New Line Cinema przy kinie science-fiction. W 1995 roku przeniosła się do Addis Wechsler and Associaties gdzie nadzorowała produkcję takich filmów jak „Seks, kłamstwa i kasety wideo” czy „Narkotykowy kowboj”.
Studiowała na University of Kansas i w American Film Institute.

STEVEN FIERBERG (zdjęcia) nadał klimat serialowi „Ekipa”, ponieważ jest autorem zdjęć do pierwszych dwudziestu pięciu odcinków. Współpracuje z takimi twórcami, jak Edward Zwick, Joel Schumacher, Bryan Singer, Baz Luhrmann, Steven Shainberg, Alex Cox i Sally Potter.
Odpowiada za zdjęcia do takich filmów jak „Krzyk mody”, „Dziewczyna z przedmieścia”, „Sekretarka”, „Dom dla mojej córki”, „Dowód niewinności”, „Grzech pierwotny” czy „Tragiczny rejs”.
W 2002 roku nagrodzono go ASC Award za zdjęcia do mini-serialu „Attyla”.
Współpracuje z muzykami – za teledysk do utworu „Mas Y Mas” Robiego „Draco” Rosy otrzymał Latin Grammy. Studiował na Uniwersytecie Stanforda, w Nowym Jorku współpracował z Paulem Morrisseyem, Scottem i Beth B. Po przeprowadzce do Los Angeles zrobił z Rennym Harlinem „Koszmar z ulicy wiązów 4” – pierwszy amerykański film stylizowany na kino akcji z Hong Kongu.
Współpracuje z twórcami filmowymi, ale i telewizyjnymi – jest autorem zdjęć do „Ekipy”, „Króla koki”, „Mów mi swatka”.
Najnowsze filmy, przy których pracował, to „The Oranges’ i „Days of Wrath” z Laurence’em Fishburne’em. Od dziesięciu lat prowadzi warsztaty fotograficzne w Maine Photographic Workshops, a także na NNYU i w AFI.

PATTI PODESTA (scenografia) jest autorką scenografii do takich filmów, jak „Decydujący głos”, „Memento”, „Tell-Tale”, „Miłego dnia?” czy „Splendor”.
Zanim została scenografką była artystką, co widać w jej scenografiach. Jej wizualizacje były pokazywane w muzeach i na festiwalach w Stanach Zjednoczonych i Europie.
Ma na swoim koncie wiele nagród. Wykłada w Art Center College of Design w Pasadenie.

STEVEN ROSENBLUM (montaż) zaczynał karierę w American Film Institute, jako autor zdjęć. Kiedy doszedł do wniosku, że jego pasją jest montaż, rozpoczął współpracę z Edwardem Zwickiem, która trwa do dziś. Pracował przy serialu „thisrtysomething”, za swoja pracę otrzymał Emmy i nagrodę Eddie.
Zmontował takie filmy, jak „Chwała”, „Braveheart : Waleczne serce”, „Krwawy diament”, „Opór”, „Wichry namiętności”, „Szalona odwaga” czy „Ostatni samuraj”.
Trzykrotnie nominowano go do Oscara – za montaż „Chwały”, „Braveheart : Walecznego serca” i „Krwawego diamentu”.

JAMES NEWTON HOWARD (muzyka) jest jednym z najbardziej wszechstronnych i uznanych twórców muzyki filmowej. Ma na swoim koncie osiem nominacji do Oscara – za muzykę do takich filmów jak „Opór”, „Michael Clayton”, „Osada”, „Książe przypływów” i „Mój chłopak się żeni”.
W 2009 roku nagrodzono go za muzykę do „Mrocznego rycerza”, na swoim koncie ma też nagrodę Emmy za muzykę do „Gideon’s Crossing” i dwie kolejne nominacje za kompozycje do serialu „Ostry dyżur”. Czterokrotnie nominowano go do Złotego Globu – m.in. za muzykę do „King Konga” Petera Jacksona.
W 2008 roku otrzymał World Soundtrack Award. Uznano go za kompozytora roku – tytuł przyznano za muzykę do filmów „Wojna Charlie’ego Wilsona”, „Michaela Claytona” i „Jestem legendą”.
Skomponował muzykę do ponad stu filmów. Otrzymał wiele nagród, m.in. Henry Mancini Award za całokształt osiągnięć. Współpracuje z takimi twórcami jak M. Night Shyamalan (m.in. przy „Szóstym zmyśle”, „Znakach”, Osadzie, „Zdarzeniu”), Lawrence Kasdan (m.in. przy „Francuskim pocałunku” czy „Wyatt’cie Earpie”), Julią Roberts (m.in. przy „Pretty Woman”, „Uciekająca panna młoda” czy „Ulubieńcach Ameryki”).
Skomponował muzykę do takich filmów, jak „Dzikie koty”, „Linia życia”, „Pierwsza liga”, „Sajgon”, „Bożyszcze tłumów”, „Człowiek z księżyca”, „Król Ralph”, „Wybraniec śmierci”, „Mumford”, „Kosmiczny mecz”, „Kłamca, kłamca” czy „Epidemia”.
Współpracuje nie tylko z filmowcami, ale i muzykami – m.in. Barbrą Steisand, Oliwią Newton-John, Bobem Segerem, Rodem Stewartem, Cher, Dianą Ross, zespołem Toto. W 1975 roku pojechał w trasę koncertową z Eltonem Johnem. Był dyrygentem Melbourne Symphony Orchestra, której album live zdobył status multi-platynowej płyty. W 1985 roku po raz pierwszy skomponował muzykę do filmu i od tamtej pory zajmuje się głównie tym, choć np. w 2004 roku koncertował z Eltonem Johnem (wystąpili między innymi w londyńskiej Royal Albert Hall czy nowojorskiej Radio City Music Hall).

DEBORAH L. SCOTT (kostiumy) ma na swoim koncie nominacje do Oscara i nagrody BAFTA Award za kostiumy do „Titanica” Jamesa Camerona. Współpracowała z takimi twórcami jak Michael Bay czy Steven Spielberg.