Sen Kasandry (2007)

"Nowy film będzie nawiązywał klimatem do mojego ostatniego dzieła – "Wszystko gra". Akcja ponownie dziać się będzie w Londynie. Będzie szybsza i pełna zwrotów akcji. Bohaterowie będą zwykłymi ludźmi, których spotkać można w sąsiedztwie. Będzie to kryminalny melodramat o dwóch braciach, pokusach i pożądaniu, również do dużych pieniędzy. Sprawy zaczną się naprawdę komplikować, kiedy zostanie popełnione morderstwo, a jego konsekwencje będą kompletnie zaskakujące"

"Realizacja "Snu Kasandry" była dla mnie niezwykle miłym doświadczeniem. Po pierwsze dlatego, że miałem okazję współpracować z trzema wielkimi gwiazdorami, których głęboko podziwiam, a nie poznałem ich wcześniej. Po drugie, dane mi było spotkać dwie młode kobiety, które były dla mnie prawdziwym odkryciem i okazały się naprawdę wyjątkowe. To mój drugi film nakręcony wspólnie z Vilmosem Zsigmondem – legendą wśród operatorów – potrafiącym zadowolić każdego reżysera. Zarazem, trzeci w ostatnim czasie obraz zrealizowany w Londynie – mieście, w którym pogoda nie tylko najbardziej odpowiada sposobowi, w jaki robię filmy, ale też doskonale pasuje do mojego temperamentu. Zawsze równie mocno interesowała mnie ciemna strona życia, jak i jego komiczne oblicze. Cóż więcej właściwie mógłbym powiedzieć?"

Colin Farrell

O historii i głównych bohaterach:

"Bohaterami są dwaj bracia, zwykli ludzie próbujący ułożyć sobie samodzielnie życie, starający wyrwać się ze środowiska, w którym dorastali, i spod skrzydeł rodziców, przy czym każdy chce to zrobić po swojemu. Postać grana przez Ewana, Ian, widzi się w roli przedsiębiorcy, marzy o wybudowaniu hoteli w Kalifornii. Na początku filmu zakochuje się w pięknej aktorce. Postać grana przeze mnie, Terry, to w gruncie rzeczy prosty, infantylny człowiek, który w niczym nie dopatruje się drugiego dna. Chce po prostu ożenić się ze swoją dziewczyną i mieć z nią dzieci. W wyniku mojego uzależnienia od hazardu i zamiłowania Iana [Ewan McGregor] do ambitnych projektów wplątujemy się w kłopoty."

O Woodym Allenie:

"Jest wspaniały, jest fenomenalnym scenarzystą i wytrawnym obserwatorem zjawiska, nazywanego przez nas życiem, które najwyraźniej pełne jest elementów tragicznych wciąż budzących jego zainteresowanie. Jest wspaniałym, łagodnie usposobionym reżyserem. Zdjęcia trwały sześć tygodni, dni były wtedy krótkie, a mimo to spokojnie udawało nam się zmieścić w harmonogramie. Na pewno już o tym słyszeliście, że Woody w ogóle nie reżyseruje sceny, którą kręci po raz pierwszy. Po prostu daje znak kamerzyście, by nakręcił ujęcie. Myślę, że interesuje go nasza interpretacja, bardzo ufa aktorom. Jeśli uzna, że trzeba powtórzyć jakąś scenę, reżyseruje ją, ale w bardzo dyskretny sposób."

O pracy nad filmem:

"Na planie "Snu Kasandry" czułem się bardziej naturalnie niż w czasie kręcenia "Miami Vice". Nakręcenie jednej sceny "Miami Vice" zabierało mi tyle samo czasu co udział w całości zdjęć do "Snu Kasandry"."

Ewan McGregor

O historii i głównych bohaterach:

"To prosta historia o dwóch braciach, miłych gościach, przyzwoicie wychowanych. Na skutek swoich wad i specyficznych okoliczności stają przed decyzją o popełnieniu strasznego czynu. To historia o dokonaniu tego czynu i jego następstwach. Postać grana przeze mnie, Ian, cechuje się ambicją, chce do czegoś dojść, wykracza myślami poza rodzinną restaurację, której nie lubi i która go nudzi. Ma o sobie wysokie mniemanie, sądzi, że jest w stanie dostać się do kręgów wielkiego biznesu. Według mnie te marzenia nie są poparte rzeczywistymi przymiotami, wydaje mi się niezbyt sprytny. Jednym słowem, ten bohater ma ambicje i marzy o lepszym życiu. Terry z kolei nie stroni od hazardu i alkoholu. Coraz bardziej się od tych nałogów uzależnia, a w końcu traci znaczną sumę pieniędzy. W tym właśnie momencie braci zaczyna prześladować pech."

O Woodym Allenie:

"Woody Allen jest błyskotliwym filmowcem, nieważne czy robi komedie, czy dziwne filmy o ludziach wychodzących z ekranu. Jest wspaniałym filmowcem. Ta historia jest tragiczna i ponura, ale Woody Allen opowiedział ją zachwycająco. Jest po prostu wspaniałym filmowcem, koniec kropka."

O Colinie Farrellu:

"Uwielbiam Colina. Jest błyskotliwy i zabawny. Polubiliśmy się już w momencie pierwszego spotkania. Ciężko pracowaliśmy nad dopracowaniem ambitnych scen. Próby trwały faktycznie od momentu opuszczenia samochodów, w czasie charakteryzacji wymienialiśmy się swoimi kwestiami. Aż w końcu docieraliśmy na plan i po trzech, czterech próbach przed kamerą byliśmy gotowi."

O scenariuszu:

"Wspaniały scenariusz. Każdego ranka Woody mówił nam, że to są tylko napisane przez niego słowa i możemy potraktować je jako ogólny zarys , a szczegóły dialogów wymyślić sobie sami. Ale to w końcu Woody Allen, kto chciałby zmieniać jego wspaniałe pomysły?"

Woody Allen, ur. 1 grudnia 1935 r. w Nowym Jorku, USA. Zdobywca 136 nagród filmowych - w tym trzykrotnie otrzymał Oscara, za reżyserię ("Annie Hall") i scenariusz ("Annie Hall", "Hannah i jej siostry"). Oprócz tego kilkunastokrotnie do tej nagrody nominowany (w tym 13-krotnie za scenariusz - najwięcej w historii). Karierę zaczynał jako autor komedii, w których zresztą również występował. W 1964 roku zaangażowano go do stworzenia scenariusza "Co słychać, koteczku?" Od tej pory napisał, wyreżyserował i wystąpił w dziesiątkach filmów, włączając w to tak znane tytuły jak "Bananowy czubek" (1971), "Śpioch" (1973); "Annie Hall" (1977), "Wnętrza" (1978), "Manhattan" (1979), "Danny Rose z Broadwayu" (1984), "Purpurowa róża z Kairu" (1985), "Hannah i jej siostry" (1986), "Złote czasy radia" (1987), "Zbrodnie i wykroczenia" (1989), "Mężowie i żony" (1992), "Strzały na Broadwayu" (1994), "Jej wysokość Afrodyta" (1995), "Przejrzeć Harry'ego" (1997), "Wszystko gra" (2005), "Scoop – Gorący temat" (2006) i wchodzący właśnie na ekrany kin "Sen Kasandry". Woody Allen napisał też wiele sztuk teatralnych, między innymi "Zagraj to jeszcze raz, Sam" – na jej podstawie reżyser zrealizował film, w którym zagrał jedną z głównych ról.

Ewan McGregor, ur. 1971 w Crieff, w Szkocji. Wielką popularność przyniosła mu rola Marka Rentona - narkomana w filmie Trainspotting w reż. Danny Boyle'a. Inne ważne role McGregora to: "The Pillow Book" (1996), "Gwiezdne wojny: część I - Mroczne widmo" (1999), "Moulin Rouge!" (2001), "Duża ryba" (2003)

Colin Farrell, ur. 1976 w Dublinie, w Irlandii. Na dużym ekranie zadebiutował rolą w dramacie wojennym "Kraina tygrysów" i od razu okrzyknięty został "jednym z najzdolniejszych aktorów młodego pokolenia." Współpracował m.in. z takimi reżyserami jak: Steven Spielberga ("Raport mniejszości" 2002), Oliver Stone ("Aleksander" 2004) czy Joel Schumacher ("Telefon", 2002).

Vilmos Zsigmond, ur. 16 czerwca 1930 w Szeged, na Węgrzech. Operator filmowy, studiował na akademii filmowej w Budapeszcie. Podczas powstania węgierskiego razem z László Kovácsem na bieżąco filmował rozgrywające się wydarzenia. Po zdławieniu rewolucji przez wojska radzieckie razem uciekli na Zachód, przewożąc taśmy z nakręconymi scenami. Zsigmond wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i zamieszkał w Los Angeles, gdzie pracował jako technik i fotograf. W latach 60. był autorem zdjęć do filmów niskobudżetowych i telewizyjnych, z uznanymi reżyserami zaczął współpracować na początku następnej dekady. Pierwszym jego ważnym filmem był anty-western "McCabe i pani Miller" Roberta Altmana. Za zdjęcia do "Bliskich spotkań trzeciego stopnia" Stevena Spielberga w 1978 zdobył Oscara. Ponadto do tej nagrody był trzykrotnie nominowany - w 1979 ("Łowca jeleni"), 1985 ("Rzeka") i 2006 r. ("Czarna Dalia"). W 1997 na festiwalu Camerimage w Łodzi odebrał nagrodę za całokształt twórczości.

Philip Glass, ur. 31 stycznia 1937 r. w Baltimore, USA. Jeden z czołowych amerykańskich kompozytorów. W wieku sześciu lat zaczął się uczyć gry na skrzypcach, w wieku lat ośmiu na flecie. Ukończył matematykę i filozofię na uniwersytecie w Chicago, następnie wstąpił do słynnej muzycznej Julliard School w Nowym Jorku. Styl Glassa ewoluował w czasie: tworzył muzykę minimalistyczną, eksperymentalną, symfonie, opery, współpracował z tak różnymi artystami jak David Bowie, Paul Simon, Aphex Twin, czy indyjski mistrz sitaru Ravi Shankar. Jako twórca muzyki filmowej debiutował filmem "Koyaanisqatsi" Godfreya Reggio (1983), od tego czasu skomponował muzykę do przeszło 20 filmów. Zdobył trzy nominacje do Oscara, za filmy "Kundun" (1997), "Godziny" (2002) oraz "Notatki o skandalu" (2006), a także Złotego Globa za muzykę do "Truman Show" (1999) Petera Weira.