Film ukazuje dalsze losy dwóch sympatycznych papug - Blu i Jewel oraz trójki ich dzieci. Kiedy ich zaprzyjaźnieni ornitolodzy odkrywają więcej niebieskich ptaków, rodzinka wraz z przyjaciółmi opuszcza Rio i wyrusza do Amazonii, aby odnaleźć krewnych. Blu uzbrojony w scyzoryk i tic-taki, a jego wspaniała małżonka spragniona powrotu na łono natury.

"Rio" to moja ulubiona animacja od czasów "Toy Story" i sequel nic w tej materii nie zmienia. Druga odsłona przygód Blu zawiera wszystkie atuty oryginału i mnóstwo nowych, świeżych pomysłów. Po raz kolejny zachwyca lekkość, finezja i inteligencja twórców. Mamy bowiem do czynienia z kapitalnym scenariuszem z wątkiem romantycznym, kryminalnym i ekologicznym. Wartką akcję, barwne dosłownie i w przenośni postaci, błyskotliwe, zabawne dialogi i podane z niewymuszoną gracją i bez moralizatorskiego zacięcia życiowe mądrości.

Dzieciaki nauczą się czegoś o szanowaniu środowiska, o przyjaźni i sile grupy, tolerancji, a dorośli wiele dowiedzą się na temat trudów związków damsko-męskich (rozkoszny wątek zazdrości o panią z nawigacji GPS) czy rodzinnych kompromisów. Do tego do wszystkiego mamy przeurocze a zarazem przekomiczne smaczki w postaci przesłuchań do konkursu talentów czy ptasią wersję piłki nożnej, która jest po prostu bajeczna. Strony wizualnej chyba nie muszę zachwalać, bo jak można się domyślić, Amazonia okazuje się nie mniej kolorowa, żywa i roztańczona niż Rio de Janeiro.

"Rio 2" jest klasyczną, niemal tradycyjną bajką, dla niektórych może i zbyt bezpieczną, trzymającą się sprawdzonych schematów. W kategoriach kulinarnych byłoby to pewnie kotlet z ziemniakami, ale najlepszy, jaki jedliście.