Warszawska Praga to miejsce, które zmienia się powoli. Jej mieszkańcy wyglądają tak, jakby od lat nie wychylali stamtąd nosa. Tymczasem mieszkania w zapuszczonych kamienicach zwabiają na prawy brzeg Wisły osoby zmuszone do nagłej zmiany miejsca pobytu. Takich jak fotografik Marcin, który dochodzi do porozumienia z właścicielem jednego z budynków. Artysta nie musi płacić czynszu w zamian za zdjęcia dokumentujące fatalny stan kamienicy. Szybko okazuje się, że właścicielowi zależy na czymś więcej. W tym samym czasie Marcin dostaje zlecenie na reportaż z Pragi. Podczas wędrówek z aparatem fotograf zaczyna poznawać okolicznych prażan, przede wszystkim niesfornego dzieciaka, który kradnie mu aparat oraz miejscową piękność.

Mieszkańcy stolicy mówią, że Praga zachowała czar przedwojennej Warszawy. Widzowie spoza metropolii dostrzegą w miejscach i osobach, które z wdziękiem zarejestrowała kamera Pawła Sobczyka małomiasteczkowy urok. Widz z łatwością zrozumie dlaczego Marcin, Marcina Kwaśnego, daje się uwieść owemu klimatowi. Aktor kreuje swojego bohatera na osobą stojącą nieco z boku, obserwatora, który pod wpływem szczerości i specyficznego poczucia honoru mieszkańców prawego brzegu Wisły zaczyna zmieniać podejście do życia i kariery. Prawdziwą gwiazdą "Rezerwatu" jest jednak Sonia Bohosiewicz. Aktorka stworzyła mistrzowski portret praskiej fryzjerki. Jej Hanka B. to gorącokrwista kobieta, która nie wdaje się w żadne gierki. Przeklina i staje w obronie sąsiadów. Można się z nią napić wódki, ale też porozmawiać od serca.

Obrazom towarzyszą tradycyjne praskie piosenki oraz przyjemna muzyka Sebastiana Krajewskiego. Jedynym mankamentem "Rezerwatu" są nieco fałszywe nuty, które słychać w scenach zwierzeń i namysłów bohaterów. Jednak jest ich tak mało, że z łatwością umkną z pamięci, pozostawiając wspomnienie ciepłego i pełnego specyficznego humoru filmu. A żeby w pełni nacieszyć się owym dowcipem, należy poczekać do zakończenia napisów.