5.7 
Zaloguj się, aby dodawać filmy do ulubionych lub polecać je innym użytkownikom.
Kolejna, po Wyznaniach gejszy i Dzienniku Bridget Jones, ekranizacja bestsellerowego pamiętnika. Christian Molina przedstawia doświadczenia pięknej, uzależnionej od seksu Francuzki oparte na autobiograficznej powieści Valérie Tasso.
Val, już jako nastolatka, przeżywa pierwsze doświadczenia seksualne i bardzo szybko odkrywa, że seks uzależnia ją jak narkotyk. Determinacja w poszukiwaniu zmysłowych doznań z przypadkowymi partnerami rośnie z upływem czasu i sprawia, że Val rezygnuje z ambitnej pracy, aby zostać… prostytutką. Jednocześnie cały czas poszukuje prawdziwej miłości, nie wiedząc, co to słowo tak naprawdę znaczy. Czy w świecie płatnego seksu można odnaleźć miłość swego życia?
Premiera Dziennika nimfomanki w Hiszpanii odbiła się szerokim echem w tamtejszych mediach i poruszyła widzów. Katolicka społeczność była oburzona tematyką filmu, a plakat wywołał w Madrycie tak wiele kontrowersji, że ostatecznie został wycofany.
Książka Valérie Tasso "Dziennik nimfomanki" ukazała się na polskim rynku nakładem wydawnictwa Świat Książki.
"Fantastyczna gra aktorska Belén Fabry, która porusza widza do głębi. Równie dobre role aktorek drugoplanowych, nieznanych szerszej publicznosci: Llum Barrery i Judith Diakhate"
Eduardo Galán, Voz de Galicia
"Znakomita interpretacja Belén Fabry, która doskonale poradziła sobie z tą odważną rolą. Film, który przypomina nam erotyczne klasyki z lat 70-tych, np. Emanuele"
C.L. Lobo, Razon
"Bezpretensjonalność, z jaką kobiety w Dzienniku nimfomanki pokazują swoją seksualność jest zarówno skandalizująca jak i zaskakująca"
Eduardo de Vicente, Exit
"Christian Molina wybierając estetykę pełną elegancji upiększa wszystko, co ma związek z seksem"
I.C., Cinemania
"Belén Fabra energicznie i z przekonaniem wciela się w rolę świadomej siebie kobiety, potrafiącej kontrolować swoją moc uwodzenia"
Jordi Costa, País
Valérie Tasso urodziła się we Francji. Po zrobieniu dyplomu z ekonomii i zastosowania języków obcych, kontynuowała studia i otrzymała tytuł MBA. Następnie pracowała jako dyrektor w hiszpańskiej firmie. Opanowała biegle pięć języków. Tak przedstawia się "akceptowalna" społecznie część jej życiorysu.
Pewnego dnia, ta wykształcona i odnosząca sukcesy zawodowe kobieta, odkrywa, że dotychczasowe życie ją nuży - myśli, że osiągnęła już wszystko i odczuwa przesyt. W dodatku, nagle opuszcza ją chłopak, zabierając ze sobą wszystkie oszczędności. Valérie postanawia oddać się czemuś, co przynosi jej największą radość – a jest to seks. Swoje postanowienie wprowadza w życie szybko i w sposób radykalny, rezygnując z zachowywania pozorów i poddawania się społecznym konwencjom. Kierowana bardziej ciekawością, niż problemami finansowymi, w które wpędził ją zdradliwy kochanek, zaczyna pracować jako ekskluzywna prostytutka.
Wywodząca się z klasy średniej wyrafinowana Francuzka, pewnością siebie i sprytem niezwykle skutecznie uwodzi swoich hiszpańskich kochanków. Okazuje się, że wbrew przewidywaniom, nowe życie niesie ze sobą wiele uroków, z których dziewczyna chętnie korzysta. Praca prostytutki odkrywa przed nią nowy, nieznany świat doznań – w przypadkowym seksie z nieznajomymi, Tasso odnajduje możliwość wyrażenia swojej osobowości. Zatraca się tak bardzo, że aby zacząć kontrolować to, co robi, spisuje nazwiska swoich klientów oraz wszelkie szczegóły zażyłości z nimi w formie pamiętnika. Książka Dziennik nimfomanki stanowi zapis jej wyznań, w których Tasso, z zaskakującą otwartością, opisuje szczegóły swoich erotycznych przeżyć. Jak określa autorka, jest to szczera opowieść o damskiej seksualności i dążeniu kobiety do akceptacji społecznej poprzez jej ciało.
Valérie Tasso była prostytutką przez sześć miesięcy – zrezygnowała z tej profesji, gdy tylko zaspokoiła swą ciekawość i zdobyła konieczne doświadczenie. Obecnie, po uzyskaniu doktoratu w dziedzinie seksuologii, jak sama mówi "łączy ze sobą słowa, by tworzyć książki". Prowadzi także badania i wykłady.
Tasso określa samą siebie jako “wolnomyślicielkę, zawodowego obrońcę wolności i osobę dość swobodną". W życiu osobistym znalazła odpowiedź na wszystkie pytania, jakie mogła postawić, w związku ze swoimi zainteresowaniami seksualnymi. Czerpała wiedzę nie tylko z teoretycznej refleksji, lecz również z własnej, odważnej egzystencji. Na tej podstawie zidentyfikowała społeczne pułapki, jakie wiążą się z seksem i wyciągnęła wnioski. Twierdzi, że “każdy, kto ignoruje słuszność reguł, skazany jest na ich przestrzeganie."
