Harry Potter i Insygnia śmierci: część II (2011)

DANIEL RADCLIFFE wcielał się w role tytułowe we wszystkich przebojach filmowych o Harrym Potterze opartych na bestsellerowych powieściach J.K. Rowling z serii „Harry Potter”.

Obecnie Radcliffe gra J. Pierponta Fincha w broadwayowskiej inscenizacji sztuki „How to Succeed in Business Without Really Trying”. Jest to jego debiut w musicalu na Broadwayu. Reżyserem i choreografem przedstawienia jest zdobywca nagrody Tony Rob Ashford.

W 2008 roku Radcliffe zadebiutował na Broadwayu w roli Alana Stranga w sztuce „Equus” Petera Shaffera, za co został wyróżniony nagrodą dla najlepszego aktora pierwszoplanowego na gali Annual Theatre Fan Choice Awards organizowanej przez Broadway World, jak również nagrodą dla najlepszego aktora pierwszoplanowego oraz nagrodą za wybitną grę aktorską podczas corocznej gali Broadway.Com Audience Awards. Za rolę we wspomnianej sztuce otrzymał też nominacje do nagród Drama League i Drama Desk. Rok wcześniej Radcliffe zdobył uznanie, kiedy po raz pierwszy zagrał Alana Stranga w londyńskim wznowieniu sztuki „Equus”, tym samym debiutując w West Endzie. Obie realizacje, londyńską i broadwayowską, wyreżyserowała Thea Sharrock, a zagrał w nich zdobywca Tony Award – Richard Griffiths.

Na kinowym ekranie Radcliffe’a będzie można oglądać w niezależnym filmie grozy The Woman in Black w reżyserii Jamesa Watkinsa. Inne godne uznania sukcesy Radcliffe’a to między innymi niezależny obraz australijski December Boys: Grudniowi chłopcy, a także rola Jacka Kiplinga w opartym na faktach filmie Mój syn Jack. Film opowiada historię 17-letniego syna Rudyarda Kiplinga i przedstawia katastrofalne skutki, jakie jego śmierć podczas pierwszej wojny światowej przyniosła jego rodzinie.

Radcliffe zadebiutował na ekranach kinowych jako młody David Copperfield w realizowanej przez BBC/PBS ekranizacji kultowej powieści Charlesa Dickensa. Później zrobił ogromną karierę dzięki roli młodego czarodzieja w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny z 2001 roku. W ciągu ostatniego dziesięciolecia wcielał się w tę postać w kolejnych filmach z tej serii: Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Jego kreacja postaci Harry’ego Pottera zakończy się w dwuczęściowym finale serii, filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci.

W telewizji Radcliffe użyczył głosu postaci tajemniczego wampira Edmunda w odcinku specjalnym The Simpsons - Treehouse of Horror XXI. Wystąpił także gościnnie jako on sam w nagradzanym serialu BBC/ HBO Statyści z Rickym Gervaisem.

RUPERT GRINT w serii filmów o Harrym Potterze gra postać Rona Weasleya, szkolnego kolegi tytułowego bohatera i zarazem jego wiernego przyjaciela.

Ubiegłej jesieni Grint zagrał w niezależnej komedii przygodowej Wild Target w reżyserii Jonathana Lynna z Billem Nighym i Emily Blunt. Grint wciela się w niej w rolę młodego ucznia mężczyzny, którego uważa za prywatnego detektywa, a który w rzeczywistości jest płatnym mordercą. Film powstał na podstawie francuskiego obrazu Czuły cel z 1993 roku.

Grint zadebiutował w świecie filmu, gdy został obsadzony w roli Rona Weasleya w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny z 2001 roku. Za grę aktorską w tym obrazie otrzymał nominację do British Film Critics’ Circle Award w kategorii najlepszy debiutant oraz Young Artist Award w kategorii najbardziej obiecujący debiutant. Następnie zagrał w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Po raz ostatni wcieli się w postać Rona w ostatniej części serii pt. Harry Potter i Insygnia Śmierci.

W roku 2006 czołowe czasopismo filmowe Empire wyróżniło Grinta, Daniela Radcliffe’a i Emmę Watson prestiżową nagrodą Outstanding Contribution Award w uznaniu za ich pracę włożoną we wszystkie filmy o Harrym Potterze.

W swoim aktorskim dorobku Grint ma też film Marzenia do spełnienia Petera Hewitta z Simonem Callowem, Stephenem Fryem i Paulem Giamattim, film Jeremy’ego Brocka Nauka jazdy z Julie Walters i Laurą Linney oraz niezależny obraz Cherrybomb, który otrzymał pochlebne recenzje na festiwalach filmowych w Wielkiej Brytanii i Europie.

EMMA WATSON w każdym filmie o Harrym Potterze wciela się w postać Hermiony Granger, oddanej przyjaciółki Harry’ego i Rona Weasleya. Po raz ostatni powraca w tej roli w obrazie Harry Potter i Insygnia Śmierci.

Wkrótce będzie można oglądać Watson w filmie Simona Curtisa My Week with Marilyn z Michelle Williams oraz filmie niezależnym Perks of Being a Wallflower. Wcześniej zagrała z Victorią Wood, Richardem Griffthsem i Emilią Fox w roli Pauline Fossil w filmie telewizyjnym stacji BBC Zaczarowane baletki, a w 2008 roku użyczyła głosu Księżniczce Pei, bohaterce animowanego filmu przygodowego pt. Dzielny Despero.

Jako profesjonalna aktorka Watson zadebiutowała w pierwszym filmie o Harrym Potterze – Harry Potter i Kamień Filozoficzny, za co otrzymała nagrodę Young Artist Award dla najlepszej młodej odtwórczyni roli głównej. Została także dwukrotnie nominowana do Critics’ Choice Award przez Broadcast Film Critics Association za pracę przy filmach Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia. Za rolę w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi otrzymała nominację do nagrody MTV Movie Award.

Ponadto Watson dwa razy z rzędu otrzymała nagrodę AOL Award dla najlepszej aktorki drugoplanowej – pierwszą za film Harry Potter i Komnata Tajemnic, drugą za film – Harry Potter i więzień Azkabanu. Czytelnicy czasopisma Total Film głosowali na nią jako najlepszą nową aktorkę za rolę w tym właśnie obrazie. W roku 2006 czołowe brytyjskie czasopismo filmowe Empire wyróżniło Watson, Daniela Radcliffe’a i Ruperta Grinta nagrodą Outstanding Contribution Award w uznaniu za ich wspólną pracę w serii filmów o Harrym Potterze.

Oprócz gry w filmach, Watson pasjonuje się modą. Nawiązała bliską współpracę z Fair Trade i producentem odzieży organicznej People Tree, którym pomagała w stworzeniu nowej kolekcji odzieży dla nastolatków. Była także twarzą firmy Burberry w kampanii jesień/zima 2009 i lato/wiosna 2010.

HELENA BONHAM CARTER powróciła jako Śmierciożerczyni i oddana zwolenniczka fanatycznego Lorda Voldemorta Bellatrix Lestrange. Po raz pierwszy pojawiła się w tej roli w hicie z 2007 roku Harry Potter i Zakon Feniksa, później powróciła w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część 1.

Bonham Carter była dwukrotnie nominowana do Oscara, ostatnio za rolę w wyróżnionym licznymi nagrodami dramacie z 2010 roku Jak zostać królem w reżyserii Toma Hoopera. Rola Elżbiety, żony króla Jerzego VI, przyniosła jej również nominacje do Złotego Globu i nagrody SAG, a także nagrodę BAFTA i nagrodę British Independent Film Awards. Ponadto obsada filmu Jak zostać królem została wyróżniona nagrodą SAG dla wybitnej obsady.

Ostatnio Bonham Carter otrzymała nominację do Złotego Globu oraz nagrodę Evening Standard British Film Award dla najlepszej aktorki za rolę Pani Lovett w reżyserowanej przez Tima Burtona filmowej adaptacji musicalu Stephena Sondheima Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street, z Johnnym Deppem w tytułowej roli. W 2010 roku ponownie podjęła współpracę z Burtonem i Deppem przy niezwykłym filmie przygodowym Alicja w Krainie Czarów.

Pierwsze nominacje do Oscara, Złotego Globu, nagrody BAFTA i nagrody SAG otrzymała za rolę w dramacie kostiumowym z 1997 roku Miłość i śmierć w Wenecji, powstałym na podstawie powieści Henry’ego Jamesa. Ta rola przyniosła jej również nagrody dla najlepszej aktorki od wielu stowarzyszeń krytyków, między innymi krytyków z Los Angeles Film Critics, Broadcast Film Critics, Narional Board of Review i London Film Critics Circle.

Jej aktorskim debiutem była rola w historycznym filmie biograficznym Trevora Nunna z 1986 roku Lady Jane. Krótko po zakończeniu zdjęć reżyser James Ivory zaproponował jej główną rolę w filmie Pokój z widokiem, adaptacji powieści E. M. Forstera. Później zyskała uznanie, występując w dwóch kolejnych adaptacjach powieści Forstera: Tam, gdzie nie chadzają anioły Charlesa Sturridge’a i Powrót do Howards End Jamesa Ivory’ego, za który otrzymała swoją pierwszą nominację do nagrody BAFTA.

Wcześniejsze filmowe dokonania Bonham Carter to między innymi film Hamlet Franco Zeffirelliego, w którym zagrała u boku Mela Gibsona, Frankenstein w reżyserii Kennetha Branagha, Jej wysokość Afrodyta Woody’ego Allena oraz Wieczór Trzech Króli, w którym ponownie współpracowała z Trevorem Nunnem.

Później zagrała w filmie Davida Finchera Podziemny krąg, u boku Brada Pitta i Edwarda Nortona, filmach Duża ryba, Planeta małp oraz Charlie i fabryka czekolady w reżyserii Tima Burtona, a także w filmie akcji Terminator Ocalenie, którego reżyserem był McG. Ponadto wystąpiła w filmach niezależnych takich jak Nowokaina, The Heart of Me, Miłość mojej młodości oraz Rozmowy z innymi kobietami. Użyczyła głosu w filmach animowanych: Carnivale, Gnijąca panna młoda Tima Burtona, w którym wcieliła się w tytułową postać, oraz w nagrodzonym Oscarem filmie Wallace i Gromit: Klątwa królika.

Za pracę dla telewizji Bonham Carter otrzymała nominacje do nagrody Emmy i Złotego Globu za rolę w filmie telewizyjnym Na żywo z Bagdadu i miniserialu Merlin, a także nominację do Złotego Globu za postać Mariny Oswald w miniserialu Pogrzebana tajemnica. Poza tym wcieliła się w postać Anny Boleyn w brytyjskim miniserialu Krwawy tyran – Henryk VIII i zagrała matkę siedmiorga dzieci, w tym czterech autystycznych chłopców, w filmie telewizyjnym BBC Siedmioro wspaniałych. Ostatnio zagrała w filmie biograficznym stacji BBC Enid, w roli znanej autorki książek dla dzieci Enid Blyton.

Spośród teatralnych dokonań Bonham Carter warto wymienić sztuki „Kobieta w bieli”, „The Chalk Garden”, „Dom Bernardy Alby” i „Trelawny of the Wells”.

ROBBIE COLTRANE wcielił się w rolę uwielbianego opiekuna Hogwartu, Rubeusa Hagrida, którego zagrał we wszystkich filmach z tej serii. Za rolę w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny otrzymał nominacje do nagrody BAFTA i Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles. Ponownie wcielił się w tę rolę w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Po raz ostatni zagra Hagrida w dwóch częściach filmu Harry Potter i Insygnia Śmierci.

W bogatym filmowym dorobku Coltrane’a znalazły się między innymi filmy Bracia Bloom, Ocean’s Twelve: Dogrywka w reżyserii Stevena Soderbergha, filmy Stephena Sommersa Van Helsing i Przygody Hucka Finna, film braci Hughesów Z piekła rodem, filmy o przygodach Jamesa Bonda Świat to za mało i GoldenEye, List w butelce Luisa Mandokiego, Kumpel, Ten papież musi umrzeć, Uciekające zakonnice, za który otrzymał nagrodę imienia Petera Sellersa podczas ceremonii Evening Standard British Film Awards w 1991 roku, Henryk V Kennetha Branagha, Niech się dzieje co chce, Ten idiota Bert Rigby Carla Reinera, Mona Lisa w reżyserii Neila Jordana, Absolutni debiutanci oraz Obrona królestwa.

Coltrane jest zapewne najbardziej znany z niezwykle popularnego i wyróżnionego licznymi nagrodami serialu telewizyjnego Dr Fitz, na podstawie którego powstało kilka filmów telewizyjnych, ostatni z nich ukazał się jesienią 2006 roku. Kreacja psychologa policyjnego o ciętym języku Doktora Eddiego „Fitza” Fitzgeralda przyniosła Coltrane’owi liczne wyróżnienia, między innymi trzy nagrody BAFTA dla najlepszego aktora telewizyjnego w roku 1994, 1995 i 1996, nagrodę Broadcasting Press Guilds Award dla najlepszego aktora telewizyjnego w 1993 roku, nagrodę Silver Nymph Award dla najlepszego aktora podczas Festiwalu Telewizyjnego w Monte Carlo w 1994 roku, nagrodę Royal Television Society dla najlepszego aktora w 1994 roku, nagrodę FIPA dla najlepszego aktora, oraz nagrodę Cable ACE Award dla najlepszego aktora filmowego lub miniserialowego.

Coltrane po raz pierwszy zdobył popularność na początku lat osiemdziesiątych jako komik w programach Alfresco, Kick Up the Eighties, Laugh??? I Nearly Paid My Licence Fee i Sobotnia noc na żywo. Później wystąpił w trzynastu odcinkach programu Comic Strip oraz w wielu produkcjach telewizyjnych, takich jak Czarna Żmija 3 i Opowieść wigilijna Czarnej Żmii. Coltrane otrzymał nominację do nagrody BAFTA za rolę Danny’ego McGlone’a w serialu Tutti Frutti. Wśród jego dokonań telewizyjnych warto wymienić miniserial ITV Murderland oraz filmy telewizyjne Odpływ, Alicja w krainie czarów i The Planman, którego był również producentem wykonawczym.

W 2006 roku Coltrane znalazł się na liście osób wyróżnionych honorowym Orderem Imperium Brytyjskiego za zasługi na rzecz teatru.

RALPH FIENNES powrócił jako mroczny Lord Voldemort, jeden z najbardziej przerażających i bezlitosnych czarnych charakterów współczesnej literatury i kinematografii. Po raz pierwszy pojawił się w roli Voldemorta w filmie z 2005 roku Harry Potter i Czara Ognia. Powrócił do tej roli w roku 2007 w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa, a ostatnio pojawił się w filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.

W 2010 roku Fiennes po raz pierwszy wyreżyserował film pełnometrażowy, współczesną wizję szekspirowskiego thrillera politycznego Coriolanus, w którym zagrał u boku Gerarda Butlera i Vanessy Redgrave. W tym samym roku zagrał w filmach Nanny McPhee Returns, z Emmą Thompson, oraz Starcie Tytanów, z Liamem Neesonem i Samem Worthingtonem. Obecnie pracuje nad filmem Starcie Tytanów 2.

Fiennes był dwukrotnie nominowany do Oscara, pierwszą nominację otrzymał za rolę w nagrodzonej Oscarem dla najlepszego filmu produkcji Stevena Spielberga z 1994 roku Lista Schindlera. Rola mrożącego krew w żyłach nazistowskiego komendanta Amona Goetha przyniosła mu także Złoty Glob i nominację do nagrody BAFTA, a także liczne wyróżnienia od stowarzyszeń krytyków dla najlepszego aktora drugoplanowego, w tym od National Society of Film Critics oraz od stowarzyszeń krytyków filmowych z Nowego Jorku, Chicago, Bostonu i Londynu. Cztery lata później Fiennes otrzymał drugą nominację do Oscara dla najlepszego aktora w nagrodzonym Oscarem dla najlepszego filmu obrazie Anthony'ego Minghelli Angielski pacjent. Otrzymał też nominacje do Złotego Globu i nagrody BAFTA oraz dwie nominacje do nagrody Screen Actors Guild Award (SAG), jedną dla najlepszego aktora oraz drugą zbiorową dla obsady.

Ponadto Fiennes zdobył nagrodę British Independent Film Award, nagrodę Evening Standard British Film Award, nagrodę od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz nominację do nagrody BAFTA za rolę w dramacie Fernando Meirellesa z 2005 roku Wierny ogrodnik. W 2008 roku zdobył podwójną nominację do nagrody British Independent Film Award dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę w filmie Księżna, który przyniósł mu również nominację do Złotego Globu, oraz w filmie Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj. Ponadto przyznano mu nominacje do nagrody Emmy, Złotego Globu i nagrody SAG za pracę u boku Susan Sarandon w filmie stacji HBO Bernard i Doris.

Inne filmy z jego udziałem to: Lektor z Kate Winslet, nagrodzony Oscarem The Hurt Locker. W pułapce wojny Kathryn Bigelow, Biała hrabina Jamesa Ivory'ego, nagrodzony Oscarem film animowany studia Aardman Wallace i Gromit: Klątwa królika, Czerwony smok, filmy w reżyserii Neila Jordana Koniec romansu i Podwójny blef, Pająk Davida Cronenberga, Chromofobia i Onegin Marthy Fiennes, Kropla słońca Istvana Szabó, Pokojówka na Manhattanie, film animowany Książę Egiptu, Rewolwer i melonik, Oskar i Lucinda, Dziwne dni Kathryn Bigelow, Quiz Show Roberta Redforda, oraz film, w którym zadebiutował Wichrowe wzgórza.

Fiennes ukończył Królewską Akademię Sztuki Dramatycznej, rozpoczynał karierę na deskach londyńskich teatrów i przez dwa sezony pracował w Królewskim Towarzystwie Szekspirowskim (ang. Royal Shakespeare Company). W 1995 roku Fiennes zadebiutował w roli Hamleta w inscenizacji sztuki Szekspira w reżyserii Jonathana Kenta. Kiedy sztuka przeniosła się na Broadway, Fiennes otrzymał nagrodę Tony. Późniejsze teatralne dokonania Fiennesa to między innymi spektakl „Iwanow”, również w reżyserii Kenta, tytułowe role w sztukach Szekspira „Ryszard II” i „Coriolanus”, sztuka „The Talking Cure” Christophera Hamptona, w której stworzył postać Carla Junga, tytułowa rola w sztuce „Brand” Ibsena realizowanej przez Królewskie Towarzystwo Szekspirowskie, oraz rola Marka Antoniusza w sztuce „Juliusz Cezar”.

W 2006 roku Fiennes ponownie podjął współpracę z Jonathanem Kentem, występując w sztuce „Uzdrowiciel” Briana Friela, której premiera odbyła się w Dublinie. Kiedy sztuka została przeniesiona na Broadway, Fiennes otrzymał za swoją rolę nominację do nagrody Tony. W 2008 roku Fiennes wystąpił w westendowskim debiucie sztuki Yasminy Rezy „Bóg mordu”, a później tego samego roku wystąpił w reżyserowanym przez Kenta spektaklu „Edyp” w Teatrze Narodowym.

CIARÁN HINDS dołączył do obsady w roli Aberfortha Dumbledore’a, brata zmarłego dyrektora Hogwartu, Albusa Dumbledore’a.

Wcześniej tego roku Hinds zagrał u boku Anthony’ego Hopkinsa w thrillerze psychologicznym Rytuał. Filmy z jego udziałem, które mają się wkrótce ukazać, to nowa wersja filmu Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg, thriller The Woman in Black, film akcji Ghost Rider: Spirit of Vengeance oraz film animowany John Carter of Mars.

W 2009 roku podczas festiwalu Tribeca Film Festival Hinds otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora za rolę w filmie The Eclipse. Wśród jego niedawnych dokonań warto też wymienić filmy Życie z wojną w tle, Góra czarownic, Stop-Loss, Niezwykły dzień Panny Pettigrew, Aż poleje się krew, Margot jedzie na ślub, Narodzenie i Głos wolności. Współpracował także z Erikiem Baną i Danielem Craigiem przy kontrowersyjnym dramacie Stephena Spielberga Monachium. Ponadto Hinds zagrał w serialu stacji BBC Rzym, w którym za rolę Juliusza Cezara otrzymał irlandzką nagrodę Irish Film and Television Award dla najlepszego aktora.

Wcześniejsze filmy z jego udziałem to Dziewczyny z kalendarza, Lara Croft Tomb Raider: Kolebka życia, Veronica Guerin, Droga do zatracenia, Suma wszystkich strachów, Titanic Town, Oskar i Lucinda, Spirala przemocy, W kręgu przyjaciół oraz epicki obraz powracający do legendy o królu Arturze Excalibur, który był filmowym debiutem Hindsa.

Hinds rozpoczął karierę aktorską na scenach rodzimej Irlandii Północnej i intensywnie współpracował z teatrem Citizens’ Theatre w Glasgow. Później został członkiem królewskiego Towarzystwa Szekspirowskiego i zagrał w takich sztukach jak „Ostatnie dni Don Juana”, „Troilus i Kresyda”, „Edward II” oraz „Ryszard III”, w której zagrał tytułową postać.

JASON ISAACS ponownie występuje jako Lucjusz Malfoy, niegdyś butny Śmierciożerca, który stracił władzę i pozycję. Isaacs zagrał tę rolę w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.

Najnowszy film z jego udziałem to thriller Abduction z Taylorem Lautnerem, w reżyserii Johna Singletona. Poza tym Isaacs użyczył swego głosu w filmie Auta 2 oraz filmie video Green Lantern: Emerald Knights.

Isaacs zagrał ostatnio z Mattem Damonem i Paulem Greengrassem w thrillerze akcji Green Zone, a także wystąpił w filmie niezależnym Skeletons. Poza tym pojawił się w dramacie z nazistowskimi motywami Good, którego był również producentem wykonawczym. Za tę rolę otrzymał od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych nagrodę dla najlepszego aktora drugoplanowego. Jego najnowsze wyróżnienia za osiągnięcia aktorskie to nominacja do Złotego Globu dla najlepszego aktora za pracę w miniserialu BBC Stan wyjątkowy oraz nominacja do nagrody BAFTA TV dla najlepszego aktora za rolę w filmie telewizyjnym BBC The Curse of Steptoe.

Isaacs zdobył sławę w 2010 roku, wcielając się w rolę okrutnego pułkownika Williama Tavingtona w dramacie w reżyserii Rolanda Emmericha Patriota, którego akcja rozgrywa się w czasach wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Za tę rolę Isaacs otrzymał nominację do nagrody dla najlepszego aktora drugoplanowego od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz nagrodę dla najlepszego odtwórcy roli czarnego charakteru Blockbuster Award. W 2001 roku zagrał drag queen w przeróbce filmu Słodki listopad, widzowie pamiętają go również z roli upartego Kapitana Mike'a Steele'a w dramacie wojennym Ridleya Scotta Helikopter w ogniu. Później wystąpił w dramacie, którego akcja rozgrywa się w czasach II wojny światowej, Szyfry wojny, komedii romantycznej Passionada, oraz w komedii akcji Smoking, u boku Jackie'ego Chana. W 2003 roku Isaacs zagrał podwójną rolę Kapitana Hooka i Pana Darlinga w filmie Piotruś Pan, w reżyserii P.J. Hogana.

Issacs wystąpił również w kilku filmach swego przyjaciela, reżysera Paula Andersona, takich jak Ukryty wymiar, Galaktyczny wojownik i Zakupy 'cash and carry', a także zagrał epizodyczną rolę w filmie Resident Evil. Inne filmy z jego udziałem to: Koniec romansu, Armageddon, Ostatni smok, filmy niezależne Przyjaciele z kasą, Gra o wszystko, Miłego dnia?, Nine Lives, Hotel, Ostatnia chwila i Gra słów.

W telewizji Isaacs występował przez trzy sezony w wyróżnionym nagrodą Peabody Award serialu stacji Showtime Braterstwo, w którym gra irlandzko-amerykańskiego gangstera, Michaela Caffee. Za tę rolę otrzymał nominację do nagrody Satellite Award. Inne telewizyjne osiągnięcia Isaacsa to role w filmie telewizyjnym stacji Channel 4 Scars oraz serialu NBC Prezydencki poker, a także gościnny występ w serialu Ekipa. Na początku kariery przez dwa sezony grał w popularnym brytyjskim serialu Capital City i można go było oglądać w kontrowersyjnym miniserialu BBC Civvies. Obecnie pracuje przy miniserialu stacji BBC Case Histories, opartym na motywach bestsellerowych powieści kryminalnych Kate Atkinson, w którym gra ironicznego detektywa Jacksona Brodie’ego.

Isaacs urodził się w Anglii, w Liverpoolu, był studentem Uniwersytetu w Brystolu i wyreżyserował tam ponad 20 sztuk teatralnych, w których również grywał. Ukończył prestiżową londyńską Centralną Szkołę Mowy i Dramatu (ang. Central School of Speech and Drama).

Na teatralnej scenie wcielił się w postać Louisa w inscenizacji wyróżnionej nagrodą Pulitzera sztuki „Anioły w Ameryce – część I i II”, w wykonaniu Królewskiego Teatru Narodowego. Pojawił się na pięciu Festiwalach Edynburskich oraz w Londynie w teatrach Royal Court, Almeida oraz King's Head. Ostatnio Isaacs wystąpił u boku Lee Evansa we wznowieniu sztuki „Samoobsługa” Harolda Pintera na West Endzie.

ALAN RICKMAN wcielił się w rolę tajemniczego Severusa Snape'a, byłego profesora zajmującego się miksturami, który został dyrektorem Hogwartu. Po raz pierwszy wcielił się w tę rolę w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny i zagrał ją kolejno we wszystkich częściach serii.

W roku 1988, kiedy Rickman debiutował w filmie fabularnym Szklana pułapka, był już cenionym w rodzimej Anglii aktorem teatralnym. Od tego czasu otrzymał liczne wyróżnienia za pracę w filmach i telewizji.

W 1992 roku zdobył nagrodę BAFTA dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Szeryfa Nottinghama w filmie Robin Hood: Książę złodziei, a także nominację do nagrody BAFTA dla najlepszego aktora za rolę w filmie Anthony'ego Minghelli Głęboko, prawdziwie, do szaleństwa. W tym samym roku otrzymał nagrodę Evening Standard British Film Award i nagrodę Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych za pracę nad wymienionymi filmami, a także nad filmem Stephena Poliakoffa Z zamkniętymi oczami, oraz dodatkowo za film Quigley na Antypodach od Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych. Później otrzymał nominacje do nagrody BAFTA za role w filmach Rozważna i Romantyczna Anga Lee oraz Michael Collins Neila Jordana.

Rickmanowi przyznano nagrodę Emmy, Zloty Glob, oraz nagrodę SAG za tytułową rolę w filmie HBO Rasputin. Otrzymał również kolejną nominację do nagrody Emmy za rolę w filmie stacji HBO z 2004 roku W rękach Boga. W ubiegłym roku zagrał z Emmą Thompson w filmie telewizyjnym stacji BBC The Song of Lunch.

Ostatnio Rickman zagrał Sędziego Trupina w ekranizacji musicalu Stephena Sondheima Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street, w reżyserii Tima Burtona. Ponownie podjął współpracę z Burtonem, udzielając głosu Niebieskiej gąsienicy w hicie fantasy Alicja w Krainie Czarów z 2010 roku. Inne filmy z jego udziałem to: Wino na medal, za który otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora podczas Festiwalu Filmowego w Seattle w 2008 roku, Porwany, Pachnidło: Historia mordercy, Śniegowe ciastko, To właśnie miłość, Dwa w jednym, Kosmiczna załoga, Dogma, Pocałunek Judasza oraz film Mesmer, za który przyznano mu miano najlepszego aktora podczas Festiwalu Filmowego w Montrealu w 1994 roku. Ostatnio ponownie podjął współpracę z Emmą Thompson w filmie telewizyjnym stacji BBC The Song of Lunch.

W 1997 roku Rickman zadebiutował w filmie fabularnym rolą w obrazie Zimowy gość, z Emmą Thompson. Wspólnie z Sharman Macdonald stworzył scenariusz do tego filmu, opartego na sztuce Macdonald. Oficjalnie wybrany podczas Festiwalu Filmowego w Wenecji, film był nominowany do Złotego Lwa i otrzymał trzy inne nagrody. Później, podczas Festiwalu Filmowego w Chicago w 1997 roku zyskał miano najlepszego filmu. Rickman był również reżyserem teatralnej wersji filmu Zimowy gość na deskach brytyjskiego teatru. Ponadto był reżyserem spektaklu „Nazywam się Rachel Corrie” wystawianego na West Endzie, wyróżnionego przed przeniesieniem do Nowego Jorku nagrodą dla najlepszej nowej sztuki oraz dla najlepszego reżysera przez Theatregoers’ Choice Awards. Ostatnio pracował jako reżyser przy inscenizacji sztuki Augusta Strindberga „Creditors” w londyńskim teatrze Donmar Warehouse, sztukę zaprezentowano również w akademii muzycznej Brooklyn Academy of Music w kwietniu 2010 roku.

Rickman studiował na Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej i przez dwa sezony pracował w Królewskim Towarzystwie Szekspirowskim. W 1985 roku wykreował postać Vicomte'a de Valmonta w sztuce „Niebezpieczne związki”, a w roku 1987, kiedy ponownie wcielił się w tę rolę na Broadwayu, otrzymał nominację do nagrody Tony. W roku 2001 i 2002 Rickman zagrał w westendowskiej inscenizacji sztuki Noela Cowarda „Private Lives”, za którą otrzymał nagrodę Variety Club Award oraz nominacje do Oliviera i nagrody Evening Standard Award dla najlepszego aktora. Kiedy przeniesiono sztukę na Broadway, Rickman otrzymał drugą nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora. Powrócił na teatralną scenę w sztuce Ibsena „Jan Gabriel Borkman”, której premiera odbyła się w teatrze Abbey Theatre w Dublinie, a następnie została przeniesiona do Nowego Jorku na Brooklyn Academy.

MAGGIE SMITH powraca w roli profesorki z Hogwartu, Minervy McGonagall.

Smith była wielokrotnie wyróżniona za pracę w teatrze, kinie i telewizji. Jest dwukrotną laureatką Oscara. Pierwszą nagrodę otrzymała w 1969 roku za tytułową rolę w filmie Pełnia życia panny Brodie. Za tę rolę przyznano jej także nagrodę BAFTA i nominację do Złotego Globu. Dziesięć lat później otrzymała drugiego Oscara, Złoty Glob, nagrodę Evening Standard British Film Award oraz nominację do nagrody BAFTA za rolę w filmie Suita kalifornijska. Ostatnią, szóstą nominację do Oscara Smith otrzymała za rolę w filmie Roberta Altmana Gosford Park, za którą otrzymała też nominacje do Złotego Globu, nagrody BAFTA, nagrody SAG oraz nagrody Critics’ Choice Award dla obsady.

Wśród licznych wyróżnień aktorskich Smith warto również wspomnieć nominacje do Oscara za role w filmach Otello, Podróże z moją ciotką oraz Pokój z widokiem. Za ten ostatni otrzymała nagrodę BAFTA i Złoty Glob. Poza tym przyznano jej nagrody BAFTA za filmy Herbatka z Mussolinim i Prywatne zajęcia, nagrodę BAFTA i Evening Standard British Film Award za film Samotna pasja Judith Hearne, a także nagrodę Evening Standard British Film Award za film Kwartet.

Smith po raz pierwszy pojawiła się w roli profesor McGonagall w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny i wystąpiła w niej ponownie w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. W swoim aktorskim dorobku ma także filmy Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya, Zmowa pierwszych żon, Zakonnica w przebraniu, Tajemniczy ogród, Hook, Zakochana Jane, Lawendowe wzgórze, Ostatni wrzesień, Plac Waszyngtona, Ryszard III, Misjonarz, Śmierć na Nilu, Zabity na Śmierć i Garniec miodu.

W telewizji występuje w serialu stacji ITV Downtown Abbey, który jest emitowany w USA za pośrednictwem PBS. Wcześniej otrzymała nagrodę Emmy za rolę w filmie telewizji HBO z 2003 roku Mój dom w Umbrii. W 2010 roku przyznano jej czwartą nominację do nagrody Emmy za rolę w filmie stacji HBO Opowieść Mary. Wcześniej otrzymała nominacje do Emmy za role w filmach telewizyjnych Nagle, zeszłego lata oraz David Copperfield. Ten ostatni przyniósł jej także nominację do nagrody BAFTA TV. Poza tym otrzymała też nominacje do nagrody BAFTA TV za role w filmach Memento Mori, Mrs. Silly i serialu Takling Heads, który przyniósł jej także nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego (ang. Royal Television Society Award).

Smith zaczęła występować w teatrze w 1952 roku z towarzystwem teatralnym Uniwersytetu Oksfordzkiego i zadebiutowała jako aktorka w Nowym Jorku w musicalu „The New Faces of 1956”. Trzy lata później dołączyła do towarzystwa teatralnego Old Vic Company, w którym otrzymała nagrodę Evening Standard dla najlepszej aktorki w 1962 roku za rolę w sztukach „The Private Ear” i „The Public Eye”. W 1963 roku dołączyła do Teatru Narodowego i zagrała Desdemonę w sztuce „Otello” Laurence’a Oliviera. Inne ważne sztuki Teatru Narodowego, w których zagrała, to „Czarna komedia”, „Namiętność panny Julity”, „The Country Wife”, „The Beaux Stratagem”, „Wiele hałasu o nic” oraz „Hedda Gabler”.

W trakcie swojej kariery Smith występowała na scenach Londynu i Nowego Jorku. Otrzymała nagrodę Tony za rolę w sztuce „Lettice and Lovage”, a wcześniej nominacje do tej samej nagrody za role w sztukach „Night and Day” oraz „Private lives”. Przyznano jej także nagrody Evening Standard Drama Award za role w sztukach „Virginia” i „Trzy wysokie kobiety”.

W 1990 roku Smith została wyróżniona Orderem Imperium Brytyjskiego i otrzymała honorowy tytuł szlachecki „Dame”. Poza tym jest członkinią Brytyjskiego Instytutu Filmowego, a w 1993 roku przyznano jej nagrodę BAFTA za całokształt twórczości.

JULIE WALTERS powraca jako opiekuńcza Pani Weasley, w tę postać wcieliła się we wszystkich filmach o Harrym Potterze.

Walters była dwukrotnie nominowana do Oscara, po raz pierwszy w 1984 roku za debiutancką rolę w filmie pełnometrażowym Edukacja Rity, za którą otrzymała też nagrodę BAFTA i Złoty Glob. Drugą nominację do Oscara przyznano jej za rolę w filmie Stephena Daldry'ego Billy Elliot. Rola nauczycielki baletu Billy'ego przyniosła jej nagrody BAFTA, Empire, Evening Standars Film Award, oraz nagrodę Londyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych, a także nominację do Złotego Globu, Europejskiej Nagrody Filmowej i dwie nominacje do nagrody Screen Actors Guild Award (dla najlepszej aktorki drugoplanowej i dla wybitnej obsady). Walters zdobyła również nominacje do nagrody BAFTA za role w filmach Personal Services i Stepping Out, ten drugi przyniósł jej również nagrodę Variety Club Award.

W 2008 roku Walters zagrała u boku Meryl Streep w niezwykle popularnym musicalu Mamma Mia!. W tym roku można było usłyszeć jej głos w filmie animowanym Gnomeo i Julia. Inne filmy z jej udziałem to: Zakochana Jane Juliana Jarrolda, Nauka jazdy, w którym zagrała razem z Rupertem Grintem, jej filmowym synem z serii Harry Potter, Burzliwy czas, Dziewczyny z kalendarza, Zanim odejdziesz, Titanic Town Rogera Michella, Babski wieczór, Intimate Relations, Siostro, moja siostro, Być kobietą, Buster i Nadstaw uszu Stephena Frearsa.

Walters jest również dobrze znana brytyjskim telewidzom. W 2010 roku zdobyła dwukrotnie nominację do nagrody BAFTA TV dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej za pracę w filmach telewizyjnych A Short Stay in Switzerland i Mo, za który przyznano jej nagrodę BAFTA TV. Wcześniej przez trzy kolejne lata (2002-2004) zdobywała nagrody BAFTA TV za role w filmach Strange Relations i Murder, za który otrzymała też nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego (Royal Television Society Award), oraz za serial Opowieści kantenberyjskie, za który przyznano jej nagrodę Broadcasting Press Guild Award. Ponadto otrzymała jeszcze cztery nominacje do nagrody BAFTA TV: w 1983 roku za miniserial Boys from the Blackstuff, w 1987 roku za serial Victoria Wood: As Seen on TV, w roku 1994 za film telewizyjny The Wedding Gift, oraz w 1999 roku za serial Dinnerladies. Inne filmy z jej udziałem to Brud: Historia Mary Whitehouse, The Ruby in the Smoke, Ostatnie wyzwanie, The Return, Oliver Twist, Jake's Progress, Pat i Margaret, The Summer House, Julie Walters and Friends, Talking Heads i The Birthday Party.

Walters jest również znakomitą aktorką teatralną. W 2001 roku otrzymała Nagrodę Oliviera za rolę w sztuce Arthura Millera „Wszyscy moi synowie”, a wcześniej nominowano ją do tej samej nagrody za sztukę „Chora miłość” Sama Sheparda. Na londyńskiej scenie zadebiutowała w spektaklu „Edukacja Rity” i stworzyła postać, którą później przeniosła na ekrany kinowe. Wśród ról teatralnych Walters warto wymienić sztuki „Jumpers”, „Having a Ball”, „Frankie and Johnny in the Clair de Lune”, „When I was a Girl I Used to Scream and Shout”, „The Rose Tatoo” Tennessee'ego Williamsa, oraz musical „Acorn Antiques”.

Ponadto w 2006 ukazała się pierwsza powieść Walters „Maggie's Tree”.

TOM FELTON grał rolę zaciętego wroga Harry'ego Pottera i przywódcy Slytherinu, Draco Malfoya, we wszystkich częściach filmu.

Felton pracuje obecnie nad wieloma filmami, w tym nad thrillerem o zjawiskach nadprzyrodzonych The Apparition, w którym pojawi się u boku Ashley Greene i Sebastiana Stana, filmem akcji z Jamesem Franco i Freidą Pinto Geneza planety małp, którego akcja toczy się przed wydarzeniami przedstawionymi w filmie Planeta małp, niezależnym dramatem sportowym z Taraji P. Henson From the Rough opowiadającym historię trenera Santany Sparksa, a także dramacie osadzonym w realiach II wojny światowej Grace and Danger.

Felton profesjonalnie zajmuje się aktorstwem od dziewiątego roku życia, kiedy to zagrał Peagreena Clocka w niezwykłej opowieści Petera Hewitta Pożyczalscy. Tą rolą zwrócił na siebie uwagę reżysera Andy'ego Tennanta, który obsadził Feltona w roli filmowego syna Jodie Foster, Louisa Leonowensa, w filmie biograficznym z 1999 roku Anna i Król.

Dwa lata później otrzymał upragnioną rolę Draco Malfoya w pierwszej części przygód Harry'ego Pottera Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Później wcielił się w rolę tej postaci, którą fani uwielbiają nienawidzić, w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa, Harry Potter i Książę Półkrwi, za który otrzymał nagrodę filmową MTV dla najlepszego odtwórcy roli czarnego charakteru, oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I. Zagrał też epizodyczną rolę w komedii Idol z piekła rodem z Russelem Brandem.

Oprócz aktorstwa Felton ma jeszcze jedną pasję, muzykę. Nauczył się gry na gitarze, sam pisze i wykonuje własne piosenki.

BONNIE WRIGHT we wszystkich częściach filmu zagrała Ginny Weasley, najmłodszą z rodzeństwa Weasleyów, która okazuje się utalentowaną i odważną młodą czarownicą. W jej bohaterce podkochuje się Hary Potter.

Wright miała zaledwie dziesięć lat, kiedy po raz pierwszy zagrała Ginny w 2001 roku w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny. W ciągu następnego dziesięciolecia dosłownie dorastała w tej roli, pojawiła się w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.

Wright zagrała również w mającym się wkrótce ukazać filmie niezależnym Geography of the Hapless Heart. Wcześniej wystąpiła w kilku produkcjach telewizyjnych. Wcieliła się w postać młodej Agathy Christie w filmie telewizyjnym stacji BBC Agata Christie: Życie w obrazach i pojawiła się w dramacie przygodowym Wyspa Robinsonów, produkcji stacji Hallmark nadawanej w USA i Wielkiej Brytanii. Poza tym użyczyła głosu w jednym z odcinków animowanego serialu telewizji Disney Channel Wymiennicy.

Oprócz aktorstwa Wright interesuje się również muzyką, gra na gitarze i saksofonie.

JAMES PHELPS i OLIVER PHELPS to bliźniacy, którzy grają role psotnych czarodziejów Freda i George'a Weasleyów.

Bracia Phelps byli piętnastolatkami, gdy po raz pierwszy zagrali bliźniaków Freda i George'a, najbardziej komicznych i pomysłowych członków klanu Weasleyów, w hicie z 2001 roku Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Ponownie wcielili się w swoje role w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.

Poza rolami w filmach o Harrym Potterze bracia Phelps wystąpili w jednym z odcinków serialu stacji ITV Kingdom, ze Stephenem Fryem.

MATTHEW LEWIS gra wiernego i odważnego przyjaciela Harry’ego Pottera, Neville’a Longbottoma.

Lewis rozpoczął karierę aktorską, gdy miał zaledwie pięć lat, dołączając do kółka aktorskiego. W 2011, kiedy otwarty casting do filmu Harry Potter i Kamień Filozoficzny odbywał się w jego rodzinnym mieście Leeds, Lewisa obsadzono w roli Neville’a. Powrócił w tej roli w filmach Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I. Poza tym Lewisa można było oglądać w filmie niezależnym z 2010 roku The Sweet Shop.

Lewis wystąpił także w wielu brytyjskich serialach, między innymi w Heart Beat, City Central, Where the Heart Is, Sharpe, Dalziel i Pascoe oraz Some Kind Of Life.

EVANNA LYNCH zadebiutowała jako aktorka w roli Luny Lovegood w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa, później pojawiła się również w filmach Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.

Lynch pochodzi z Irlandii i była już wierną fanką Harry'ego Pottera, kiedy podczas otwartego castingu na początku 2006 roku została wybrana do tej roli spośród piętnastu tysięcy pełnych nadziei nastolatek. Przywiązanie Lynch do tej niezwykłej postaci sprawiło, że wyróżniała się spośród tysięcy innych dziewcząt i ostatecznie dostała upragnioną rolę.

DAVID YATES (reżyser) wcześniej wyreżyserował hit Harry Potter i Zakon Feniksa, za który otrzymał nagrodę Empire Award dla najlepszego reżysera, oraz film Harry Potter i Książę Półkrwi. Jako reżyser filmu Harry Potter i Insygnia Śmierci objął pieczę zarówno nad I jak i II częścią.

Yates jest wyróżnionym licznymi nagrodami reżyserem telewizyjnym. Otrzymał nagrodę BAFTA TV za pracę nad miniserialem stacji BBC Czasy, w których przyszło nam żyć, dramatem z epoki z Matthew Macfadyenem i Mirandą Otto. W 2003 roku wyreżyserował serial telewizyjny Stan gry, za który otrzymał nominację do nagrody BAFTA TV oraz nagrodę stowarzyszenia reżyserów Directors Guild of Great Britain Award (DGGB) za wybitne osiągnięcia reżyserskie. Serial otrzymał również nagrodę Broadcasting Press Guild Award, nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego oraz Rockie Award dla najlepszego serialu podczas Festiwalu Telewizyjnego w Banff.

Rok później Yates wyreżyserował odważny dramat Żywy towar, za który otrzymał kolejną nagrodę BAFTA TV oraz drugą nominację do nagrody od DGBB. Odważne ujęcie problemu handlu ludźmi przyniosło mu kilka międzynarodowych nagród, w tym osiem nagród BAFTA TV i cztery nagrody Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego, obie dla najlepszego filmu, nagrodę jury dla najlepszego miniserialu podczas Międzynarodowego Festiwalu Telewizyjnego w Reims oraz nagrodę Golden Nymph podczas Festiwalu Filmowego w Monte Carlo.

Yates otrzymał nagrodę Emmy za wybitne osiągnięcia reżyserskie w miniserialu, filmie lub programie specjalnym za film stacji HBO z 2005 roku Dziewczyna z kawiarni, romans z Billem Nighy’em i Kelly Macdonald. Inne telewizyjne dokonania Yatesa to między innymi film telewizyjny The Young Visiters z Jimem Broadbentem i Hugh Lauriem oraz miniserial The Sins z Pete'em Postlethwaite'em i Geraldine James.

Yates dorastał w St. Helens, w hrabstwie Merseyside, i studiował politologię na Uniwersytecie w Essex oraz na Uniwersytecie w Georgetown w stanie Waszyngton. Rozpoczął karierę reżyserską od filmu krótkometrażowego When I Was Girl, do którego sam napisał scenariusz. Film przyniósł mu nagrodę dla najlepszego europejskiego filmu krótkometrażowego podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cork w Irlandii, oraz nagrodę Golden Gate Award podczas Festiwalu Filmowego w San Francisco. Zagwarantował mu również przyjęcie do szkoły filmowej National Film and Television School w Beaconsfield w Anglii.

Jego pracę dyplomową, film Good Looks, wyróżniono nagrodą Srebrny Hugo na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago. W 1998 roku Yates zadebiutował jako reżyser filmów fabularnych obrazem Pretendent, ze Stephenem Fryem i Johnem Gielgudem. Jego najnowszy film krótkometrażowy Rank, z 2002 roku, był nominowany do nagrody BAFTA.

DAVID HEYMAN (producent) jest odpowiedzialny za produkcję wszystkich filmowych adaptacji niezwykle popularnych książek o Harrym Potterze autorstwa J.K. Rowling. Filmem Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I i II zamyka najbardziej popularną serię wszech czasów.

Heyman pracuje obecnie nad produkcją kilku nowych projektów filmowych, między innymi nad filmem Gravity Alfonso Cuaróna z oscarowymi aktorami — George’em Clooneyem i Sandrą Bullock.

Oprócz filmów z Harrym Potterem Heyman zajmował się również produkcją komedii Jestem na tak z Jimem Carreyem, popularnego thrillera science-fiction Jestem legendą Francisa Lawrence'a, z Willem Smithem, cieszącego się dużym uznaniem dramatu Marka Hermana Chłopiec w pasiastej piżamie z Vegą Farmigą i Davidem Thewlisem, oraz niezależnego dramatu Is Anybody There? w reżyserii Johna Crowleya z Michaelem Caine'em w jednej z głównych ról.

Heyman zdobywał wykształcenie w Anglii i Stanach Zjednoczonych. Rozpoczynał karierę jako asystent produkcji przy filmach Ragtime Milosa Formana i Podróż do Indii Davida Leana. W 1986 roku Heyman przeniósł się do Los Angeles, gdzie jako dyrektor kreatywny w Warner Bros. pracował przy filmach Goryle we mgle i Chłopcy z ferajny. Pod koniec lat osiemdziesiątych został wiceprezesem wytwórni United Artists.

Równocześnie Heyman rozpoczął karierę jako niezależny producent i wyprodukował kilka filmów, między innymi Miasto aniołów 2 w reżyserii Ernesta Dickersona, z Tupakiem Shakurem i Omarem Eppsem, oraz niskobudżetowy klasyk Rodzinna wyprawa w reżyserii Grega Mottoli z Lievem Schreiberem, Parker Posey, Hope Davis, Stanleyem Tuccim i Campbellem Scottem.

Heyman przez wiele lat pracował w USA, a w roku 1996 powrócił do Wielkiej Brytanii i założył firmę producencką Heyday Films. Zamierzał wykorzystać swoje powiązania ze Stanami Zjednoczonymi i Europą w tworzeniu międzynarodowych filmów i programów telewizyjnych.

W 2003 roku Heyman otrzymał nagrodę dla producenta roku podczas festiwalu ShoWest, zostając tym samym pierwszym brytyjskim producentem, któremu przyznano ten tytuł.

DAVID BARRON (producent) pracował wcześniej jako producent filmów Harry Potter i Zakon Feniksa, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I. Był również producentem wykonawczym filmów Harry Potter i Komnata Tajemnic oraz Harry Potter i Czara Ognia.

Barron pracuje w przemyśle rozrywkowym od ponad 25 lat i, zanim przeniósł się do filmu i telewizji, rozpoczynał karierę w reklamie. Zajmował się nie tylko produkcją. Pracował również jako dyrektor ds. lokalizacji, asystent reżysera, kierownik produkcji i kierownik nadzorujący produkcję przy filmach Kochanica Francuza, Pola śmierci, Rewolucja, Legenda, Narzeczona dla księcia, Samotna pasja Judith Hearne, Moce ciemności, Nocne plemię oraz Hamlet Franco Zefirelliego.

W 1991 roku Barron otrzymał stanowisko kierownika produkcji przy ambitnym projekcie telewizyjnym George'a Lucasa Kroniki młodego Indiany Jonesa. Rok później pracował jako producent liniowy przy filmie Opowieść wigilijna Muppetów.

W 1993 roku Barron dołączył do zespołu producenckiego Kennatha Branagha jako współproducent i kierownik produkcji filmu Frankenstein. Był to początek współpracy Barrona z Branaghem, która zaowocowała powstaniem filmów W środku mrocznej zimy, Hamlet i Stracone zachody miłości. Barron był również producentem filmu Olivera Parkera Otello, w którym Branagh zagrał u boku Laurence'a Fishburne'a.

Wiosną 1999 roku wspólnie z brytyjskim reżyserem Paulem Weilandem założył własną spółkę Contagious Films. Ostatnio Barron powołał do życia drugą firmę, Runaway Fridge Films.

J. K. (JOANNE KATHLEEN) ROWLING (autorka fabuły/ producentka) jest autorką bestsellerowej serii powieści o Harry’m Potterze, która zachwyciła miliony dzieci i dorosłych czytelników na całym świecie. Pierwsza z książek „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” ukazała się w 1997 roku, a siódma, ostatnia, „Harry Potter i Insygnia Śmierci” siedem lat później, w roku 2007. Każda z książek cieszyła się rekordową popularnością, do dziś seria sprzedała się na świecie w ponad czterystu milionach egzemplarzy. Książki sprzedawano na ponad dwustu terytoriach dystrybucyjnych, przetłumaczono je na 69 języków, na podstawie tych powieści powstała niezwykle popularna seria filmów.

Ponadto J.K. Rowling napisała dwie mniejsze książki, które pojawiają się w powieściach jako tytuły podręczników Harry’ego. „Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć” oraz „Quidditch przez wieki”. Obie ukazały się w marcu 2001 roku, a dochód z ich sprzedaży przekazano fundacji Comic Relief.

W grudniu 2008 roku ukazała się książka „Baśnie barda Beedle’a”, która przyniosła ogromne zyski fundacji The Children’s High Level Grup, działającej na rzecz poprawy warunków życia młodych ludzi w domach pomocy w Europie i na całym świecie.

J.K. Rowling otrzymała Order Imperium Brytyjskiego za zasługi na rzecz literatury dziecięcej oraz liczne nagrody i honorowe wyróżnienia, między innymi prestiżową hiszpańską nagrodę Księcia Asturii w dziedzinie zgody między narodami, francuski order Legii Honorowej, a ostatnio duńską nagrodę imienia Hansa Christiana Andersena. W czerwcu 2008 roku wygłosiła mowę do absolwentów Uniwersytetu Harvarda.

J.K. Rowling założyła fundację charytatywną Volant Charitable Trust, która udziela wsparcia w licznych działaniach związanych z ubóstwem i podobnymi problemami, w szczególności tymi, które dotykają kobiet i dzieci. Fundacja finansowała liczne projekty w Wielkiej Brytanii i za granicą. Wspiera także badania poszukujące przyczyn i sposobów leczenia stwardnienia rozsianego.

Przez siedem lat Rowling była ambasadorem One Parent Families, zwanej obecnie Gingerbread. To organizacja współpracująca z samotnymi rodzicami i ich dziećmi. W 2007 roku zajęła honorowe stanowisko prezesa organizacji.

W 2010 roku założyła fundację Lumos, organizację charytatywną pracującą na rzecz poprawy życia ubogich dzieci.

STEVE KLOVES (scenarzysta) był autorem scenariuszy do wszystkich (z wyjątkiem jednego) filmów z niezwykle popularnej serii Harry Potter, na podstawie bestsellerowych powieści J.K. Rowling. Otrzymał nominacje do nagrody BAFTA Children's Award dla najlepszego filmu fabularnego za pracę nad filmami Harry Potter i Kamień Filozoficzny i Harry Potter i Komnata Tajemnic. Później napisał scenariusze do filmów Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.

Kloves otrzymał nominację do Oscara dla najlepszego scenariusza-adaptacji za uznany dramat Curtisa Hansona z 2000 roku Cudowni chłopcy, z Michaelem Douglasem, Tobeyem Maguire'em i Frances McDormand. Za scenariusz do tego filmu Kloves otrzymał również nagrodę Critic's Choice Award oraz nominacje do nagrody BAFTA, Złotego Globu i nagrody od Stowarzyszenia Pisarzy Amerykańskich (ang. Writers Guild of America Award).

Kloves rozpoczął karierę scenarzysty w 1984 roku scenariuszem do filmu Wyścig z księżycem, historii o dojrzewaniu w czasach II wojny światowej, w reżyserii Richarda Benjamina z Seannem Pennem, Elizabeth McGovern i Nicolasem Cage'em.

W 1989 roku Kloves zadebiutował jako reżyser filmem Wspaniali bracia Bakerowie, z Jeffem Bridgesem, Beau'em Bridgesem i Michelle Pfeifer. Film ten, do którego Kloves sam napisał scenariusz, otrzymał cztery nominacje do Oscara, w tym jedną dla Michelle Pfeiffer, której za tę rolę przyznano również Złoty Glob i nagrodę BAFTA. Ponadto Kloves otrzymał Nagrodę Brytyjskiego Instytutu Filmowego oraz nominację do nagrody Stowarzyszenia Pisarzy Amerykańskich za najlepszy oryginalny scenariusz.

Kloves był też autorem scenariusza i reżyserem thrillera psychologicznego Krew z krwi, kość z kości, z Dennisem Quaidem, Meg Ryan i Gwyneth Paltrow.

LIONEL WIGRAM (producent wykonawczy) pracował wcześniej jako producent wykonawczy filmów Harry Potter i Zakon Feniksa, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.

Założył własną firmę producencką Wigram Productions w 2006 roku w ramach umowy z Warner Bros. W 2009 roku pracował nad produkcją międzynarodowego hitu Guya Ritchiego Sherlock Holmes z Robertem Downeyem Jr. i Jude'em Law. Film zarobił na całym świecie ponad 520 milionów dolarów. Obecnie Wigram zajmuje się produkcją drugiej części, filmu Sherlock Holmes: A Game of Shadows, w której Downey i Law ponownie podejmą współpracę pod okiem reżysera Guya Ritchiego.

Wigram był również producentem wykonawczym filmu Cudowne dziecko oraz niedawnego animowanego filmu przygodowego w reżyserii Zacka Snydera Legendy sowiego królestwa: Strażnicy Ga’Hoole, którego premiera odbyła się tej jesieni.

Wigram zdobył wykształcenie na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie był jednym z założycieli fundacji filmowej Oxford Film Foundation. Rozpoczął filmową karierę jeszcze jako student na Oksfordzie, pracując w czasie wakacji jako asystent producenta Elliota Kastnera. Po ukończeniu studiów przeniósł się do Kalifornii, by tam pracować dla Kastnera. Wigram wyprodukował swój pierwszy film Balanga na autostradzie w 1987 roku, po nim ukazał się film Chłodny odcień błękitu z Woodym Harrelsonem, a w 1988 roku Ciepły letni deszcz z Kelly Lynch. Równocześnie Wigram pracował nad pierwszymi szkicami filmu, który później miał się ukazać jako Życie Carlita.

W 1990 roku Wigram został dyrektorem ds. rozwoju w Alive Films, gdzie pracował przy filmach Wesa Cravena i Sama Sheparda. Wyprodukował również Miłość w rytmie rap i pracował jako producent wykonawczy na planie filmu Na samym dnie Stevena Soderbergha. W 1993 roku wspólnie z właścicielem Alive, Shepem Gordonem, założył własną spółkę menadżerską dla szefów kuchni Alive Culinary Resources. Poza pełnieniem funkcji menedżerów najlepszych szefów kuchni w Stanach Zjednoczonych stworzyli kulinarny serial video dla Time Life, w której zadebiutował Emeril Lagasse.

W 1994 roku Wigram dołączył jako dyrektor ds. rozwoju do spółki Renny'ego Harlina i Geeny Davis, The Forge. Wśród projektów, nad którymi pracował, warto wymienić Długi pocałunek na dobranoc, Wyspa piratów oraz film stacji HBO Fałszywy trop.

Przed podpisaniem umowy producenckiej Wigram przez 10 lat pracował w Warner Bros. jako starszy wiceprezes ds. produkcji. W tym czasie był odpowiedzialny za zakup praw do ekranizacji książek o Harrym Potterze dla studia i równoczesny nadzór nad tą serią. Poza tym nadzorował powstawanie filmów Rewolwer i melonik, Wojna na grzebienie, Charlotte Gray, Złoto pustyni i Dobry Niemiec.

EDUARDO SERRA (operator zdjęć) był dwukrotnie nominowany do Oscara za pracę przy filmach Dziewczyna z perłą oraz Miłość i śmierć w Wenecji. Drugi z filmów przyniósł mu nagrodę BAFTA, do której oba obrazy były nominowane. Za zdjęcia do filmu Dziewczyna z perłą otrzymał również kilka międzynarodowych nagród filmowych i liczne wyróżnienia od stowarzyszeń krytyków, w tym od Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles.

Serra urodził się w Portugalii i intensywnie pracował po obu stronach Atlantyku. Stworzył zdjęcia do 40 filmów we Francji, którą traktował jak swój drugi dom. Za pracę przy filmie Mąż fryzjerki przyznano mu nominację do Cezara. Był to jeden z pięciu filmów, przy których współpracował z Patrice'em Lecontem. Pracował też nad zdjęciami do siedmiu filmów w reżyserii Claude'a Chabrola, najnowszy z nich to Bellamy.

Inne filmowe dokonania Serry to między innymi filmy Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I, Opór i Krwawy diament w reżyserii Edwarda Zwicka, Wielkie życie, w którym reżyserem i pierwszoplanowym aktorem był Kevin Spacey, Niezniszczalny M. Nighta Shyamalana, Więzy miłości Michaela Winterbottoma, a także filmy w reżyserii Vincenta Warda Między piekłem a niebem oraz Mapa ludzkiego serca.

Serra będzie autorem zdjęć do filmu Belle du Seigneur, adaptacji bestsellerowej powieści Alberta Cohena.

STUART CRAIG (scenograf) stworzył świat Harry’ego Pottera, który możemy podziwiać na kinowych ekranach, i jest jednym z najbardziej cenionych scenografów przemysłu filmowego. Craig otrzymał trzy Oscary i dodatkowo pięć nominacji do tej nagrody, w tym trzy za pracę przy filmach Harry Potter i Kamień Filozoficzny, Harry Potter i Czara Ognia, za który otrzymał także nagrodę BAFTA, a ostatnio za film Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I. Ponadto Craigowi przyznano nominacje do nagrody BAFTA za sześć pierwszych filmów z serii Harry Potter, w tym za filmy Harry Potter i Komnata Tajemnic, Harry Potter i więzień Azkabanu, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Zakon Feniksa.

Pierwszego Oscara otrzymał za pracę nad filmem biograficznym Richarda Attenborougha Ghandi. Zdobywał kolejne Oscary za scenografię do filmów Niebezpieczne związki Stephena Frearsa oraz Angielski pacjent Anthony'ego Minghelli, drugi z nich przyniósł mu także nagrodę od stowarzyszenia scenografów Art Directors Guild Award. Poza tym był nominowany do Oscara za scenografię do filmu Davida Lyncha Człowiek słoń, za który otrzymał swoją pierwszą nagrodę BAFTA, oraz do filmów Misja Rolanda Joffego i Chaplin Attenborougha. Craig został również wyróżniony nominacjami do nagrody BAFTA za wszystkie wspomniane filmy oraz za Greystoke: Legenda Tarzana, Władcy małp, w reżyserii Hugh Hudsona.

Craig długo współpracował z reżyserem Richardem Attenboroughem, dla którego pracował po raz pierwszy jako scenarzysta na planie filmu O jeden most za daleko. Oprócz wspomnianych wcześniej obrazów tego reżysera, Craig współpracował też z Attenboroughem przy filmach Krzyk wolności, Cienista dolina oraz Miłość i wojna.

W swoim filmowym dorobku Craig ma też filmy Nazywał się Bagger Vance Roberta Redforda, Notting Hill Rogera Michella, Rewolwer i melonik Jeremiaha Chechika, Mary Reilly Stephena Frearsa, Tajemniczy ogród Agnieszki Holland, Ślicznotka z Memphis Michaela Catona-Jonesa oraz Cal Pat O’Connor. Na wcześniejszym etapie swojej kariery Craig pracował jako dyrektor artystyczny na planie Supermana Richarda Donnera.

MARK DAY (montażysta) współpracował wcześniej z Davidem Yatesem przy wielu projektach filmowych i telewizyjnych, między innymi przy filmach Harry Potter i Zakon Feniksa, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I.

Day jest uznanym montażystą, otrzymał nagrodę BAFTA i nominację do nagrody Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego za współpracę z Yatesem przy miniserialu Stan gry. W następnym roku zdobył nagrodę BAFTA TV i nagrodę od Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego dla najlepszego montażysty za pracę przy filmie telewizyjnym Żywy towar w reżyserii Yatesa. Współpraca z Yatesem przyniosła Dayowi również nominacje do nagrody Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego i nagrody BAFTA za miniserial Czasy, w których przyszło nam żyć, kolejną nominację do nagrody Królewskiego Towarzystwa Telewizyjnego za film telewizyjny The Young Visiters, oraz nominację do nagrody Emmy za film telewizyjny Dziewczyna z kawiarni. Day pracował też z Yatesem przy miniserialu The Sins i filmie krótkometrażowym Rank.

Ponadto Day współpracował wielokrotnie z innymi reżyserami, między innymi z Davidem Blairem przy filmie Pogawędki z duchami oraz przy projektach telewizyjnych Anna Karenina, Rowerzysta i Donovan Quick, z Paulem Greengrassem przy filmie fabularnym Sztuka latania i telewizyjnym The Fix, a także z Johnem Schlesingerem przy filmach telewizyjnych Todd rzeźnik, Farma na odludziu i A Question of Attribution.

Day ma również w swoim telewizyjnym dorobku takie długookresowe projekty jak Flesh and Blood Juliana Farino, Murder Rooms Paula Seeda, Nagle, zeszłego lata Richarda Eyre'a oraz Memento Mori Jacka Claytona, za który nominowano go do nagrody BAFTA TV.

ALEXANDRE DESPLAT (kompozytor) był trzykrotnie nominowany do Oscara. Ostatnią nominację przyznano mu za muzykę do filmu animowanego z 2009 roku Fantastyczny Pan Lis, za który otrzymał także nominację do nagrody BAFTA. Wcześniej otrzymał nominacje do Oscara, Złotego Globu i nagrody BAFTA za muzykę do filmu Davida Finchera Ciekawy przypadek Benjamina Buttona oraz nominacje do Oscara i nagrody BAFTA za film Stephena Frearsa Królowa.

Ponadto Desplatowi przyznano Złoty Glob za Malowany welon Johna Currana oraz nominacje do Złotego Globu za muzykę do filmów Syriana Stephena Gaghana i Dziewczyna z perłą Petera Webbera. W rodzimej Francji przyznano mu Cezara za muzykę do filmu W rytmie serca. Poza tym Desplat otrzymał jeszcze cztery nominacje do Cezara, ostatnią za nominowany do Oscara francuski film z 2009 roku Prorok.

Jego muzykę będzie można usłyszeć w mających się wkrótce ukazać filmach Jak zostać królem w reżyserii Toma Hoopera, z Geoffreyem Rushem, Colinem Firthem i Michaelem Gambonem, oraz The Tree of Life w reżyserii Terrence'a Malicka z Bradem Pittem i Seanem Pennem. Ostatnio rozpoczął pracę przy filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część II, ostatniej części serii filmów o Harrym Potterze.

Inne filmy, przy których pracował, to Tamara i mężczyźni Stephena Frearsa, Autor widmo Romana Polańskiego, filmy w reżyserii Chrisa Weitza Saga „Zmierzch”: Księżyc w nowiu i Złoty kompas, Julie i Julia Nory Ephron, Coco Chanel oraz Ostrożnie, pożądanie Anga Lee.

JANY TEMIME (projektantka kostiumów) projektowała kostiumy do filmów Harry Potter i Więzień Azkabanu, Harry Potter i Czara Ognia, Harry Potter i Zakon Feniksa, za który otrzymała nagrodę od stowarzyszenia projektantów kostiumów Costume Designers Guild Award, Harry Potter i Książę Półkrwi oraz Harry Potter i Insygnia Śmierci.

Obecnie Temime tworzy kostiumy do filmu akcji Starcie Tytanów 2, z Samem Worthingtonem. Ostatnio pracowała przy filmach Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj Martina McDonagha z Ralphem Fiennesem, Collinem Farrellem i Brendanem Gleesonem, Ludzkie dzieci z Clive'em Owenem, Kopia Mistrza Agnieszki Holland, z Edem Harrisem, oraz przy filmie Beeban Kidron Bridget Jones: W pogoni za rozumem, z Renée Zellweger.

Temime otrzymała nominację do nagrody British Independent Film Award za kostiumy do filmu Damy i bandyci z Minnie Driver. Wcześniej przyznano jej nagrodę BAFTA Cymru za pracę przy filmie Marka Evansa Sen o Ameryce, a w 1995 roku, podczas Festiwalu Filmowego w Utrechcie, nagrodę Golden Calf dla najlepszej projektantki kostiumów za nagrodzony Oscarem film Marleen Gorris Ród Antonii.

Poza tym Temime ma w swoim dorobku ponad 40 międzynarodowych projektów filmowych i telewizyjnych, między innymi filmy Niezwyciężony Wernera Herzoga, z Timem Rothem, Ruch oporu Todda Komarnickiego, Obrona Łużyna Marleen Gorris, Gangster nr 1 Paula McGuigana, Ślepe naboje Eda Thomasa, nagrodzony Oscarem dla najlepszego filmu obcojęzycznego w 1998 roku film Charakter Mike'a van Diema, The Ball Danny'ego Depreza, The Commissioner i Kronika kryminalna George'a Sluizera, Nieśmiertelny kochanek, którego reżyserem był Ate de Jong oraz The Last Call Fransa Weisza.

TIM BURKE (kierownik ds. efektów wizualnych) otrzymał ostatnio trzecią nominację do Oscara za efekty wizualne w filmie Harry Potter i Insygnia Śmierci: część I. Otrzymał także nominacje do Oscara i nagrody BAFTA ze nadzór nad efektami wizualnymi w filmie Harry Potter i więzień Azkabanu. Poza tym przyznano mu nagrodę Visuale Effects Society Award dla wybitnego filmu opartego na efektach wizualnych. Od tamtej pory otrzymał też nominacje do nagrody BAFTA za najlepsze efekty specjalne za filmy Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi. Dołączył do ekipy produkującej tę serię jako jeden z kierowników ds. efektów wizualnych w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic i zajmował to stanowisko podczas produkcji filmu Harry Potter i Czara Ognia.

Wcześniej Burke otrzymał Oscara i nominację do nagrody BAFTA jako członek zespołu zajmującego się efektami wizualnymi w filmie Ridley’a Scotta Gladiator. Ponadto współpracował ze Scottem jako kierownik ds. efektów wizualnych przy filmach Helikopter w ogniu i Hannibal.

Poza tym Burke był kierownikiem ds. efektów wizualnych na planie filmu Obłędny rycerz oraz kierownikiem ds. efektów cyfrowych filmu Wróg Publiczny. Inne filmy, przy których pracował, to Babe — świnka w mieście, Szalona kapela oraz filmy telewizyjne Merlin i Młyn nad Flossą.

Przed rozpoczęciem pracy w przemyśle filmowym, Burke przez dziesięć lat pracował nad efektami wizualnymi w telewizji i reklamach.

NICK DUDMAN (charakteryzacja — efekty specjalne) i jego zespół stworzyli charakteryzację i magiczne animatroniczne stwory we wszystkich filmach z serii Harry Potter, otrzymał cztery nominacje do nagrody BAFTA za pierwsze cztery części tej serii.

Dudman rozpoczynał pracę w filmie Gwiezdne Wojny: Część V - Imperium kontratakuje przy tworzeniu Yody, mistrza Jedi, jako uczeń znanego brytyjskiego charakteryzatora Stuarta Freeborna. Po tym jak odbył czteroletnią praktykę u Freeborna, poproszono go objęcie pieczy nad angielskim studiem charakteryzatorskim przy filmie Ridleya Scotta Legenda. Później pracował nad charakteryzacją i protetyką w filmach Mona Lisa, Labirynt, Willow, Indiana Jones i ostatnia krucjata, Batman, Obcy 3 oraz Wywiad z wampirem.

W 1995 Dudman zaczął zajmować się animatroniką i tworzeniem efektów wielkoformatowych postaci. To wtedy poproszono go, by sprawował nadzór nad 55-osobowym wydziałem stworzeń pracującym przy filmie Luca Bessona Piąty element, który przyniósł Dudmanowi nagrodę BAFTA za najlepsze efekty wizualne. Od tamtej pory kierował wydziałami zajmującymi się opracowywaniem stworzeń i efektami specjalnymi w kilku hitach kasowych, między innymi filmach Gwiezdne Wojny: Część I - Mroczne widmo, Mumia i Mumia powraca. Był też konsultantem ds. protetyki i kostiumów przy filmie Batman — początek.

Ostatnio Dudman zajmował się animatroniką w filmie Petera Howitta Zakaz parkowania oraz filmie Alfonso Cuaróna Ludzkie dzieci. W 2007 roku Canadian Academy przyznała mu nagrodę Genie za szczególne osiągnięcia za charakteryzację w filmie Beowulf — Droga do sprawiedliwości.

Firma Dusmana, Pigs Might Fly Ltd., zajmuje się produkcją i sprzedażą krwi niepozostawiającej plam.