Królewna Śnieżka i Łowca (2012)

Od Alicji do Królewny Śnieżki:

nowe pomysły na klasyczne historie

Joe Roth, były prezes 20th Century Fox i Walt Disney Studios, a także producent przeboju Tima Burtona Alicja w krainie czarów (Alice in Wonderland), od początku przeczuwał, że jego zespół trafił na niezwykły projekt, kiedy scenariusz Evana Daugherty został przesłany do siedziby jego firmy Roth Films w Los Angeles. Szef działu developmentu studia, Palak Patel, natychmiast dostrzegł w innowacyjnym pomyśle Daugherty’ego olbrzymi potencjał. Było to nowe spojrzenie na baśń autorstwa Braci Grimm, która została po raz pierwszy opublikowana w roku 1812 w książce „Kinder- und Hausmärchen” („Children’s and Household Tales”).

Roth i Patel szybko zdecydowali się zaangażować odpowiedniego reżysera, który byłby w stanie udźwignąć nowy, pełen przygód projekt. Taką osobą okazał się być Rupert Sanders, wielokrotnie nagradzany reżyser reklam, który utorował sobie drogę na szczyt unikalnym wizualnym stylem swoich prac, m.in. kampanią gry wideo Halo 3. Rotha, Patela i producenta wykonawczego Glorię Borders zafascynował bezkompromisowy ton i imponująca różnorodność prac Sandersa.

W ciągu 24 godzin po przeczytaniu scenariusza, reżyser przekazał producentom listę pomysłów, które obejmowały m.in. stronę wizualną filmu i wśród których nie zabrakło inspiracji angielską, francuską, a także niemiecką sztuką. Sanders od początku nie był zainteresowany pokazaniem bezbronnej Królewny Śnieżki, którą ktoś ma najzwyczajniej w świecie uratować. Jego bohaterka poświęca się swojej misji ocalenia królestwa w tak samo intensywny sposób jak jej rywalka zła królowa pragnie je zniszczyć.

„Zamierzałem stworzyć wspaniały, fantastyczny świat, ale zależało mi też na oddzieleniu świata baśni od świata fantazji – wg mnie zasadniczo się różnią. Chciałem stworzyć coś bardzo emocjonalnego, na bardzo dużą skalę. Często oglądamy bowiem produkcje świetnie zrealizowane pod względem wizualnym, którym brakuje serca. Moim zamiarem było odnalezienie w opowiadanej historii emocji,” mówi reżyser.

Mroczne zamczyska i 800-letnie dęby:

scenografia i lokacje

Świat, w którym żyje Królewna Śnieżka został stworzony przez Dominica Watkinsa (Krucjata Bourne’a) głównie w halach zdjęciowych Pinewood Studios w Buckinghamshire w Wielkiej Brytanii. Dla reżysera Ruperta Sandersa bardzo istotne było to, aby zdjęcia realizowane były w realnych dekoracjach, co jest ostatnio rzadko spotykane, gdyż wielu producentów decyduje się na użycie tzw. greenboxów, dzięki którym można komputerowo odtworzyć największe obiekty scenograficzne.

Z około 23 obiektów zdjęciowych wybudowanych w Pinewood, największym i robiącym największe wrażenie był zamek królewski, który kiedyś należał do króla Magnusa, zanim Ravenna przywłaszczyła sobie jego koronę i skazała go na śmierć. Ten olbrzymi obiekt został zbudowany przy wejściu do Pinewood Studios i przez 28 tygodni (w tym 4 tygodnie zdjęć) dominował nad studiem. W związku z tym, że zgodnie ze scenariuszem, jedyną drogą do zamku była droga przez plażę, ekipa odnalazła odpowiednią lokację w Walii w Pembrokeshire - Marloes Sands. Na walijskiej plaży, ekipa spędziła tydzień realizując zdjęcia bitwy z udziałem Stewart w roli Królewny Śnieżki, Hemswortha jako Łowcy oraz ich połączonych oddziałów. Sceny na plaży rozgrywały się w unikalnej scenerii, a ponieważ nachylenie skał na tamtym terenie jest bardzo nietypowe, pracownicy pionu scenograficznego przygotowali specjalną matrycę, która miała pomóc im w odtworzeniu ich w halach zdjęciowych. Technika przygotowania matryc polegała na pokryciu fragmentów terenu warstwą silikonu oraz warstwą materiału podobnego do sieci, po czym przewiezieniu gotowej matrycy do warsztatów w Pinewood Studios. W podobny sposób przygotowano strukturę ścian kościoła w Iver oraz kolumny kościoła św. Bartłomieja we Londynie.

Filmowy zamek królewski przechodził w trakcie zdjęć zasadnicze przemiany. Podczas rządów Magnusa, na jego murach powiewały kolorowe flagi, dworzanie nosili jasne stroje, kwitły drzewa i kwiaty. Po jego śmierci, zamek stał się mroczny, tak jak serce, które biło w piersi złej Królowej, a na murach pojawiły się poszarpane, krwistoczerwone chorągwie. Podobnie sytuacja przedstawiała się z wybudowaną w hali królewską wioską. Wioska króla Magnusa była radosną, świetnie prosperującą osadą, ta za rządów Ravenny stała się ruiną.

Interesujące jest to, że słoma wykorzystana w produkcji to starożytna odmiana wyhodowana specjalnie po to, aby pokryć dachy wioski w Somerset i zebrana przy użyciu maszyn z lat 20-tych ubiegłego stulecia. Kiedy miejscowe gołębie odkryły strzechę w halach zdjęciowych, masowo zleciały się nad Pinewood, aby urządzić sobie ucztę.

Role Zaczarowanego Lasu i Mrocznego Lasu odegrało kilka różnych lokacji, m.in. Bears Rails w Windsor Great Park. Roth przyznaje, że był zdumiony, w jaki sposób ekipie udało się nakręcić sceny w tych lokacjach. „Nakręciliśmy Zaczarowany Las na ziemiach Królowej. To piękny teren znajdujący się za zamkiem w Windsorze, a jelenie i łosie, które tam spacerują są potomkami tych, które były tam też za czasów Henryka V. Kręciliśmy wśród liczących sobie setki lat drzew.”

Bears Rails został wybrany ze względu na rosnące w nim starożytne drzewa, m.in. 800-letnie dęby, w dawnych czasach wykorzystywane do budowy statków. Burnham Beeches, Langley Park oraz regularnie filmowany Black Park (przyległy do Pinewood Studios), także stały się częścią filmu. Epicka scena bitwy rozgrywająca się na początku opowieści, w której król Magnus ratuje Ravennę tylko po to, aby być przez nią zdradzonym, została nakręcona w Bourne Woods.

KRISTEN STEWART (Królewna Śnieżka) znana jest widzom na całym świecie dzięki roli zakochanej w wampirze Belli Swan, w którą wcieliła się w pięciu częściach sagi Zmierzch (Twilight). Aktorkę można było także oglądać m.in. w takich produkcjach jak The Runaways: Prawdziwa historia (The Runaways), Welcome to the Rileys, Azyl (Panic Room), Adventureland, The Yellow Handkerchief czy Wszystko za życie (Into the Wild).

CHARLIZE THERON (Ravenna) zdobywczynię Oskara® za rolę w filmie Monster będzie można wkrótce oglądać w filmie Prometheus w reżyserii Ridleya Scotta. Inne filmy z jej udziałem to Hancock, North Country – nominacja do Złotego Globu, Życie i śmierć Petera Sellersa (The Life and Death of Peter Sellers), Adwokat diabła (The Devil’s Advocate), Celebrity, Wbrew regułom (The Cider House Rules), Żona astronauty (The Astronaut’s Wife), Ludzie honoru (Men of Honor), Uwikłany (Reindeer Games), Klątwa skorpiona (The Curse of the Jade Scorpion), 24 godziny (Trapped).

Australijski aktor CHRIS HEMSWORTH (Łowca) odtwarzający tytułową rolę w filmie Kennetha Branagha Thor stał się ostatnio jednym z najbardziej pożądanych aktorów w Hollywood. Kolejny film z jego udziałem - The Avengers – wkrótce pojawi się na ekranach. Hemsworth zadebiutował na rynku amerykańskim w filmie Star Trek, a kolejnymi filmami, w których zagrał były A Perfect Getaway oraz horror Dom w głębi lasu (Cabin in the Woods).

Dorobek RUPERTA SANDERSA (reżyseria) sprawił, że jest on obecnie jednym z najbardziej pożądanych reżyserów reklam w branży. Jego reklamy Xboxa 360 oraz Adidasa zostały nominowane do nagrody Gildii Reżyserów Amerykańskich, a prace dla Pumy, Nike, Nokii, Sears i Toyoty nagrodzone na poświęconym reklamie festiwalu w Cannes. W roku 2010, współpraca z Xboxem przyniosła Sandersowi cztery nagrody AICP oraz cztery nagrody Clio.

GREIG FRASER (zdjęcia) odpowiada za stronę wizualną takich filmów jak Killing Them Softly z Bradem Pittem i Jamesem Gandolfini, Let Me In, Jaśniejsza od gwiazd (Bright Star) – nagroda Australijskiego Instytutu Filmowego, Out of the Blue, Ostatnia podróż (Last Ride), Moi chłopcy (The Boys Are Back), Cracker Bag – Złota Palma dla filmu krótkometrażowego na festiwalu w Cannes.

JAMES NEWTON HOWARD (muzyka) to jeden z najwszechstronniejszych kompozytorów muzyki filmowej uhonorowany ośmioma nominacjami do Oskara® - Opór (Defiance), Michael Clayton, Osada (The Village), Ścigany (The Fugitive), Książę przypływów (The Prince of Tides), Mój przyjaciel się żeni (My Best Friend’s Wedding), Junior oraz Szczęśliwy dzień (One Fine Day). W 2009 roku, Howard wspólnie z Hansem Zimmerem został laureatem nagrody Grammy za muzykę do filmu Mroczny rycerz (The Dark Knight). Inne filmy, do których skomponował muzykę to m.in. Krwawy diament (Blood Diamond), Znaki (Signs), King Kong, Wojna Charliego Wilsona (Charlie Wilson’s War), Michael Clayton, Jestem legendą (I Am Legend), Kobieta w błękitnej wodzie (Lady in the Water), Wyatt Earp, Francuski pocałunek (French Kiss), Pretty Woman, Zakładnik (Collateral), Hidalgo, Upadek (Falling Down), Wodny świat (Waterworld), Adwokat diabła (The Devil’s Advocate), Igrzyska śmierci (The Hunger Games), Turysta (The Tourist), Salt.