Astro Boy (2009)

Witajcie w świecie przyszłości. Metro City to tętniąca życiem metropolia zawieszona w gwiezdnej przestrzeni. Tam, w supernowoczesnym laboratorium, doktor Tenma, ojciec współczesnej robotyki, tworzy Astro Boya, który ma mu zastąpić zmarłego syna. Naukowiec wyposaża swe dzieło nie tylko we wszystkie cechy ludzkie, lecz także w niezwykłą super-moc. Astro Boy nie potrafi jednak umniejszyć bólu ojca po stracie syna i zostaje porzucony przez doktora Tenmę. Chłopiec-robot zostaje podwójnie zraniony, bowiem dowiaduje się też, że nawet nie jest człowiekiem, tylko robotem.

Astro Boy ma w swoim ciele Niebieski Rdzeń, źródło energii stworzone z „pozytywnej” energii kosmicznej, której zdobycie jest obsesją paramilitarnych oddziałów Prezydenta Stone’a. Prezydent za wszelką cenę chce wejść w posiadanie Niebieskiego Rdzenia, aby uruchomić Pacyfikatora, robota mającego być bronią w walce o zapanowanie na Ziemi.

Uciekając przed oddziałami Stone’a, Astro Boy spada na powierzchnię Ziemi. Zagubiony, niepewny swojej tożsamości, próbuje odnaleźć sobie miejsce. Wypierając się swojej prawdziwej natury, podaje się za człowieka i dołącza do bandy młodocianych włóczęgów. Naiwny i łatwowierny, ulega wpływowi dowodzącego nimi Hamegga, którego traktuje jak ojca. Jednak ten odkrywa, że Astro Boy jest robotem i postanawia uczynić z chłopca robota-gladiatora. Podczas walk robotów musi stawiać czoła kolejnym falom mechanicznych agresorów. Astro Boy jednak nie chce walczyć, ogranicza się do unieszkodliwiania przeciwników, gdy zagrożone jest bezpieczeństwo widzów. Jego szlachetność podbija serca publiczności. W wyniku nalotu paramilitarnych oddziałów Stone’a, Astro Boy zostaje pojmany i pokornie poddaje się losowi. Kiedy doktor Tenma wyjmuje z jego ciała źródło energii, chłopiec wybacza mu. Ten przejaw wrodzonej dobroci Astro Boya w końcu uświadamia naukowcowi, jak straszliwy popełnił błąd. Pogodzony z „synem”, pozwala mu uciec.

Niszczycielski Pacyfikator, który na rozkaz prezydenta wyposażono w niebezpieczną negatywną energię Czerwonego Rdzenia, wymyka się spod kontroli i pustoszy Metro City.

Astro Boy powraca, by pomóc mieszkańcom. Pokonuje Pacyfikatora i ratuje metropolię przed zderzeniem z Ziemią. Podczas bitwy Astro Boy nareszcie akceptuje swoją mieszaną naturę człowieka-robota i odnajduje sens istnienia w walce o ocalenie ludzkości.

Do grupy bohaterów filmów animowanych, którzy wywarli ogromny wpływ na światową popkulturę i inspirowali kilka pokoleń widzów, należy Astro Boy. Ten mały robot po raz pierwszy pojawił się w 1951 roku, jako bohater legendarnego dziś japońskiego komiksu – mangi - autorstwa Osamu Tezuki. W 1963 roku czarno-biały serial z chłopcem-robotem w roli głównej gościł na ekranach japońskiej telewizji. Jego wielkie, pełne ekspresji oczy stały się standardem nowego typu animacji, która potem zyskała międzynarodową popularność – anime. W tym samym roku Astro Boy zagościł na ekranach telewizorów w USA, a następnie w nowych telewizyjnych produkcjach, podbijał serca kolejnych pokoleń w 1980 i 2003 roku. Tezuka, wielbiony jako „bóg mangi” i „ojciec anime”, wraz ze swym animowanym „synem” stali się w Japonii prawdziwymi bohaterami, którzy nawet zostali uwiecznieni w serii znaczków pocztowych. W 2004 roku Astro Boy został wprowadzony do Galerii Sław, gdzie stanął obok C-3PO z „Gwiezdnych Wojen” i Robota Robby’ego z „Zakazanej planety”.

Reżyser David Bowers tłumaczy: „Astro Boy to ponadczasowa historia, jak „Pinokio” czy „Oliver Twist”. Jest bardzo dickensowska, a równocześnie bardzo nowoczesna. To chłopiec, który zostaje stworzony by zastąpić ojcu zmarłego syna, jednak ojciec dochodzi do wniosku, że „sztuczny chłopiec” nigdy nie wypełni tej roli. Chłopiec, który sądził, że jest prawdziwym dzieckiem, dowiaduje się, że jest robotem i od tej chwili jego życie zostaje wywrócone do góry nogami. Film jest wzruszający i przejmujący, ale nie brakuje w nim scen akcji i dużej dawki humoru. Astro Boy wykonuje powietrzne ewolucje, wybuchają samochody, walą się budynki. latające miasta spadają na Ziemię. Film podnosi na duchu i chwyta za serce, ale równocześnie jest dowcipny i ekscytujący”.

W produkcji „Astro Boya” wzięli udział wspaniali fachowcy i prawdziwe gwiazdy. Reżyserem jest David Bowers („Wpuszczony w kanał”), autorem scenariusza Timothy Hyde Harris („Gliniarz w przedszkolu”), producentami Maryann Garger („Wpuszczony w kanał”) i Cecil Kramer („Wallace i Gromit: klątwa królika”), kompozytorem muzyki jest John Ottman („Walkiria”). W oryginalnej wersji głosu bohaterom użyczyła plejada gwiazd, w tym: Freddie Highmore („Charlie i fabryka czekolady”), Donald Sutherland („Dzikie plemię”), Samuel Jackson („Pulp Fiction”), Charlize Theron („Monster”), Nicolas Cage („Skarb narodów”).

Imagi Studios, z siedzibami w Hong Kongu i USA, jeden z czołowych producentów najwyższej jakości fabularnych animacji komputerowych, postawił sobie za cel tworzenie oryginalnych i nowatorskich filmów animowanych. Pierwszym sukcesem była pełnometrażowa animacja „Wojownicze żółwie ninja” (2007), która jako pierwszy film z azjatyckiego studia pobiła rekordy kasowe w Ameryce.

Wiceprezes Paul Wang tłumaczy politykę Imagi: „Szczególnie jesteśmy zainteresowani filmami o superbohaterach, jak Astro Boy. Pragniemy podjąć wyzwania, które otwierają nowe horyzonty. Zebraliśmy grupę fantastycznych twórców, którzy chcą tworzyć duże filmy fabularne z niemniejszym ładunkiem artystycznym.”

Francis Kao, dyrektor kreatywny Imgai Studios wychowywał się w Hong Kongu, gdzie królowała japońska anime. „Jako dzieciak z Hong Kongu, czerpałem z obu światów: oglądałem seriale anime w oryginalnych japońskich formatach, jak również ich wersje dla widzów na Zachodzie. Kiedy w 2000 roku założyłem Imagi, chciałem tworzyć rozrywkę, która połączy Wschód i Zachód. Chciałem skojarzyć popularnych bohaterów japońskiej anime z hollywoodzkim profesjonalizmem realizacji, tak by trafić do widzów na całym świecie”.

Twórcy filmu postawili sobie za cel stworzyć świat, którego jeszcze nikt nie pokazał. Wielką inspirację czerpali z dorobku Isamu Noguchi, słynnego XX-wiecznego japońsko-amerykańskiego artysty: rzeźbiarza, malarza, projektanta mebli, architekta krajobrazu. Jego prace wyznaczyły kierunek artystom Imagi Studios: stosowali najprostsze kształty, które ożywiali za pomocą najnowocześniejszych komputerowych technik oświetlenia, faktury i modelowania. Rezultaty wykroczyły daleko poza wizje podrasowanych statków kosmicznych czy latających aut ze statecznikami, wyeksploatowane do granic możliwości w innych filmach.

Przy projektowaniu tła i drugiego planu, twórcy zwrócili się też ku twórczości XIX-wiecznego artysty Katsushika Hokusai, twórcy barwnych drzeworytów, w których reprezentował prostotę w podejściu do krajobrazu, unikając przeładowania detalami na rzecz wydobycia istoty wizerunku.

„Astro Boy” jest filmem bardzo nowoczesnym. W stosunku do oryginalnej wersji, został mocno zmodyfikowany, nie tracąc jednak japońskiej specyfiki cudownie zintegrowanej z zachodnim spojrzeniem i atmosferą.

DAVID BOWERS (scenariusz i reżyseria)

Absolwent wydziału animacji West Surrey College of Art and Design. W 2007 r. napisany i wyreżyserowany przez Bowersa hit „Wpuszczony w kanał” (2006) był nominowany do nagrody BAFTA jako najlepszy film animowany. Wcześniej Bowers zaangażowany był w kreację „Uciekających kurczaków” (2000), tworząc storyboardy do większości scen, a następnie uczestniczył w produkcji takich megahitów DreamWorks, jak „Rybki z ferajny” czy „Wallace i Gromit: klątwa królika.”

TIMOTHY HYDE HARRIS (scenariusz)

Autor scenariuszy takich przebojów jak: „Nieoczekiwana zmiana miejsc” (1983), „Bliźniacy” (1988), „Moja macocha jest kosmitką” (1988), „Gliniarz w przedszkolu” (1990), „Kosmiczny mecz” (1996).

MARYANN GARGER (produkcja)

Współproducentka „Wpuszczonych w kanał”. Jako kierownik produkcji nadzorowała realizację „Księcia Egiptu”, „Mustanga z Dzikiej Doliny” i „Madagaskaru”.

JOHN OTTMAN (muzyka)

Autor muzyki do „Walkirii” oraz wielu przygodowych filmów akcji i thrillerów, min.: „Fantastyczna czwórka” 1 i 2, „Inwazja” (2007), „Superman powrót” (2006), „Dom woskowych ciał” (2005), „Siła strachu” (2005), „X-men 2” (2003), „Gothika” (2003), „Halloween – 20 lat później” (1998).